epi 8

492 57 3

by ZuLay3

by ZuLay3

"ေဟာဗ်ာ"
luhanကုိယ့္မ်က္လုံးကုိယ္ပင္မယုံႏုိင္ ရွပ္အက်ီၤပြပြေလးဘကုိ စကတ္ရွည္ေလးထဲထည့္ဝင္ထားတဲ့ hunnie ေလး ကုိျမင္ရလုိ့ က်ြန္ေတာ္ဝမ္းသာ မိသည္ hunnie omm္ အခ်ဳိးေျပာင္းထားတာေနမွာ အျမဲတမ္း ေဘာင္းဘီပြပြႀကီးေတြကုိပဲဝတ္ တတ္တဲ့ hunnieအတြက္ omma စကတ္ရွည္ႀကီးက hunnieအတြက္ အဆင္မေျပဘူးထင္ပါရဲ့ ရွည္ထြတ္ေနတဲ့ ္
စကတ္ကုိ တတ္နင္းမိျပီး hunnie လဲက်မလုိ ျဖစ္သြားေတာ့ ခိြးမနဲ့ ရယ္မိလုိက္သည္
"ခင္ဗ်ာ ဘာရယ္တာလဲ hunnieကုိရယ္တာလား"
"မဟုတ္ရပါဘူးကြာ ကုိယ့္ဘာသာကုိ ဝတၳဴဖတ္ ျပီးရယ္စရာေတြ့ျပီး ရယ္ေနတာပါကြာ"
hunnie ယုံသြားပုံရသည္ ဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ ေလ်ွာ္ဖုိ့ထည့္ထားတဲ့ ျခင္းေတာင္းထဲက အက်ီၤေတြကုိထုတ္ေနသည္ luhan မေနသာေတာ့
"hunnie အဲ့တာ ဘာလုပ္မလုိ့လဲ"
"အဝတ္ေတြယူေနတာ မျမင္ဘူးလား ommaက ခင္ဗ်ာဝတ္ထားတဲ့ အက်ီၤကုိေလ်ွာ္ ေပးရမယ္လုိ့ အမိန့္ထုိတ္ထားလုိ့"
"ေပး အဲတာေတြ"
"ဘာလုပ္မလုိ့လဲ"
"မင္းအဲ့ေလာက္ထိ လုပ္စရာမလုိပါဘူး arjimaရွိေနတာပဲ"
အမယ္အဲ့လုိက်ေတာ့ arjushiက ခ်စ္ဖုိ့ေကာင္းသြားျပန္ေရာ
ဒါေပမဲ့လည္း hunnieမူကာ
"ရပါတယ္ hunnieကုိခုိင္းထားတာပဲ hunnieပဲ လုပ္ပါ့မယ္"
"ကုိယ္က မလုပ္နဲ့ဆုိမလုပ္နဲ့ေပါ့ မင္းရဲ့လက္ႏုႏုေလးေတြ ဆပ္ျပာေရေတြနဲ့ ေပါက္ကုန္မွာဆုိးလုိ့"
"arjushi တစ္ကယ္ေျပတာေနာ္"
"ေနာက္ရေအာင္ ငါက ကေလးမွမဟုတ္တာ"
"အဲတာဆုိလဲ ျပီးေရာ"
"ေနဦး"
hunnie ထြက္သြားမယ္လုပ္ေတာ့luhan က လက္ကုိဆဲြကာထုိင္ခုိင္းသည္
"ေျပာစရာရွိတယ္ ခဏထုိင္ဦး"
hunnieလဲသူထုိင္ခုိင္းတဲ့ေနရာမွာပဲထုိင္လုိက္ သည္ luhanကလည္း hunnieေဘးမွာ ကပ္ထုိင္လုိက္ကာ hunnieပခုံးကုိ ဖက္ေလသည္ မဖက္ပါနဲ့လုိ့ေျပာရင္လည္း လင္မယားနဲ့ကုိင္ေပါက္မည္ျဖစ္၍ hunnie မေျပာေတာ့ေပ
