İKİZLER

1.bölüm Okulun Ilk Günü

Multimedia MİRA EREZ (Barbara palvin)

BÖLÜM DÜZENLENMİŞTİR!

Mira'dan:

Sabah o muhteşem(!) Alarmın sesiyle açtım gözlerimi. Elimle komidinin üstündeki alarmı aramaya başladım. Bulduğumda duvara fırlatacaktım ki alarmın telefonumun olduğunu fark edince vazgeçtim.

Aslında okulu seviyor gibiydim ama sabah kalkması tam bir faciaydı. Neden şöyle öğlen gitmiyoruz da sabahın köründe gidiyoruz? Biri bana bunu açıklasın.

Düşüncelerimden sıyrılıp banyoya gittim. Rutin işlerimi halledince dolabımın karşısına geçip ne giyeceğimi düşünmeye başladım...

Hira'dan:

Alarm,alarm,alarm...

Allah belanı versin. Çalan alarma beddualarımı yağdırırken kapatmanın daha iyi olacağını düşünüp alarma uzandım ve kapattım. Tabiki kalkmayacağım uyumaya devam...

Tam güzel uyku beni esir alırken Mira'nın sesiyle her şey bozulmuştu.

"ikizim kalksana saat kaç oldu farkında mısın sen? Okula geç kalacağız yine senin yüzünden" diye söylenirken onu duymamazlıktan geldim. Doğru bugün okul vardı. Aslında geç kalkmaktan biraz korkardım. İlkokul-ortaokul zamanından kalan bir şey işte. Bu seferde geç kalmak istemiyordum ama yatağıma veda etme fikri beni mutsuz ediyordu. Biz yatağımla evliydik ne ben onu bırakabilirdim ne o beni, ayrılamazdık biz. Ayrılınca o beni beklerdi bende ona gitmeyi..

"seni evde bırakırım yine okula geç kalırsın."

Bunu duymamla anında yerimden fırladım. Özür dilerim ama kalkmam lazım canım yatağım..

"uyumadığını biliyordum ikiz" dedi ve odadan çıktı.

Mira'dan:

Uzun uğraşlardan sonra ikizimi uyandırabilmiştim. Her zaman geç kalıyorduk Hira yüzünden. Bu sefer kalmasak iyi olurdu.

Kısa bir süre sonra Hira görüş alanıma girince ona şaşkınlıkla baktım.

"Yok artık" diyip göz devirdim ve devam ettim. "Gerçekten bu kıyafetlerle mi gideceksin okula?"

"evet ne var üstümde?" diye sordu.

"Aynaya bakmayı mı unuttun giyindikten sonra acaba?"

"baktım" diye cevapladı.

"Kızım kış mevsimindeyiz farkında mısın? Ne kısa kollusu birde şort giymişsin pes" diyip güldüm.

"Allah Allah ben üşümüyorum" dedi benim gülmemin aksine daha ciddi bir sesle.

Konuşma yavaş yavaş tartışmaya giderken sonunda ben galip gelmiştim. Ne kadar bana karşı gelse de bu havada onları giymesi hiç iyi değildi, hasta olurdu.

Ama hala gülüyorum yani bu havada kısa kollu giymiş akıllı(?) canım kardeşim benim.

Üstüne mevsime uygun bir şeyler giyip geldiğini görünce gülümsedim.

"artık kahvaltı mı etsek? Çok açım" Diye öneri sundum.

"Olur, saat kaç?" Dedi.

"07.20"

"Neee!" dedi isyankar bir sesle.

"Ne, ne?"

"40 dakika var ya off uyurdum ben daha"

"sızlanma hadi yürü ikizim"  dedim ve kolunu girdim. 

Mutfağa gelince masanın hazır olduğunu görmenin verdiği mutlulukla hemen yiyeceklere gömüldüm. Hira'da yanıma oturunca yemeye başlamıştık.

Son lokmamı da ağzıma attıktan sonra "hadi gidelim" dedim çantaları alarak ve evden ayrıldık.

Bir süre sonra okula varmıştık. Zilin henüz çalmamasıyla birlikte hemen sınıfa çıktık ve yerimize yerleştik. Kısa geçen zaman diliminden sonra hoca da gelmişti.

"Selam gençler!" dedi ve çantasını masaya bırakarak.

"Bugün biraz tanışalım madem" diyerek sınıfa yeni gelenlerin kendini tanıtmasını istedi. "Yaman, Berrin, Ceren vb." İsimler duyarken sınıfta çoğu kişinin gittiğini ve bir o kadar da geldiğini fark etmiştim.

Teneffüs zili çalınca bir "oh" çekerek yerimden kalktım. Karnımın guruldama seslerini kulağıma ulaşmaya başlamıştı.

Ne?

Yeni kahvaltı yapmış olabilirim ama
doymuyorum napayayım? 

Hira'nın önceden sınıftan çıktığını fark edince ona yetişmek için bende hemen sınıftan çıktım. İkizim görüş alanıma girerken ona doğru yeltendiğimde ismimin söylenmesiyle başka tarafa döndüm.

Kimse yoktu.

Umursamayıp tekrar yürümeye başladım ki tekrar adım söylendi.

Etrafa baktım. Biri benle dalga mı geçiyordu?

Önüme döndüğüm anda bir kaç adım ilerime birinin atladığını görünce refleks olarak çığlık attım.

"Selam bebek" diyen Uzay'a şaşkınlıkla baktım.

Rüya filan mı? eğer öyleyse uyandırsanıza, lütfen..

(Uzay, Mira'ya takıntı olan kişi ilerleyen bölümlerde tam öğreneceksiniz.)

"Çekil önümden" dedim geçmeye çalışarak.

"Ya mira yapma böyle" dedi.

"Defol Uzay"

-Mira"

"Ne?" dedim sakin kalmaya çalışarak.

"Özledim" dedi.

"Kes ya of"

"Yapıştır. Iy kendimden tiksindim şu an" yaptığı espri 2 günlük yaşama hissimi alıp götürürken konuştum.

"Allah belanı versin Uzay"

"Ya bana baksana sen bir" dedi.

"Burada da buldun beni ne yapmayı düşünüyorsun?" Diye bir soru sordum.

"Bir şey yapmayı düşünmüyorum" dedi.

Kahkaha attım.

"Şaka mısın sen ya?" Dedim. Dalga geçiyor olmalıydı.

"Arkadaş olmak istiyorum"

"Onca yaptıklarından sonra arkadaş olmak? Sadece çok komik geliyor"

"Affet beni" diyince alayla gülerek yanında geçtim ve hızlı hızlı yürümeye başladım.

Salaksın Uzay cidden salak.

Offot bono!