İMAN'ın YARISI

Boşol!boşol!boşol!

(Medya unutma beni çiçeği) (YouTube müziğimiz)

Keşke diyeceksin!keşke! Beni canından çok seven kadını bırakıp gitmeseydim
Keşke onun bir başkasını sevmesine izin vermeseydim!

#melek#
Gitme demişti hamza gitme melek...derin bir nefes alıp onun yanına gittim yatağının başında durup çok sesiz onun net duyacağı bir tonda
"Beni bırakan sensin hamza buse burda bak kırılır yapma bana yaşatıklarını ona yaşatma"dedim ve geri çekildim babamın arkasından arabanın yanına geldiğimizde bindim arabaya

Babam sinirlenmişti hal ve hareketinden belliydi arabada tek cümle ile
"Su vakitten sonra hamza ismini senim ağzından duymak istemiyorum melek ne böyle bir şeyde olmanı ne de adını geçmesini ikiniz içinde herşey bitti onun istediği ile bitti bu hareketlerine son ver suan tatlı dille uyarıyorum bir dahakinde kırıcı olucam"dedi
Bense sessizliğimi koruyarak babamı onaymış oldum haklıydıda babam bırakılan bendim yerimi bilmeliydim...
***

#hamza#
Melek'e gitme demiştim o ise tavrını net bir şekilde belli ederek "Beni bırakan sensin hamza buse burda bak kırılır yapma bana yaşatıklarını ona yaşatma"dedi
Ve gitti!! Bir şey demeye hakkım yoktu sadece gidişini izlemek düştü payıma ve sadece izledim...

Hastaneden sonraki gün çıkmak için hazırladığımda dünkü doktor yanıma geldi yanındaki hemşiresi ile
"Ooo meslektaşım iyisin bugun"dediğinde şaşkınca ona bakıyordum...karıştırdı herhalde diye düşünerek
"Ben hukuk okuyorum"dedim o ise yüzünü hiç bozmadan
"Ne var yani ikiside kazanılması çok zor meslek sırf farklı dallar diye ayıralım mı?"dediğinde şaşkınca bu adam bu zekayla nasıl doktor oldu diye düşünmeye başladım
O ise istifini bozamadan
"Bir daha sağlam görmek isterim seni meslektaşım "dedi sabah sabah güldürdü beni bu adam o çıktığında babam ve bende çıktık hastane odasından hastanenin çıkış işlerini yapıp çıkışa ilerledik.
Hastanenin çıkışına geldiğimizde arabaya binip
Eve geldik evde ben hariç herkes vardı
İki gün önce teskeresini alan mehmetten tutunda yan komsu ayfer teyzeye kadar
Herkes benim için endileşilenmiş ve ziyarete gelmişlerdi
Annem beni görür görmez sarıldı
"Ah benim Hamza yüreklim hamd olsun çabuk toparlandın"dediğinde bende başımı hafifçe aşağı yukarı salladım ona sarılırken
Daha sonra naim amca gil ile selamlaşıp oturdum yanlarına mehmet bana bakıp
"Geçmiş olsun enişte bey"dediğinde şaşkınlıkla ona baktım enişte beyde ne demek?
"Hayırdır kim enişten"dediğimde
"Yarın akşam bacımı istemeye geliyormuşsunuzda nişanını atalı bir haftasını daha yeni yeni doldurmamış mıydı? Dediğinde sinirle anneme baktım o ise bana bakmıyordu babam ise
"Allah nasip ederse yarın güzel bir iş için evlerine gidicez oğlum geçmişte kalan mevzuları açmanın bir anlamı yok mehmetim"dedi sinirle ayağa kalktım busenin gözü eve geldiğimden beri üzerimdeydi zaten mutfağa gittiğimde oda arkamdan geldi
"Hamza ben getirirdim su"dediğinde öfkeyle ona bakıp elime daha yeni aldığım bardağı tezgaha sertçe bıraktım
"Buse seni kardeşim olarak görüyorum"dedim sesli bir şekilde yutkundu karşımda başını yere eğip
"Ben seni seviyorum hamza"dedi iyice germişti bu cümlesi beni
"Beni sevmen benim mi suçum"dediğimde  gözlerinden akan yaşı gördüm sonra devam ettim
"Bunun bedelini neden bana ödetiyorsun seven insanın yapacagı şeyleri yapmadın benim yüzümden benim sevgim seni yaradana yakınlaştırmadı tam tersi emirlerine itaatsizlik etmene sebeb oldu gerçek sevgi bu olamaz beni sevme Allah aşkına"dediğimde
Elleri ile gözlerini sildi ben ise onu orda o şekilde bırakıp odama geçtim

