epi 7

560 56 0

by ZuLay3

by ZuLay3

"hunnie"
hunnieမထူးပဲေပကပ္ေနသည္ သူမဘဝကုိ ပန္းေကာင္းညႊန့္ခ်ဳိးတဲ့လူႀကီး မိဘခ်င္းသေဘာတူထားလုိ့ ယူတာကုိ စည္းေစာင့္မယ္မရွိဘူး အလကားလူႀကီး
"ကုိယ္အလုပ္သြားေတ့ာမယ္"
"ကုိယ့္ေျခေထာက္နဲ့သြားရတာပဲသြားပါလား ဒီေျခေထာက္ျဖတ္ျပီးငွားေပးရမွာလား"
"မဟုတ္ဘူးေလ အဝတ္ကေလးဘာေလး ထုပ္ေပးဦးမွေပါ့"
"----------"
"hunnie"
"ခင္ဗ်ာ မရစ္နဲ့ေနာ္ အရင္တုန္းကလည္း ကုိယ့္သာကုိထုတ္ဝတ္တာမလား အခုလဲကုိယ္ဘာသာကုိထုတ္ေပါ့"
"ဟ မိန္းမရျပီဆုိမွေတာ့ ကုိယ့္ေယာက်ားအလုပ္သြားခါနီး အကုန္ျပင္ဆင္ေပးရမွာ မင္းရဲ့တာဝန္ပဲ"
"မသိဘူးဗ်ာ လုပ္မေပးႏုိင္ဘူး"
luhan စိတ္ပ်က္စြာေခါင္းခါလိုက္သည္ ကုိယ္ကလည္း ဒီကေလးကုိမွ ခ်စ္မိတာကုိး
'"ႀကည့္မေနနဲ့ လုံးဝမလုပ္ေပးႏုိင္ဘူးေနာ္"
"ျပီးေရာကြာ"
ဆက္ေျပာေနရင္လည္း ရန္ျဖစိတာပဲ အဖက္တင္မွာမုိ့ ကုိယ့္ဘာသာကုိပဲထုတ္လုိက္ေတာ့သည္
"ဒါက ဘယ္ကုိလဲ"
"အျပင္ထြတ္မလုိ့"
"ဘာလုိ့ထြတ္မွာလဲ ခဏေနဦး"
"ဘာလုိ့ေနရမွာလဲ ခင္ဗ်ာ အဝတ္လဲမုိ့မလား"
"အဝတ္လည္းတာ ဘာျဖစ္လဲ ေျပာစရာရွိလုိ့"
hunnie ႏူတ္ခမ္းကုိဆူကာ ဆံပင္ေလးကုိဖြလုိက္သည္
"ခင္ဗ်ာ အဝတ္လဲတာကုိ က်ြန္ေတာ္ကႀကည့္ရမွာလား ရွက္စရာႀကီး"
"လင္မယားခ်င္းပဲဟာ ဘာရွက္စရာလုိလဲ ညတုန္းကေတာင္"
"ခင္ဗ်ာေနာ္"
"ဘာျဖစ္တာလဲ"
"အဲဒီလင္မယားဆုိတာ မေျပာလုိ့မရဘူးလား"
luhanျပဳံးလုိက္သည္ hunnieကတစ္ကယ္အရုိင္းပန္းေလးပါ မေက်နင္ရင္ရြဲ့မယ္ ေက်နပ္ရင္ ခုန္ေပါက္ေနမယ္ သူဒါပဲသိတယ္ မင္းတစ္ေန့့ ခ်စ္တတ္လာမွာပါကြာ အဲ့ဒီေန့ဟာ ကုိယ္အေပ်ာ္ဆုံးေန့ျဖစ္မွာပါ
"သမီးေရ hunnie"
"ရွန္ omma"
"ommaအားလုံးႀကားတယ္ေနာ္ လင္နဲ့မယားျဖစ္လာရင္ ေယာက်ားေဝယ်ာ ဝစၥလုပ္ေပးရမွာ ဇနီးတစ္ေယာက္ရဲ့တာဝန္ပဲ ညည္းဗုိက္ေႀကာမျပက္ခ်င္ရင္ စကားနားေထာင္"
"nae"
"luhan သားလည္း အဲဒီေကာင္မေလး ေျပာမရရင္ ျငိမ္မေနနဲ့ ommaကုိေျပာေနာသူ့ကုိ္ ဆုံးမရမွာommaတာဝန္ပဲ"
"nae omma"
luhan hunnie ဘက္ကုိလွည့္ကာ မခ်ဳိမခ်ဥ္ ျပဳံးျပေနသည္ ဟင္းးးးးးလူႀကီးျဖစ္ျပီး ငယ္တဲ့သူကုိ အႏုိင္က်င့္ေနတာ
"ommaေျပာတာႀကားတယ္ေနာ္ လာအက်ီၤႀကယ္သီးလာတပ္ေပး"
"---------------"
"မလုပ္ေပးဘူးလား ommaနဲ့လွမ္းတုိင္လုိက္ရမလား"
"ခင္ဗ်ာ မညစ္ပက္နဲ့ေနာ္"
"ဘယ္မွညစ္ပက္လုိ့လဲ တစ္ေန့ ေရႏွစ္ခါသုံးခါခ်ဳိးတာကုိ"
hunnieမ်က္ေစာင္းထုိးႏူတ္ခမ္းကုိ တစ္ေတာင္ေလာက္ဆူကာ ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာက္ေအာက္နဲ့သြားလိုက္သည္ ျပီးေတာ့ သူခုိင္းတဲ့အတုိင္း ႀကယ္သီးတပ္ဖုိ့ အကီ်ၤကုိခပ္ခပ္ႀကမ္းႀကမ္းဆဲ့ပစ္လုိက္သည္
"အမေလး ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ လူကုိမႏွိက္စက္ပါနဲ့"
ႀကယ္သီးကုိသာမဲတပ္ေနေသာhunnieသည္ luhanကုိလုံးဝေမာ့မႀကည့္ ေကာ့ညႊတ္ေနတဲ့ hunnieရဲ့ မ်က္ေတာင္ေလးေတြနဲ့ အိစက္ေနေသာ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြက luhan ရင္ကုိ ဗုံတစ္လုံးလုိတီခပ္ေနသည္ luhan စိတ္မထိန္းႏုိင္ဘဲ hunnie ရဲ့ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကုိ ငုံ့နမ္းျပစ္လုိက္ေတာ့
"ခင္ဗ်ာ္ေနာ္ လူႀကီးျဖစ္ျပီး စည္းကမ္းမရွိဘူး"
"hunnie"
hunnieဘာမွမေျပာဘဲ သေရအိတ္ေလးကုိ ယူေပးလုိက္သည္ သြားခါးနီးluhan hunnieကုိ ျပဳံးျပံဳးႀကီးစုိက္ႀကည့္ကာ hunnieရဲ့ေနာက္ထပ္ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကုိနမ္းလုိက္ေတာ့
"ခင္ဗ်ာ လြန္လာျပီေနာ္"
hunnie မ်က္ေစာင္းထုိးလုိက္သည္ ေႀသာ္ငါ့ဘဝနဲ့ အနမ္းတစ္ပြင့္ မ်က္ေစာင္းတစ္ပြင့္ေတာင္ လဲယူရတဲ့ဘဝ ဒါေပမဲ့ အဲ့တာေလးေတြေႀကာင့္ပဲ သူhunnieကုိခ်စ္ေနရသည္

