When the Broken-hearted Meets The Man (COMPLETED)

CHAPTER11:Because of Butler

Justine's P.OV

Ilang linggo narin pinaninindigan ni Whill ang pagiging boyfriend niya sa akin. Ang sweet niya kahit di pa naman talaga kami official eh. Hindi rin naman kasi namin mapag-usapan ang about sa case na yun. Nahihiya ako.
Pero di parin talaga maalis sa isip ko ang pagiging sweet niya sa akin.

Flashback:

"Good morning Justine!"- bungad niya sa akin early in the morning sa school tas ganito ngiti niya ^___________________^.

Oh diba abot hanggang tenga.

"Good morning"-sabi ko.

"Let me carry your things"-sabay kuha ng mga gamit ko. Syempre di ko hinayaan. Nakakahiya na.

"No let me. Ako na kaya ko naman at tsaka konti lang naman yan eh"-ako.

"No let me. Ako na. Let me do this for you."-sabi niya at saka hinila na niya ako.

Di nalang ako umimik alam ko naman na wala akong laban dun eh. Pero ang sweet niya. Kakaiba talaga ang awra niya ngayon.

Pagdating namin sa classroom pinaghila niya ako ng upuan, wala kasi sa maayos na pwesto.

"Wow! bago yan ahh"- Rina.

"Haha, no masanay ka na. Mapapadalas yan"-Mitxh habang di parin naaalis ang mga ngiti.

Yes dito narin nag aaral ang dalawang kaibigan ni Whill.

God! I know sasabog nako sa sobrang pula nito.

"Nag bu blush ka best"-sh*t Rina oh!

"A-ahh hindi ahh"-ako.

"Lying ehh?"-Whill.

"No Im not"-ako.

Napa atras naman ako ng magsimula siyang maglakad papunta sa akin.

"Lier"-bulong niya sa akin. Sabay tawa.

"Hmmpf!"-ako.

Eh pano ba naman palagi nila akong pinagtutulungan.

Hayst. Wala na talaga akong kakampi.

"Sorry"-isang boses ang bumulong saken at ramdam ko ang pagpulupot ng braso niya sa aking bewyang.

Biglang nagsitayuan ang mga balahibo ko sa katawan.

Yayks! >////<

Present***

Naputol ang pagmumuni muni ko ng biglang may kumatok sabay sigaw.

"YOUNG LAAADDYYY!!"-and alam niyo na naman kung sino yan.

Tumayo ako at binuksan ko ang pinto. I gave him ng "what do you want look".

"What?"-cold kong sabi.

"Malelate na ho kayo, bilisan niyo na dyan"-sabi ni butler.

Yes. Walang iba kundi siya. Siya lang naman ang may lakas loob. Tsk. Kainis talaga!

"Ok fine! Layas!"-pataboy ko sa kanya at ibinalibag ang pinti pasara.

Naligo na ako agad agad tsaka ko ginawa ang aking morning rituals. Pagkatapos kumain na ako. Tsk nakakawala nga ng gana ehh..

Ako lang mag isa. Nasa States kasi si mom at dad for their business trip. Kaya Im all left alone. After ko nito umalis na ako. At syempre kasama ko na naman si butler.

Nasa gate na kami kaya lumabas na ako ng papasok sa school. Naglalakad ako sa hallway ng maramdaman kong eyes all silang kahat sakin. Bakit? may mali ba sa suot ko?

**lingon kaliwa

**lingon kanan

**lingon sa liko----

"BUTLEEERRR!"-bulyaw ko. Kalain niyo ba naman sumunod pa saken?, kaya pala ako pnagtitinginan.

"Yes young lady?"-siya.

"Just go. Im okay now."-me.

"No"-tipid niyang sabi.

"Ako ba talaga inuubos mo ang pasensya ko?"-nagtitimping sabi ko.

"Im just doing my job."-cold niyang sabi.

"Yes, oo nga. But you should know your limitations. Wag mo kong pakialaman. Tauhan ka lang."-me.

"Kaya nga. Im taking the responsibilities."-siya.

"Fuck*ng sh*t! "-di ko na mapigilan eh. Alam ko na pampakalma.

Isa.

Dalawa.

Tatlo.

Apat.

Lima.

Anim.

Pito.

Walo.

Siyam.

Sampo.

Urgh di talaga!

"I said go! I'll talk to daddy about this"-sabi ko sabay iniwan siya doon sa lobby.

Tsk.. di siya makatarungan.

Nasaan ang hutisya? ----.----

Nakabusangot ang mukha kong pumasok sa classroom.

"Ms. Villa your 5 minutes late"-boses ng first subject teacher namin.

Napahinto naman ako. Tsk. Bwisit! Dahil to kay butler eh.

"I-i-im sorry Ms. May inasikaso lang ako"-oh galang ko nuh?, kahit anak ako nila mom at dad at kami may ari ng school, eh hindi naman ako sumusuway sa mga professors.

"Name it"-prof.

Sh*t !

"Because of me."

S-si butler? Urgh! ano ba tong pinasok ko!

"Oh so you too are dating?"-nakangising tugon ni prof.

"O-of course-----"-me.

"Enough Ms. Villa. Its okay you may now take your sit"-putol sakin nj prof.

Naku si Whill why is he staring me like that.

Dug..dug..dug..dug.

Umupo na ako sa tabi niya. And the whole 2 hours wala siyang imik. Nakakapanibago.

KRRRRIIINNNNGGG***

End of the period. Break na.

Nagsilabasan na ang mga kaklase namin ngunit di parin kami tumatayo.

'W-whill"-panimula ko.

"You dont have to explain"-cold niyang sabi at iniwan akong mag isa sa classroom.

So ganun nalang yun? Di niya ako hahayaan mag explain?

But..

But.

He deserve my explination.

efgie17♡