Green Arrow: Emerald Archer #Wattys2019Bc

1x2 The Vigilante Rises

Πρώτη Δημοσίευση: (17-4-16)

Μετά από πέντε χρόνια απώλειας, ο Oliver Queen θα έπαιρνε πάλι πίσω τις εύθηνες της εταιρείας του. Ήταν ακόμα ένα πρωινό στην Σταρ Σίτυ, ο Oliver είχε ντυθεί με το καλό του το κουστούμι και με το αμάξι του κατευθυνόταν προς την εταιρεία. Μπήκε μέσα και ανέβηκε στον τελευταίο όροφο, εκεί βρισκόταν το γραφείο του. Όταν άνοιξε η πόρτα του ασανσέρ, αντίκρισε ένα θέαμα που τον έκανε να χαμογελάσει. Ο διάδρομος έξω από το γραφείο του ήταν γεμάτος ανθρώπους. Υπήρχαν μπαλόνια δεξιά κι αριστερά και όλοι τους φορούσαν καπελάκια. Από το κοινό ξεπρόβαλε μια κοπέλα με πυρόξανθα μαλλιά και σμαραγδένια μάτια. " Γεια σας κύριε Queen, ονομάζομαι Adrien Rivers και είμαι η νέα σας γραμματέας" του αποκρίθηκε η κοπέλα δίνοντας του το χέρι της για χειραψία. "Χάρηκα για την γνωριμία" της απάντησε ανταποδίδοντας στην χειραψία . Ο Oliver άφησε το χέρι της Adrien κι άρχισε να πηγαίνει σε έναν, έναν τους εργαζόμενους που ήταν μέρος αυτής της έκπληξης. Εκείνη άρχισαν με χειραψίες και φιλικές χειρονομίες να τον καλωσορίζουν, εκείνος με το χαμόγελο στο στόμα ανταπόδιδε. Όταν τελείωσε και με τον τελευταίο η Adrien πήγε δίπλα του. " Κύριε Queen όλοι χαιρόμαστε που ήρθατε, μα πρέπει να έρθετε στο γραφείο σας να σας ενημερώσουμε με την κατάσταση της εταιρείας" του είπε η νεαρή κοπέλα που προσπαθούσε να είναι όσο πιο ευγενική μπορούσε. Εκείνος έγνεψε καταφατικά και την ακολούθησε. Και οι δύο τους μπήκανε στο γραφείο. Ο Oliver άρχισε να κοιτάζει δεξιά και αριστερά την στιγμή που μπήκαν μέσα. Το γραφείο του πατέρα του, το αστείο ήταν ότι εκεί πήγαινε πιο πολύ όταν ήταν μικρός παρά όταν μεγάλωσε και έγινε πρόεδρος της εταιρίας. Η Adrien πήγε πάνω στο γραφείο και άφησε κάποια χαρτιά, ενώ εκείνος πήγε απευθείας μπροστά στην τεράστια τζαμαρία που μπορούσε να δει ολόκληρη την πόλη. H Adrien πήγε να μιλήσει, μα τότε παρατήρησε ότι ο Oliver δεν ήταν δίπλα της. Γύρισε το κεφάλι της μερικές μοίρες και τον είδε αμίλητο και ακίνητο να κοιτάζει έξω από την μεγάλη τζαμαρία. Τον πλησίασε. "Κύριε Queen το γνωρίζω ότι όλα αυτά δεν σας φαίνονται γνώριμα πια , μα η δουλειά μου εδώ είναι να σας κάνω να νιώσετε την εταιρεία πάλι δικιά σας" του είπε φιλικά κοιτάζοντας τον στο πρόσωπο. Ο Oliver συνέχιζε να κοιτάζει έξω. " Όταν ερχόμουν εδώ μικρός, ο πατέρας μου με έπαιρνε και με έβαζε μπροστά σε αυτήν την τζαμαρία και μου έλεγε. 