Walang ibang nagawa si Sam kundi ang gawin at sundin ang proyektong ibinigay sa kanila ng kanilang propesor. Nang dahil sa proyektong 'yon ay nalagay sa kapahamakan ang buhay niya-nila. Naatasan lang naman sila na subaybayan at alamin ang buhay ng t...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Sam Angeles
Isang linggo na lang bago ang deadline ng project at tatlong araw na ang lumipas. Sa loob nang tatlong araw na 'yon ay school at bahay lang ako. Hindi ko sinusundan si Smith dahil natatakot na ako. I'm sure na hindi 'yon ngiti kundi isang ngisi, an evil grin. Hindi ko alam kung nabuko na ba ako o nahalata niya na ako ang sumusunod sa kanya—ang stalker niya.
Walo lang kaming pumasok. I don't know what's happening pero paunti kami ng paunti, hindi lang ang section namin pati na din ang mga accounting students na nasa kabilang room lang. Ang akala ko kami lang ang binigyan ng ganitong klaseng project, hindi pala.
Tinago ko ang notebook namin ng matapos ang second subject namin. May last subject pa at wala na akong gana na pumasok dahil mas gugustuhin ko na lang na umuwi at magkulong sa dorm. Naibaling ko ang atensyon ko sa mga kaklase ko na nagkukumpulan sa may bukana ng pinto. Tumayo ako at lumapit sa kanila.
"Hindi ko na gagawin ang proyektong ito. I quit! Wala naman tayong matututuhan sa project na pinapagawa nila sa atin." Aniya ng accounting student.
Tama siya. Gusto ko na din na umayaw.
"N-natatakot na ako…" Naibaling namin ang atensyon sa class president namin.
Ngayon ko lang napansin ang itsura niya. She looks like a mess. Nangingitim na ang ilalim ng mga mata niya at tila pagod na pagod siya. Bakas din sa mukha niya ang takot. Hindi lang naman siya ang natatakot…lahat kami.
"M-muntik na akong mahuli. I don't want to do this anymore! Gusto ko nang umalis sa paaralan na 'to!"
Nagpanic kaming lahat ng magwala siya. Paulit-ulit niyang sinasabi na natatakot na siya, na ayaw na niyang gawin ang proyektong ito. Muntik na siyang mahuli kaya nagkakaganito siya. Sino ba ang naatas sa kanya?
"Hindi basta-bastang t-tao ang pinapasundan sa atin! Kailangan nating magsumbong sa mga pulis!" Aniya bago hatakin ang sleeves ng uniform ko.
Yumuko ako para mapantayan siya. "Tell me what happend?"
Umiling siya. "H-hindi pwede! Papatayin niya ako!"
Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Papatayin siya?
"Hindi ba artista ang nakatoka sa'yo? Paano ka maapatay nun?" Aniya ng isa naming kaklase.
Nanatili ang atensyon ko sa class president namin. I can see how scared she is. Nanginginig siyang tumayo. Hindi makapaniwala siyang tumingin sa amin.
Artista ang nakatoka sa kanya pero sinabi niya na hindi basta-bastang tao ang mga inatas sa amin—tama siya. Hindi basta-bastang tao ang mga inatas sa amin at hindi ko na kayang gawin ang proyektong 'to. I'm so sick of this useless project na wala namang kabuluhan. We're culinary students at hindi mga stalker.
She was about to run ng makita namin si ma'am na papalapit sa amin. Ito ang ipinagtataka ko, may apat na men-in-black na nakasunod sa kanya and I can see her trembling hands and how pale she is. Anong ganap?
