Η Εύα 20 χρονων, με 1,70 υψος, με περίεργο χρωμα μαλλιων. Γυριζει πισω στο σπίτι της μετα απο 3 χρόνια εξαιτίας του διδυμου αδελφού της. Μετα απο τοσα χρονια στο εξωτερικο κριβει πολλα μυστικα απο την οικογενεια της. Θα της στιχισουν? Το αλλο είναι...
Ξυπνησα από τον ενοχλητικό ήχο του κινητού μου, το ξυπνητήρι. Καθησα 1 ωρα χουζουρευοντας στο κρεβάτι και μετα απο λίγο αποφάσισα να σηκωθω, η ωρα είχε παει 10:30. Μπήκα στο μπάνιο, εκανα ενα ντουζ, επλινα τα δόντια μου, έβαλα μια κοντή μπλε μπλούζα και μια σαλοπετα και τα γκρι βανς μου παπούτσια, ήμουν έτοιμη να κατεβω κάτω.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Τρίτο προσωπο!! ( όταν υπάρχει τρίτο προσωπο δεν θα είναι απο την μεριά κανενός )
Την ωρα που εβγαινε απο το δωμάτιο της η Εύα, χτύπησε το κινητό της το οποίο το είχε ξεχάσει στο κομοδινο δίπλα απο το κρεβάτι της. Και η οθόνη έγραφε Ryan Drake( καθαρά τυχαίο επίθετο ).
Μεριά Εύας!
Οταν κατέβηκα κάτω όλοι καθοντουσαν και τρωγανε πρωινο. Είπα ενα ξερο καλημέρα και πήγα να βάλω καφέ στην κούπα μου.
- " Εύα μπορούμε να πάμε στην θάλασσα μετα? ". Ρώτησε η Μαρία
- " ναι ναι να πάμε ". Είπε χαρούμενα και η Λυδία.
- " Ναι γιατί όχι, πηγαιντε να βάλετε μαγιό". Είπα και έτρεξαν κατευθείαν και οι δυο για να βάλουν μαγιό.
- " Λοιπον μικρο να έρθουμε και εμείς μαζί σας?". Ρώτησε ο Αρης .
Παντα με φώναζε μικρο, είναι φιλοι με τον Δημήτρη απο το γυμνάσιο. Και τον ξέρω τοσα χρόνια.
- " Δεν υπήρχε περιπτωση να πάω μονη μου". Είπα με ενα χαμόγελο καθώς επί να τον καφέ μου.
- " χαχαχα όχι κωστακι μου κανεις δεν οδηγάει το αυτοκίνητο μου, μονο εγώ ". Είπα
- " εμείς πάμε να βάλουμε μαζί, άντε πατε και εσείς ". Είπε η Αφροδίτη εννοώντας εκείνη και την πεννυ.
[....]
Ειμασταν στην Θάλασσα περιπου νια ωρα, εγώ ήμουν μέσα με την Μαρία και την Λυδία, έπρεπε κάποιος να της προσέχει, ενω οι άλλοι είχαν παει σε κάτι ψηλούς βράχους που είχε η παραλία και κάναν βουλιες.
Το πρωι δεν ηταν οι γονεις μας στο σπίτι ειχαμε ψάξει πριν φύγουμε όλο το σπίτι, έλειπαν απο χθες το βράδυ που βγήκαν, τα σκυλιά τα ειχαμε πάρει μαζί μας στην παραλία δεν μπορούσαμε να τα αφήσουμε μόνα στο σπιτι. Λες να έπαθαν κατι? Η ακόμα χειρότερα να μας βρήκε ο..ο Rafe? Αλλα αν είχε μαθει ο Rafe θα με είχε ενημερώσει ο Ryan, αποκλείεται να με ξέχναγε. Τις σκεψεις μου τις διέκοψε το θαλασσινό νερό που έπεσα στο προσωπο μου.
- " Που βρίσκεται το μικρο σου μυαλουδακι? ". Ρώτησε η Αφροδίτη.
- "ε?... απλα σκεφτόμουν που μπορεί να είναι οι γονεις μας ". Είπα καλαρα ενω στο μυαλό μου ερχόντουσαν κάθε τι χειρότερο που μπορεί να τους είχε συμβεί.
- " Εμμ... μην ανησυχίες λογικά μέχρι να γυρίσουμε θα έχουν γυρίσει. ". Είπε ο Δημήτρης κανοντας με να καθησυχασω αλλά δεν τα κατάφερε.
- "ναι". Είπα μονο.
Στην παραλία καθησαμε μέχρι αργά το μεσιμερι. Μετά αποφασίσαμε να φύγουμε γιατί η μικρές είχαν πεινασει το ίδιο και τα σκυλιά. Ειμασταν στο αμάξι σε λίγο θα φταναμε σπίτι. Δεν οδηγαω εγώ εκανα την χάρη στον Κώστα να οδηγήσει αυτός. Ειμασταν εξω απο την είσοδο του σπιτιού και είδα αυτό που δεν περίμενα....
Επλιζω να σας άρεσε. Απο εδώ και πέρα θα έχει πολύ δράση.