luhan ရုံခန္းထဲသုိ့ဝင္လုိက္တာနဲ့
"ေနာက္ကၽတယ္လုိ့ မေျပာေတာ့ပါဘူးကြာ ေတာ္ႀကာ ကုိယ္ခ်င္းမစာဘူးလို့ ေျပာမွာဆုိးလို့"
"ေအးေဆးေတာင္မထုိင္ရေသးဘူး ေဗြကေဖာက္လာျပီ"
"မိန္းမကုိ အႀကင္နာ ေပးခဲ့ရဲ့လား ႀကည္ႀကည္ ျဖဴျဖဴ ေရာ ဟုတ္ရဲ့လား"
"မသတာ ေရဆာေလေပါ့"
"ေတာ္ေသးတာေပါ့ က်ိန္မလႊတ္လုိက္လို့"
"သူမ်ားကုိႀကည့္ျပီး မင္းလည္းအားမက်ဘူးလာူ အရြယ္လြန္ရင္မေကာင္းဘူးကြ ရွာသင့္ေနျပီ"
"ေနပါေစကြာ ကုိယ့္ဘာသာဆားျဖဴးစားျပီးေနပါရေစ"
"မခ်စ္တတ္ေသးေတာ့ ေျပာထားေပါ့"
"ေသခ်ာလု့ိလား"
"ဟဲးးးးးးးး"
လူးသားတုိင္းမွာႏွလုံးသားရွိႀကတာပဲ ႏွလုံးသားရွိမွေတာ့ ခ်စ္တတ္တာေပါ့ ခ်စ္တဲ့သူမေတြ့ေသးလို့ရွိမယ္ မခ်စ္တတ္ဘူူဆုိတာေတာ့ ဘယ္မွာရွိမလဲ chanyeolကေရာ ဘာအသားနဲ့ထုထားတာမုိ့လုိ့လဲ

at house
"hunnie"
"ရွန္"
"ညည္းေယာက်ားပဲရေနျပီ အခ်ဳိးေတြကမေျပာင္းေသးဘူး အဲ့ေတာ့ေျပာင္းရမယ္"
"omma သမီးက ဘာေျပာင္းရမွာလဲ"
"ညည္း ကြာတားေတြေရွာ့ပန္ေတြ မဝတ္ရေတာ့ဘူူး စကတ္ေလးေတြပဲဝတ္ရေတာ့မယ္ မနက္ျဖန္ ငါကုိယ္တုိင္ဝယ္ေပးမယ္"
"ommaေျပာလိုက္ရင္တစ္လႊဲႀကီးပဲ ဒီေန့ကေနေဘာင္းဘီးစမဝတ္ရေတာ့ဘူးလည္း ေျပာေသး မနက္ျဖန္မွ စကတ္ဝယ္ေပးမယ္လဲေျပာေသး သမီးက ဒီေန့တစ္ရက္စာ ဘာဝတ္ရမွာလဲ ဗီရုိထဲဝင္ေနရမွာလား ဒါမွမဟုတ္ ေစာင္ပတ္ျပီး အခန္းေအာင္းေနရမွာလား"
"ဒီေန့ဝတ္စရာမရွိရင္ ငါ့ဟာေတြယူဝတ္"
"မဝတ္ခ်င္ပါဘူး ommaဟာေတြက လူႀကီးေစာ္နံမွာေပါ့"
"အမယ္ ညည္းကမ်ားေျပာရတယ္ရွိေသး ငါေမြးမွလူးျဖစ္တာကုိ ကဲ ေျပာခ်င္းဦး"
"ေဒါက္"
လူႀကီးေစာ္နံတဲ့ စကတ္ကုိ မဝတ္ခင္မွာပဲ ေခါင္းကေတာ့ပူထူသြားတာပဲေလ