Fear The Wolves

13.

Gapend schud ik met mijn hoofd. "Te laat gaan slapen?" Geschrokken kijk ik op, Theodore staat met zijn armen over elkaar geslagen naar mij te kijken. Ik forseer een glimlach, "Sorry" Mompel ik waarna ik weer begin te gapen. Een geamuseerde lach verlaat zijn mond. "Ik heb mij waarschijnlijk nog niet voor gesteld, mijn naam is Theodore. De gamma van de Alpha" Wat is een gamma? "Eve, word ik genoemd" Fluister ik terwijl ik de stoffen doek over de kast heen haal. Het zwevende stof laat mij in hoesten uit barsten. "Weet ik" Ik wend mijn blik naar hem toe, "Herolf noemde je naam al" Theodore bekijkt mij grondig. "Hoe oud ben je?" Ik haal mijn schouders op.

"Als u er geen moeite mee heeft zal ik verder gaan met mijn werk." Ik raap de emmer op en houd de doek in mijn andere hand. "Doet het je pijn?" Zijn vraag doet mij stil staan. "Wat bedoelt u?" Bijtend op mijn lip dwing ik mijzelf recht voor mij uit te staren. "Hij heeft je op een brute wijze afgewezen als mate, doet het je pijn?" Zuchtend zet ik de emmer weer op de grond. "Nou?" Vraagt hij ongeduldig, "Ik ben veel gewend. Als hij iets voor mij zou betekenen, zou het inderdaad verschrikkelijk veel pijn hebben gedaan. Maar hij heeft één ding over hoofd gezien, hij betekend niets voor mij." Zeg ik terwijl ik mij naar hem toe draai. "Je liegt" Met samen geknepen ogen kijkt hij mij aan. "Ik kan je niet geloven. Je hebt gevoelens, ik weet zeker dat je wat voelde toen hij je afwees als mate." Een wanhopig geluid verlaat zijn mond.

Met een gespeelde grijns rond mijn lippen kijk ik hem uitdagend aan. "Ik ben een mens, een onderkruipsel zonder gevoelens. Het doet mij niets." Ik veeg een losse pluk haar achter mijn oor. "Bent u klaar met uw vragen? Dan zal ik weer verder gaan" Glimlachend knikt hij met zijn hoofd als teken dat ik verder mag gaan met mijn werk. Met de emmer in mijn hand loop ik bij hem vandaan. Een opgeluchte zucht verlaat mijn mond, hij had door dat ik niet helemaal eerlijk ben geweest. Gelukkig liet hij het er bij. De woorden van Herolf liet iets onbekend achter in mijn hart, een pijnlijk gevoel wat ik niemand gun. Het voelde alsof iemand drie zware boeken op mijn hart heeft neer gelegd. Een zware last op mijn hart blijven steken.

"Nee, Herolf. Geef terug" Hoor ik een meisje hard giechelen. Herolf rent mij voorbij de trap op, een mooi dun meisje rent hem achter na. Haar golvende blonde haar danst modieus rond haar hoofd. Grijnzend draait Herolf zich midden op de trap om. Hij steekt zijn hand over de reling. "Niet doen" Roept ze lachend, ik zie een mooi zilveren kettinkje in zijn hand bungelen. "Ik zal hem je terug geven, maar op één voorwaarde" Hij kijkt over het meisje haar schouder naar mij. Zijn witte rechte tanden komen te voorschijn in een gemene grijns. "Ik doe alles" Haar hoge meisjes lach echoot door het kasteel. Herolf kijkt mij geamuseerd aan terwijl hij dichter naar haar toe buigt. Hij fluistert iets in haar oor wat haar doet giechelen. "Omdat jij het bent" Fluisterd ze.

Ze buigt naar hem toe en plaatst haar lippen op de zijne. Mijn mond valt lichtjes open. Herolf laat zijn hand op haar rug rusten, een vreemd gevoel maakt plaats in mijn lichaam. Ze laten elkaar weer los en het meisje snakt naar adem. "Mag ik hem weer terug?" Vraagt ze buiten adem, de grijns rond Herolf zij lippen groeit. "Oeps..." Fluistert hij op een mysterieuze toon. Het zilveren kettinkje laat hij tussen vingers door glippen, met een snelheid valt het twee verdiepingen naar beneden. Het meisje kijkt verbaast het zilver werk na, zonder verder nog aandacht te schenken aan het meisje loopt Herolf bij haar weg.

"Jij ook hier?" Grijnzend stopt hij voor mij, met verbaasde ogen kijk ik hem aan. "Schatje, wie is zij?" Vraagt de vrouw, ze gaat tegen hem aan staan hangen. "Zij is mijn... Vriendin" Antwoord Herolf terwijl hij mij nog steeds aan kijkt. "Wat?" Roep ik tegelijkertijd verbaast met de vrouw. "Waa-" Herolf slaat zijn arm over mijn schouder en met zijn hand bedekt hij mijn mond. "Ze is mijn vriendin" Waarschuwend kijkt hij mij aan, wat mij versteld doet laat staan. "Ma-maar wij hebben gezoend" De vrouw voor mij kijkt alsof ze bijna moet huilen. "Gezoend? Hoe kom je daar op? Ik heb een vriendin" Hij kijkt haar ongeïnteresseerd aan. Snikken verlaten haar mond, "En die ketting dan? Die ketting die ik van jou heb gekregen" Haar ogen worden glazig door de tranen, "Ketting? Welke ketting?" Haar mond valt open. Huilend rent ze de trap af, als versteend kijk ik haar na.

Na een paar seconden probeer ik onder zijn houdgreep te komen maar hij houd mij stevig vast. Zijn hand bedekt nog steeds mijn mond wat mijn geroep belemmert. "Sst, sta stil. Ze is nog niet weg" Fluistert hij in mijn oor, ik knijp mijn ogen samen. "Braaf meisje" mompelt hij als ik stop met tegen werken. Ik voel zijn ademhaling tegen mijn nek aan botsen. "Ze zal nu wel weg zijn" Hij haalt zijn hand van mijn mond af maar zijn arm laat hij liggen. "W-wat doet u?" Vraag ik overdonderd, Herolf kijkt nadenkend voor zich uit. "Het stelt niets voor" Zegt hij uit het niets waarna hij zijn arm van mij af haalt en weg loopt. Fronsend kijk ik hem na, waarom hielt hij mij vast? Waarom noemde hij mij zijn vriendin? Hij haatte mij toch? Ik wrijf over mijn nek heen. Ik pak mijn spul weer bij één, "Werk gaat voor" Mompel ik zuchtend.

____________________
Hey,

Im sorry voor late update🤗😳

Maandag ga ik twee weken op vakantie naar zeeland🎉💪🏻
Ik weet niet of ik daar WiFi heb dus weet ik ook niet of ik kan updaten😁😳

Dat wou kiezen kwijt dussss...

Oeh bdw, is er iemand die erg veel fantasie heeft en dat het bijna overstroomd van ideeën? Ik ben op zoek naar mensen die mij willen helpen met ideeën opbrengen voor dit boek. Natuurlijk heb ik ook wel een paar ideeën maar het zou fijn zijn als ik ook dingen van jullie hoor. De gene met het leukste idee krijgt een opdraging voor het hoofdstuk en een folow van mij 🤗 als kers op de taart zal ik ook een boek naar keuze lezen en tips/tops geven. (Ben dringend op zoek naar ideeën daarom deze voorstel)

Vote?
Comment?

Xx anna