One Last Wish

Hoofdstuk 5

Als ik na een tijdje op het schoolplein kom, rent Sunny enthosiast op me af.
"En, en?"
"wat?"
"hoe is ie?"
"wie?"
"Christian natuurlijk!"
als ik zijn naam hoor borrelt er direct een fijn gevoel bij me op.
"Hij is wel knap..." geef ik toe.
"Ohh Amber! Straks is hij de ware!"
"wacht, wat? Waarom zou zo'n jongen mij zien staan?"
"Heb je niet gezien hoe hij naar je keek?" vraagt Sunny verbaasd.
"Hij vind je leuk!"
Ik haal mijn schouders op, en loop naar de kantine om wat drinken te halen.
Maar dan bots ik tegen iemand op.
"kijk even uit!" zeg ik fel
"Sorry! gaat het?"
Ik kijk op en zie Christian daar staan.
"Euh, ja euh... gaat wel."
Ik wil weg lopen, maar hij houd mij tegen.
"Echt??"
ik knik, en ik wil weglopen.
Maar dan bedenk ik me, en draai ik me om.
"Euh, sorry voor die felle reactie.
Het is gewoon..."
"Je hoeft het niet te zeggen hoor."
Stelt Christian me gerust.
Ik knik dankbaar, en loop dan weg.
ik doe alsof er niks gebeurt is, en plof tussen Aiden, mijn beste vriend en Sunny in.
"Waarom bleef je zolang weg?" vraagt Aiden.
"Euhh, niks hoor. Hoe was het in Duitsland?"
"super leuk! Ik ga er volgend jaar weer heen, en-"
"Amber, probeer je jezelf er nou niet onderuit te kletsen. Wat is er gebeurt??" Zegt Sunny argwanend.
Ik zucht en begin dan te vertellen.
Als ik uitgepraat ben, zie ik dat Aiden zijn lach in moet houden.
"Dat is niet grappig!" zeg ik en ik geef hem een stomp.
"Sorry, het klinkt gewoon grappig"
Ik moet een grijns onderdrukken, maar dan gaat de bel.
Ik loop naar binnen, op naar de volgende les.
Dit keer zit ik naast Aiden.
Hij was voor een jaar in Duitsland voor z'n studie.
Hij is ook een van de weinige personen die mij begrijpt.
"Ik vind het fijn dat je weer terug bent" fluister ik.
"Ik ook"
en als je nu denkt dat hij mijn ware liefde misschien wel is, dan heb je het fout.
Hij is gewoon een hele goeie vriend, maar ik heb geen gevoelens voor hem.
En hij ook niet voor mij.
De les gaat heel langzaam voorbij, want dat is altijd zo met de laatste les.
Del bel gaat, en iedereen ruimt zijn spullen op.
Ik neem afscheid van Aiden, en samen met Sunny loop ik naar buiten.
Eindelijk, denk ik.
Weekend!

heey!
sorry sorry sorry dat ik zo lang niet meer had geschreven, maar ik had gewoon totaal geen inspiratie!
nu wel weer gelukkig.
Als je iets kwijt wil, zet het dan in de rea!
ik vind het altijd leuk om reacties te krijgen!
xoxo