GERÇEK SORUMLULUKLARIMIZ

Helallik

Mustafa karnesini aldıktan sonra evin yolunu tuttu. Evine girdi ve kendisini yatağa bıraktı. Öğretmeninin lafları onu yaralamıştı. Yatakta babasının ona söylediklerini, vasiyetlerini düşünürken uyuya kaldı. Birkaç saat sonra ezan sesiyle uyandı Mustafa. Ve namazını kılmak üzere caminin yolunu tuttu. Camide namazını kılarken aklında hep öğretmenin söylediği kelimeler vardı. Bütün her şeyin suçlusu kendisi olduğunu düşünüyordu.

Her zamanki gibi babasını hayal etti. Ve kendisine bir soru sordu "ne yapmalıyım" diye. Sonunda bir karara vardı Mustafa. Trafik kazasından hapse giren adamın ailesini ziyaret edecekti. Ama adresi bilmediği için önce hapisteki adamı ziyaret edecekti. Namaz kılındıktan sonra evine gitti. Üstünü değiştirip ceza evinin yolunu tuttu. Yetkililere ziyaret için geldiğini söyleyerek görüşme ayarlanmasını istedi. Bir saat kadar bekledikten sonra görüşme ayarlandı.

Adam Mustafa'nın kim olduğunu tanımıştı. "neden geldin" diye sordu. Mustafa "senin kazada hiçbir suçun yok biliyorum. Babamın ölmesi kötü bir talihsizlik olmuştu. Ben şikâyetçi olmadığım halde ortada ölü olduğundan dolayı azda olsa hapis cezası yedin. Babamın o gün dikkatsizce yola çıkmasının sebebi bendim onu çok üzmüştüm. Benim ahmaklığım yüzünden babam vefat etti ve ne kadar ben istememiş olsam da hapis yattın ve çocuklarından, eşinden ayrı kaldın olup biten her şey için senden özür diliyorum, hakkını helal et" dedi.

Adam şok olmuştu. Hiç böyle bir tepki beklemiyordu. İstemeden de olsa babasını öldürdüğü için Mustafa'nın bağırıp çağırmasını bekliyordu. Adam şaşkınlık içinde "helal olsun" dedi.

Mustafa " birde ailenden çocuklarından özür dilemek isterim. Benim yüzümden nicedir babasız kaldılar benim onlara özür dilemem şarttır" dedi.

Adam biraz kuşkulandı ama gözündeki masumluğa inandığı için evin adresini verdi. Mustafa ailenin yanına gitmek için evin yolunu tuttu. Kapılarına geldiğinde bir tereddüt yaşadı. Derin bir nefes alarak evin zilini çaldı. Evin kapısını ailenin annesi açtı.