'Γιε μου βλέπεις πόσο μικρός μοιάζει ο κόσμος από εδώ πέρα? Μια μέρα που θα πάρεις την δύναμη που θα έχω εγώ , θα βλέπεις κάθε πρωί τον κόσμο με αυτήν την ματιά. Το θέμα είναι πως θα το εκμεταλλευτείς αυτό'. Όταν ήμουν μικρός νόμιζα ότι όλο αυτό αφορούσε το υψόμετρο. Τώρα κατάλαβα τι εννοούσε ακριβώς. Αυτή η εταιρεία επηρεάζει τις ζωές πολύ κόσμου, οι αποφάσεις μου επηρεάζουν τις ζωές πολύ κόσμου. Γι αυτό πρέπει οι πράξεις μου να είναι ανάλογες της θέσης μου" της αποκρίθηκε. Γύρισε, την κοίταξε και πήγε να κάτσει να καθίσει στο γραφείο του. " Και αν θες να με κάνεις να νιώσω βολικά, να με αποκαλείς Oliver. Κύριο Queen λέγανε τον πατέρα μου" της είπε ανοίγοντας τους φακέλους που ήταν πάνω στο γραφείο. Η Adrien είχε σαστίσει με το όλο σκηνικό. " Μάλιστα κύρι... εννοώ Oliver" του απάντησε πηγαίνοντας δίπλα του. " Oliver, καιρός ήταν να σε δω κι εγώ" αποκρίθηκε ένας άνδρας που μόλις είχε μπει από την πόρτα στο γραφείο. Ο Oliver σηκώθηκε και τον αγκάλιασε. " Emerson χαρά μου να σε βλέπω" του είπε με ένα ελαφρύ χαμόγελο. " Η κύρια Rivers ελπίζω να σε ενημέρωσε με τα θέματα της εταιρείας" του αποκρίθηκε. " Ακόμα το δουλεύουμε αυτό" του απάντησε ο Oliver που πήγε να καθίσει πίσω στην καρέκλα του. " Σωστά. Ολιβερ όσο καιρό έλειπες, την εταιρεία την είχε αναλάβει ο κύριος Emerson. Τα νούμερα του τελευταίου μήνα είναι αυτά" του είπε ενώ του έδειχνε τα σχεδιαγράμματα που είχε στο εσωτερικό ένας φάκελος. " Καταλαβαίνω. Ευχαριστώ" της είπε φιλικά. Γύρισε το βλέμμα του στον Emerson. "Από εδώ και πέρα θα αναλάβω εγώ. Θα είμαι σοβαρός αυτήν την φορά" του αποκρίθηκε. " Χαίρομαι που το ακούω αυτό από σένα Oliver. " του απάντησε ο Emerson κοιτάζοντας την Adrien. "Κύρια Rivers νομίζω ότι είναι καιρός να αποχωρήσουμε ώστε ο Oliver να βάλει τα πράγματα σε μια τάξη εδώ" της είπε και άρχισε να κατευθύνετε προς την έξοδο. Η Adrien χαμογέλασε στον Oliver και ακολούθησε τον Emerson. Έτσι έμεινε μόνος στο γραφείο του. Άρχισε να ταξινομεί τα χαρτιά το ένα πάνω στο άλλο, φτιάχνοντας τρείς στοίβες στο γραφείο του. Ξεκίνησε να παίρνει τα χαρτιά από την πρώτη στοίβα αριστερά και να τα διαβάζει, μερικά τα υπέγραφε, άλλα όχι. Αυτό έγινε μέχρι που ο ήλιος έπεσε και το μόνο φως που έμπαινε από την τζαμαρία, ήταν τα φώτα από τα μαγαζιά της Σταρ Σίτυ. Ο Oliver είχε ξεμπλέξει από όλα τα χαρτιά του γραφείου. Έτριψε τα μάτια του με τα δάχτυλα του, χασμουρήθηκε και σηκώθηκε πάνω. Τεντώθηκε για να ξεπιαστεί κι έφυγε από το γραφείο.