CHAPTER12:Listen to Me

68 1 0
                                    

Justine's P.O.V

Isang linggo na niya akong iniiwasan. I missed him so much. Di ko na siya nakakausap ng matino. Tsk. Pinagsabihan na rin ni daddy si butler na bawas bawasan ang paghihigpit sakin. And fortunately nakinig naman.

"Best, why dont you talk to him?"- Rina.

"For what?, para isnabin niya ulit ako?"-ako.

"You should lessen your pride for now. Kailangan mong magpaliwanag."- advice ni Rina.

"Isang linggo narin best oh."-dagdag niya.

"Okay2."-tsk. Hirap nito.

After class**

Narito ako ngayon sa gym. Inaabangan ko si Whill matapos mag laro ng basketball.

Prrrrrrrrtttt.

Tunog nung pito na hudyat na tapos na ang laro. Papalabas na sana ng gym si Whill ngunit hinarangan ko siya. Na ikinagulat niya.

"Dont you have plans on talking to me?"-cold kong sabi. Syempre, diskarte.

"What for?, wala naman akong sasabihin"-mas cold na sabi niya.

"Will you just listen to me!"-sabi ko.

"Para saan pa?, you dont have to naman eh"-siya.

"Please."-at bumagsak na ang mga luha ko.

"No need"-sabay lagpas sa akin.

"Ganyan. Ganyang ganyan talaga kayong mga lalake. Pare pareho lang kayo.!"-nakuha ko naman ang atensyon niya.

"Ni hindi mo man lang ako bibigyan ng pagkakataong ipaglaban ang sarili ko. Ako yung naiipit eh! palibhasa di niyo alam."-sabi ko sabay takbo palayo.

"JUSTINNNNEEEEEEEEE!!!"-tawag sakin ni Whill. I have done my part Whill. Ikaw na naman.


Whill's P.O.V

Sh*t ! Kung alam niyo lang kung gaano ako nahihirapan na tiisin siya. The moment tha she was crying, all I wanna do is to hug her tight. Pero di ko magawa. Kasi nasaktan ako kahapon. Everything was clear. Pero damn! I wanted to listen to her I swear. But Im afraid.

Nasan ka na ba kasi Justine. Magpakita kana oh. Gabi na.  Di ko mapapatawad ang sarili ko pag may nangyaring masama sayo.

sob*sob*sob

Huh?, sino yun..

sob*sob*sob

Justine?

Pumasok ako sa isang bakanteng lote. Medyo may kalumaan na din. Pero ang dilim. Pinakinggan ko lang ang bawat hikbi ni Justine hanggang makita ko siya sa isang sulok na nakasubsob ang ulo sa kanyang mga tuhod. Agad ko naman siyag nilapitan.

"Hey Justine"-tapik ko sa kanya.

Tinaas niya ang kanyang ulo. Pero binaba na naman ito pagkatapos. Akala ko may sasabihin siya pero wala.

"Im sorry. I should have listen to you."-panimula ko.

"Hindi ko kasi alam ang gagawin ko eh. Mahal kita Justine, alam kong ramdam mo yun. Kaya nga pinaninindigan ko yung sinabi ko kay Drian eh. Pero may iba na naman."-dagdag ko.

"Leave me alone"-cold niyang sabi.

"No I wont."-ako.

"Why are you doing this? ! "-asik niya.

"Im sorry"-tanging nasabi ko.

"Di ko nga alam eh kung *sob* bakit pa kita hinahabol habol. Di ko *sob* alam kung bakit gusto kong mag explain sayo sa *sob*kabila ng lahat. Eh wala naman tayong klarong label diba?"-at ayun humagulhol na siya.

"Palibhasa *sob* di niyo alam. Wala kay *sob* ong alam!"-dagdag niya.

"Hush baby."-patahan ko sa kanya at niyakap siya ng napakahigpit.

"Im sorry. I know that I was wrong. Tahan ka na. Oh how I hate seing you cry."-punas ko sa mga luha niyang walang balak huminto.

"About that label? para wala ng gulo, lets make it official. Tototohanin na natin yun. Your mine, and Im all yours baby."-sabay halik ko sa noo niya at niyakip muli.

"Uwi na ko."-akmang tatayo na siya ng pinigilan ko siya.

Nilingon niya naman ako.

"Im fine now. Gusto ko lang magpahinga."-saad niya. At niyakap niya ako. Ibinalik ko din naman sa kanya ang yakap na yun.

"Hatid na kita"-yaya ko. Tumango nalang siya bilang tugon.

Sumakay na kami sa kotse. Napakatahimik. Nilingon ko si Justine at napansin kong namumugto ang mga mata niya sa kakaiyak.

"Justine"-tawag ko sa kanya.

"Hmmm?"-siya.

"Im ready to listen"-sabi ko sabay ngiti.

"Si butler lang naman yun. Natagalan ako kasi nakipag away pa ako sa kanya sa lobby. Pano ba kasi sinusundan pa ako. Pero I already told daddy about it"-siya.

"Sorry"-tanging nasabi ko. Nakakahiya nag oover react ako.

"Its fine."-tipid niyang sabi.

"We're here."-sabi ko sabay parada ng kotse sa labas ng gate nila.

"Salamat sa paghatid"-sabi niya sabay bukas sana ng pinto.

"Bat naka lock to? you can open it now"-sabi niya.

"Not so fast baby."-sabi ko at hinila siya.

"Wh-what are you doing?-siya.

"Where's my goodnight kiss?"-pacute ko.

"What?"-bulong niya.

Ngumuso lang ako.

"Hayst. Okay."-tas kiniss niya ako. Smack lang

"So its official then "-sabi ko ng nakangiti.^______________^

"Yes."-sabi niya at niyakap ako.

"So pasok na ako ahh"-Justine.

"Okay,ingat ka. I love you"-ako.

Nginitian niya naman ako.

"I love you too."-at bumaba na sa kotse.











efgie17♡

When the Broken-hearted Meets The Man (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon