Oh Luhan's Revenge ; hunhan

17| Metal

LUHAN'S POV

Hanggang ngayon ay nakatanga padin si Tao at hindi makapaniwala. Namutla ang gago.

Lumapit ako sakanya at nakipag beso-beso at naestatwa pa din ito hindi pa din ito gumagalaw.

Tiningnan ko naman si Sehun at gulat na gulat din ang reaction nito. I smiled at them at nagsimula nang maglakad papaalis.

“ I need to go muna, see you around.” pagpapaalam ko. Bagay naman sila ah? Isang basura at basurero.

Pagdating ko nang rest room ko ay nag retouch kaagad ako at pagkatapos nun ay lumabas na ako. Babalik na sana ako sa table namin kaso lang nakita ko doon sila Sehun at Tao na naka upo na at kinakausap si Louisa kaya lumabas na lamang ako. I need fresh air.

“ Nandito ka din pala? ” napalingon ako sa nagsalita at laking gulat ko ng si Kris iyon. What the f*ck is he doing here? Invited din ba siya?

“ Ambilis mo naman akong makilala. ”

“ Kelan ka pa umuwi? Bat di mo man lang sinabi saakin na babalik ka na dito sa Korea? ” napatawa ako sa huling sinabi niya.

“ Kaano-ano ba kita para sabihin ko sa'yo na babalik na ako? And don't you like it na bumalik na ako? ” sarkasitiko kong sabi.

“ Ang laki na ng pinag bago mo ah. You're not the Luhan that I know 6 years ago...y-you're different- a good different. ” ngumiti ako ng matamis sakanya. Ngiting nakaka diabetes.

“ Should I take that as a compl-” naputol yung sasabihin ko ng bigla niya akong yakapin. Pilit ko siyang tinutulak papalayo saakin pero ang lakas niya yata.

“ I missed you... I really do missed you Luhan. ” napairap lang ako sa sinabi nito. Oh please, hindi na ako madadala sa mga sweet gestures na yan. Sukang-suka na ako sa ganyan!

“ Ehem. ” tinulak ko siya ng pagkalakas-lakas ng may pumekeng ubo sa likuran namin. Si Tao.

“ Can I talk to Luhan? For a while?” tiningnan niya si Kris at Tumango lamang ito bilang sagot. Nang makaalis na ito ay doon na nagsalita si Tao.

“ Kanina pa kita hinahanap nandito ka lang pala. ” I secretly rolled my eyes on him.

“ Lumabas lang ako sandali, I need fresh air. ” I said.