ʟᴇᴛ's ɢᴇᴛ ᴀ ᴘᴇɴɢᴜɪɴ // ʟᴜᴋᴇ ʜᴇᴍᴍɪɴɢs

thirty five

zboczeniec: zgadnij co mel :-) hihi

zboczeniec: widzę cię :-)

zboczeniec: TYM RAZEM MI NIE UCIEKNIESZ! :-*

melanie: nie rób tego idioto

zboczeniec: zrobię :-D

melanie: ZAWRÓĆ, PÓKI JESZCZE MOŻESZ UGH

zboczeniec: nO NIE UCIEKAJ MELLY!

melanie: spadaj

zboczeniec: idę za tobą!

zboczeniec: no stój, cholera!

--MELANIE--

- Bu! - Podskakuję do góry, kiedy blondyn kładzie dłonie na moich biodrach i krzyczy wprost do mojego ucha.

Odwracam się w jego stronę i dźgam palcem wskazującym twardy brzuch chłopaka. Jestem w tej chwili zarówno zła jak i przestraszona. Zła, ponieważ Luke wie, że nie powinien zwracać na mnie większej uwagi w szkole. Przestraszona, bo Tom i Simon w każdej chwili mogą pojawić się na horyzoncie i zobaczyć nas razem.

Kendall, moja przyjaciółka, patrzy na blondyna odrobinę zdezorientowana. No, bo niby dlaczego ktoś taki jak on chciałby podejść akurat do nas?

- Idź sobie, Lucas. - Mówię, a w tym samym czasie rozglądam się dookoła, sprawdzając czy w pobliżu nie ma kogoś znajomego. - Prosiłam cię o coś.

- Ale ja tak nie chcę! - Wysuwa dolną wargę do przodu i tupie nogą, przez co mam ochotę zaśmiać się. Powstrzymuję się jednak i zamiast tego wzdycham pod nosem. - Dlaczego nie możemy rozmawiać w szkole? Twoich braci tu nie ma, Melly...Wstydzisz się mnie?

- Nie wygaduj bzdur, Luke. - Mamroczę cicho, a brunetka przysłuchująca się naszej krótkiej wymianie zdań, odchrząkuje cicho, chcąc zwrócić na siebie uwagę. - Och, to jest Kendall, moja przyjaciółka. Kendall, poznaj Luke'a Hemmingsa. Idiotę, który od jakiegoś czasu zatruwa mi życie.

- Ej, to nie zmienia faktu, że ci się podobam! - Prycha, a następnie przenosi spojrzenie na dziewczynę stojącą obok i uśmiecha się do niej niepewnie. - Nie słuchaj jej, ona jest po prostu głupia.

Oboje parskają śmiechem, na co przewracam oczami i zaplatam dłonie na klatce piersiowej.

- Sami jesteście głupi. - Zaprzeczają w tym samym czasie.

~~~~

macie trochę akcji nie akcji

cri

x