Safiye okuldaydı ama buse beni görebilmek için gitmemişti belliki
Derin bir nefes aldım bu işin içinden çıkamıyordum çıkmaya çalıştıkça daha çok içine giriyordum dün yatarken kuranımı okuyamadığım için içim huzursuzdu zaten misafirler gittikten sonra kalkıp gusül alıcaktım ve sonra tekrardan ibadetlerime dönecektim hem bugun perşembeydi yarın cuma içinde iyi olurdu bu
Diyerek yatağıma uzandım gözlerimi kapadım biraz dinlenmeliydim
Ve yarı ölüm bedenimi kabzedince rüyalara merhaba dedim...
***
#buseden#
hamzanın söylediklerini hazmedemedim bana haksızlık yaptığını düşünüyorum onu benim kadar kimsenin sevmeyeceğinin farkında değil!..
O sırada nur anne geldi hamzanın telefonunu odasını bırakmamı istedi o salona tekrar döndüğünde bende telefona baktım kilit ekranında kınada çekilmiş melek ve kendinin resmi vardı bütün vücudumda kıskançlık hissetim nefsimin ve içimde intikam isteğinin soktuğu fesatlık ile Melek'e mesaj attım
"Yarın nişanım var melek yolun açık olsun inşAllah  dilerim bir daha hiç görüşmeyiz hiç bir şekilde hiç bir yerde hayatın daima mutlu olurusun benim gibi dilerim sonradan seveceğin başka insanla karşılaşırsın benim buseyi sevdiğim gibi"diye yazdım mesaj gittikten hemen sonra mesajı sildim ve daha sonra hamzanın odasına geçtim hamza uyuyordu üzeri açıkta kalmıştı üzerini örttüm ve sehpaya telefonu bırakıp çıktım
***
#melek#
Sabah sabah annemin sesi ile uyandım
"Sibel geldi yanında yağmur var kızım kalk artık arkadaşların aşada"diyerek beni kaldırmıştı ben ise gözlerimi sabah sabah zor açıyordum mete gilden geç gelince ve bide eve gelip hamzanın hesabını verince onun azarını uyarılarını yiyince vakit iyice geç olmuştu sabah namazına kalkkamam diye uyumamıştım sabah namazından sonrada kuran okuyayım daha doğrusu kuran okuyuşumu hızlandırıyım diye çabalayınca üç saatlik uykuyla yeni güne bismilAllah dedim
Elimi yüzümü yıkayıp giyindikten sonra aşaya indim
Kızlar oturmuş kahvaltı masasında beni bekliyordular
"Knka hayırlı olsun zengin olmuşsunuz"diyince  sibel yeni kalkmanın sersemliği ile
"Yapmaya nasıl?"dedim şaşkınlıkla
O ise gülerek"prof eve gelip ders vercekmiş ya sana onu dıyorum bu saate kadar yattığına göre"diyince önümdeki tabağı çekip kafamı masaya koydum yağmur ise önüme düşen saçlarımı çekip
"Ya melek dün çok kötü oldum ben sevdiğim adamı göz yaşı dökerken görünce "dediğinde
"Sus ya deme bana dün onu ağlarken gördün ama benim canımın çıktığını göremedin"dedim
"Özür lan özür napıyım kalbten darbe yedim anlarsın"dediğinde haklıydı bende anlardım
O yüzden bişey demedim milletin ortasında işittiklerimle kaldım hani birde bir söz var ya kusursuz dost arayan dostsuz kalır diye yağmurunda böyle kabul ettik...