1.

3.5K 220 29
                                    

~paar jaar later~

"Mevrouw, uw ontbijt" met gebogen hoofd hou ik het dienblad voor me uit. "Zet maar op mijn nacht kastje" bromt ze terwijl ze haar slaapkapje voor haar ogen weg haalt. "Hup schiet op, kind. Je hebt nog meer te doen vandaag" ik zet het dienblad op haar nacht kastje en loop op een rap tempo haar kamer uit. "Ga de vloer schrobben" hoor ik mijn bazin schreeuwen, zonder terug te sputteren pak ik een emmer en een spons. De emmer vul ik met warm water en doe er wat schoonmaak zeep in. Ik zet de emmer op de vloer en ik ga door mijn knieën. Ik maak de spons nat en begin de grond grondig te schrobben.

Vermoeiend veeg ik het zweet van mijn voorhoofd. Eindelijk na een lange poos heb ik het af. Het vieze water spoel ik weg waarna ik alle spullen weer terug zet. "Kind, ga je klaar maken. We gaan naar de stad" haastig ren ik de trap op, naar de zolder. Mijn kamer... Ik open de zolder deur en gelijk verwelkomt een muffige geur mij. Zuchtend loop ik mijn kamer binnen, ik open mijn zolder raam zodat het wat kan luchten. Mijn kist met kleren doe ik open, ik haal een omslag te voorschijn. Ik ga voor mijn gebroken spiegel staan, mijn rode haar is niet meer zo mooi en bijzonder als ze altijd zijn geweest. Het is dof, onuitgeborsteld. Mijn groene ogen staan niet meer zo vrolijk als toen...

"Kind!" schreeuwt mijn bazin schel. Ik sla de omslag doek om mijn schouders en wrijf de vieze vlekken van mijn gezicht af. "Het spijt me, mevrouw" ik loop zo snel mogelijk de trap af. Ze steekt haar hoofd in de lucht, "haal mijn omslag doek". Ik knik en haal haar mooie zijden omslag doek, even laat ik mijn vingers genietend over de stof glijden. "Alstublieft, mevrouw" ik geef haar, haar doek. "Haal Debrah haar omslag doek, wil je" zegt ze bot. Weer knik ik en haal Debrah haar doek, ik blijf naast de deur in de grote hal staan. Een mooi meisje met stijle blonde haren loopt via de trap naar beneden. Het tikken van haar hakjes weergalmt door de hal.

"Alstublieft, mevrouw. Hier is uw omslag doek" het zeven jarige meisje blijft voor mij staan. Ze kijkt mij emotieloos aan, onder haar doordringende blik voel ik mij ongemakkelijk worden. "Gaat dit mee?" vraagt ze aan haar moeder terwijl ze met haar tengere verzorgde vinger naar mij toe wijst. "Je zal geen last van haar hebben, schat. Ze gaat alleen mee voor de bagage." ze kijkt Debrah lieflijk aan. Argwanend gunt ze mij een blik waarna ze arrogant haar hoofd weg draait van mij af. Debrah steekt haar arm uit waar een liminit edition hand tas aan bungelt. Ik haal de tas van haar hand en houd het voor haar vast. Mijn bazin drukt haar hand tas ook in mijn handen.

"Hoe lang moeten we nog wachten tot hij komt?" vraagt Debrah nieuwschierig aan haar moeder. "Hij zal zo wel komen" antwoord ze terug. Ik sta met gebogen hoofd achter hun, de drukte geeft mij hoofdpijn. Ik weet dat ik last heb van claustrofobie maar ik probeer het zo goed mogelijk te verbergen. Alle negatiefe dingen over mij gebruikt mijn bazin tegen mij als ik weer iets doms heb gedaan. "Oh, kijk mam. Een euro" gilt Debrah boven de menigte uit. Ze rent zonder te kijken de weg op en stopt in het midden van de weg. "Daar komen ze" word er geschreeuwt, geschrokken kijk ik naar het tafareel voor mij. Ik ren de weg op, uit mijn oog hoeken zie ik de ruiters ter paard dichter en dichter komen. Debrah kijkt glimlachend naar haar hand maar verdwijnt al snel als ze ziet dat ze in gevaar is.

Beschermend spring ik voor haar, het paard begint wild te steigeren. Mijn ogen houd ik dicht geknepen, het is stil. De menigte mensen zijn gestopt met roepen, de hoeven van de paarden maken geen geluid meer. "Kijk mij aan" hoor ik een mannelijke stem dwingend zeggen. Ik open mijn ogen en het eerst wat mij op valt is dat iedereen mij met ingehouden adem aan kijkt. "J-je-" hij schraapt zijn stem voordat hij verder gaat. "Wie is de eigenaar van dit, dit... Deze slaaf?" zijn stem klinkt donker, onzeker kijk ik naar mijn handen. Mijn bazin loopt voorzichtig naar voren, ze blijft ongeveer twee meter van ons afstaan. Debrah rent geschokt naar haar moeder, "A-alpha" zegt ze waarna ze een diepe buiging maakt.

Ik kijk op, is hij de Alpha? "Zij is van mij" zegt ze verlegen, "hoeveel?" vraagt hij. Hij haalt zijn portemonee te voorschijn, mijn ogen worden groter. Word ik verkocht, nee alsjeblieft. Het is vreselijk waar ik werk maar ik heb gehoord dat het nog veel erger kan zijn. Misbruikt door dronken mannen, of zelfs dat je op straat woont en je niet zeker bent van je leven. "Honderd?" hij haalt twee briefjes van vijftig uit zijn portemonee, "oh, Alpha. Ik kan niet zonder haar, ze is als een dochter voor mij. Ze is veel meer waard dan twee briefjes van vijftig" ze knipperd droevig met haar wimpers. De man naast mij zucht geïriteerd. Gelogen, mocht ik willen. Ik ben niet meer dan een vies varken voor haar, een omega. Het laagste van het laagste, niet belangrijk. "Vijf briefjes van vijftig, meer krijg je niet van mij"

De man knipt in zijn vingers en gelijk komt er een man aan gelopen, hij heeft zeer nette kleren aan. Over zijn schouders hangt een prachtige mooie cape maar niet zo mooi als die van de Alpha. "Bind haar vast en zet haar achter je paard" hij knikt en haalt een touw te voorschijn uit de zadel tas. Hevig begin ik met mijn hoofd te schudden als ik zie dat de man naar mij toe komt met het touw. "Werk mee, onder kruipsel" gromt hij. "A-alstublieft, stop. Mevrouw?" ik kijk naar mijn bazin en zie dat de dominante man, de Alpha, haar vijf bankjes toe dient. Tranen vormen zich in mijn ogen, de man voor mij bind mijn handen samen. "Lopen" zegt hij nors, hij trekt mij mee naar een mooi bruin paard. In een snele behendige beweging zit hij in het zadel, al snel word het paard aan gespoort tot lopen waardoor ik word gedwongen mee te lopen. Met gebogen hoofd loop ik steeds verder naar het onbekende.

____________________

Hey,

Het aller eerst hoofdstuk van dit boek, ik hoop dat jullie het leuk vinden :)

Het is nu nog niet helemaal duidelijk wie wie is maar dat zal nog wel komen ;)

Deze week ga ik dit hoofdstuk herschrijven want ik ben er nog niet trots op

Even een vraagje voor jullie, Wat vinden jullie leuk om over te lezen?

Over mates of juist meer over het slavendrijven?

Xx anna

Fear The WolvesWhere stories live. Discover now