Nasip...

1.1K 97 18
                                    

Yaşanan güne,günü kefenleyen geceyeyazan kaleme,karalanan cümleyekalbe nakşolan sevgiye ve yarına BismilAllah

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Yaşanan güne,
günü kefenleyen geceye
yazan kaleme,
karalanan cümleye
kalbe nakşolan sevgiye
ve yarına
BismilAllah ...

#melek#
Bir süredir sıkkın olan canımı dün metenin ısrarı ile birlikte gittiğimiz sohbet açmıştı sabahda istemesemde beni bir saat önceden kapımın önünde beklemeyi göze alarak evden almıştı suan onunla kampüste yürüyorduk telefonuma kurduğum namaz programımın bildirimi gelmesiyle bir dk kabe imamının o büyüleyici tilaveti duyuldu ve ister istemez beni dün o güzel okuyuşu ile büyüleyen kendi küçük imanı büyük iranlı hafız emir Hüseyin haydari geldi aklıma ve dilimden yüzümdeki gülümseme ile
"Ne kadar güzel bi sohbetti mete maşAllah ne güzel bir kuran okuyuştu o iranlı hafız çocugun tilaveti maşAllah hayran kalıcı subhanAllah çok güzeldi "dediğimde
Mete başını hafifçe eğdi gülümsedi bir müddet sonra bana baktı sonra
"Dünkü sohbeten büyük bir feyz almış gibisin meleğim "dediğinde sinirlendim
Kampüsün ortasında bağıramazdım zaten bağırmakta bana yakışmazdı
Ona dik bakışlar atarken bana bakıyordu
"Senin meleğin değilim ben metehan hiç bir zaman olmadım hiç bir zaman olmamda kelimelerine dikkat et "dedim sert bi şekilde
Bana sinirle bakıp elini çenesine sinirle götürüp karıştırdı "peki"dedi sadece ve yanımdan gitti bende arkasından sınıfa doğru yürüdüm gözlerim kampüste gezinirken
Beni olduğum yerde öylece diken fakültenin penceresinden dışarıda olan Hamzayı görmem oldu
Derin bir iç çektim o an iç sesim helalin değil bu şekilde bakma desede onu gördüğümde kulaklarımı sağır edecek kadar çarpan kalbimden kayıtsız kalmıştım bir müddet sonra elimi saçlarıma götürdüm sıkıca çektim
Kendine gel melek kendine! Dedim başımı bu kararla camdan çekip hızla sınıfıma girdim helalim değildi bakamazdım çünkü bile bile yapamazdım dahasını sibelin yanında kendini sabah ki derse bir türlü uyandıramayan yağmuru görünce tebessüm ettim ve sibele dönerek "uyanamadı mı? maviş" diye sordum oda biraz sıkıntıyla
"Mete sinirliydi çok konu senmişsin yine ziya söyledi "dediğinde anlamıştım yağmurun derdini
Yanına oturup sarstım onu "kalk hadi ders başlıcak"dedim bana önce yavaş yavaş açtığı gözlerini dikti sonra "ben senin annenin porselen takımından sayarak kırdığın o adamın kalbine ulaşmak için canımı veririm!sakın!sakın bir daha onu incitme...!"dediğinde ağzımı açamadım o başka bir kelime daha etmeden başını tekrar sıraya koydu
Ama bence bende haklıydım amacım kalp kırmak değildi sonucda kalp kırmak kabe yıkmak giydi hatta kabeyi 70 kere yıkmaktan daha kötüydü peygamberimiz bu ölçüde dikkat çekmişti bu konuya hatta bir söz vardı
Kabe yıkılsa yeniden yapmak için bir ibrahim bir ismail gerekir
Peki kalbi tamir etmek için...
Diyordu yağmuru anlıyordum ama yapmam gerekini yapmıştım...
***
#hamza#
Dönem sonuna doğru havalar çok sıcaktı bundan dolayı sınıfdakilerde kendini salmış ve mayışmışlardı yusuf bıktınlıkla başını okuduğu kitaptan kaldırıp
Bana döndü"hamza naptın hafta sonu"dedi
Bense gülümseyerek "amcam ile geçti biliyorsun yurt dışındaydı niyetimi öğrenince buraya geldi bir kaç kişiyle görüştü bir kaç kişi devreye soktu ve bir ay sonra olacak sınava onun yanında hazırlanmamı istiyor ordan sınava katıla bileceğimi söyledi burda bir kaç işlem daha var onlarıda bitirip gidicem inşAllah bir iki güne"dedim gözleri şaşkınlıkla açıldığında "ama ilgilenmiyordun ne olduda..."dediğinde sözünü kestim
"Melekle senin çocuklarınızı görmeye dayanamam"dedim kırık zoraki bir tebessümle
Sesli yutkunup bakışlarını defterine çevirdiğinde
"O ancak benim dünya ahiret kardeşim olur!"dedi
Baska bişey demedi ben tek kaşımı kaldırmış bi şekilde notlarıma geri döndüm uzatmak istemedim çünkü buna tahammül edebilecek bu konuyla ilgili konusa bilecek kalbe sahip değildim.

İMAN'ın YARISIWhere stories live. Discover now