İKİZLER

3.bölüm hastalık

Yaman URAL ( Francisco Lachowski)

Mutfağa girdim,
kimsenin olmadığını farkettim. tam odama çıkıyordum ki omzumdaki elle irkildim. Arkamı döndüğümde uzayı gördüm. ne işi vardı bunun burda??

-sen niye geldin ya gece gece manyak mısın?

-seni görmeye geldim

-beni görmeye gelmiş hıh!  çık git evimden hemen diye bağırdım.

Bunun üstüne babam geldi ve

-ne oluyor burada? Dedi ben de tam uzayı gösterecekken uzayın gittiğini farkettim.

Işınlandı mı lan bu çocuk?

-baba hani şu Uzay vardı ya o geldi.

-tamam sen de yat ben ilgilenicem.

-tamam babacığım iyi geceler o zamn

-iyi geceler birtanem dedi.

Bende odama çıktım ve kendimi uykunun kollarına teslim ettim.

*******
Sabah yine muhteşem(!) alarm ile kalktım. Banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım. Hızlıca giyinip aşağı indim.

İkizim çoktan giyinip aşağı inmiş, kahvaltıya başlamış bile... Way anasını.

bende kahvaltı masasına oturdum.

İkizime

-ilk defa benden erken kalkmışsın ne o bir şey mi oldu? dedim. Ah evet ikizimi sinir etmeye bayılıyorum.

-hı aynen öyle oldu.

-yatağınla mı küstün yoksa dedim dudağımı büzerek.

+ikizim sus. hadi kahvaltini et  okula gidelim.

-tamam dedim ve önümdekileri sömürmeye başladım.

kahvaltımı bitirir bitirmez evden çıktık. Okula geldiğimizde sınıfa çıkıyorduk ki Yaman'ın sesiyle durduk. İkizim hemen

-ben gidiyorum sınıfa sen gelirsin.

-tamam ikizim dedim ve Yaman'a döndüm.

-Bir şey mi oldu Yaman?

-Yok hayır öyle beni bekleyin birlikte çıkalım diyecektim

-Anladım. Hadi o zaman gidelim.

+tamam ol- sözünü tamamlayamadan birden başı döndü sanırım ki  dengesini kaybederek  yere düştü.

-Ya-yaman

Yaman'ın ağzından

sözümü tamamlayamadan başım dönmeye başladı, dengemi kaybettim ve yere düştüm. Of yine hastalığım yüzündendi işte. Böyle şeye tüküreyim. inşAllah mira hastalığımı öğrenmez. son duyduğum şey miranın sesiydi. Sonra gözlerim kapandı.