"ေျပာ ဘာေျပာမွလဲ"
"လူႀကီးေတြက ေျပာခုိင္းေနႀကျပီ"
"ဘာေျပာခုိင္း လုိက္ျပန္ျပီလဲ"
luhan သူ့ခ်စ္ဇနီးေလး ျမက္ႏုိးလုိ့မဝေသာ အႀကည့္ေလးနဲ့ႀကည့္ကာ
"hunnie သေႏၶတားေဆးေတြဘာေတြ မေသာက္ရဘူးေနာ္ လူႀကီးေတြက ေျမးခ်ီခ်င္ျပီတဲ့"
"ဟင္"
hunnieရွက္တာေႀကာင့္ မ်က္ႏွတစ္ခုလုံး ပါးႏုေရာင္ေလး ဖုံလႊမ္းသြားသည္ ဘာစကားေတြလာေျပာေနတာလဲမသိဘူး ရွက္လုိ့ဘယ္သူ့ကုိမွလည္း မေမးဘူး တားေဆးဆုိတာလဲမသိဘူး
"ကုိယ္တုိ့ႏွစ္ယာက္ရဲ့ အိမ္ေထာင္ေရး ခုိင္ျမဲေအာင္ hunnie ကေလးယူရမယ္ ဒါမွလူႀကီးေတြ စိတ္ခ်မ္းသာမွာ"
"ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ နားရွက္စရာႀကီး"
"ဒါရွက္စရာလား"
"hunnieက ငယ္ငယ္ေလးရွိေသးတာ ကေလးမယူခ်င္ေသးဘူး"
"hunnieကေလ တကယ္ကေလေလးက်ေနတာပဲ ကေလးယူတာ အသက္အရြယ္နဲ့မဆုိင္ဘူးေလ hunnie ဘာမွလုပ္စရာမလုိဘူး ကေလးပဲေမြေပး စီးပြားေရးကိစၥကုိ ကုိယ္ႀကဳိးစားမယ္"
hunnieေတြေတြေလး ျဖစ္ေနသည္ ဘာလုိ့luhanဒီလုိလုပ္ရတာလဲဆုိေတာ့ hunnieကုိသိပ္ခ်စ္လုိ့ hunnie ခဲြသြားမွာေႀကာက္လုိ့
"hunnie"
"nae"
"ကုိယ္မညာခ်င္ေတာ့ဘူး"
"ဘာကုိလဲ"
"ကုိယ္ hunnieကုိခ်စ္တယ္"
"arjushi ပဲ ကပၸလီမဆုိ"
"အဲဒါအရင္က ေျပာတာေလ hunnieက ကပၸမ မွမဟုတ္တာ "
ေျပာရင္း luhan hunnieရဲ့ လက္ခုံႏုႏုေလးကုိနမ္းလုိက္သည္ hunnie ရင္ေတြတလွပ္လွပ္ျဖစ္လာတာ ရင္ခုန္တာဆုိတာမ်ားလား ငါarjushiမ်ားခ်စ္ေနတာလား ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ajushiမသိေအာင္ေနရမယ္
"hunnieေရာ ကုိယ့္ကုိခ်စ္လားဟင္"
"hunnieမခ်စ္တတ္ေသးဘူး"
"hunnieရယ္"
arjushi ေတာ္ေတာ္ ေဆြးသြာပုံရသည္
"ရပါတယ္ hunnie ကုိယ္ေစာင့္ႏုိင္ပါတယ္ hunnie ခ်စ္လာမယ့္ေန့ကုိေမ်ွာ္ေနမွာပါ"
"arjushi"
"အဲလုိေခၚဖုိ့ မသင့္ေတာ္ေတာ့ဘူူေလ"
"အဲလုိမေခၚလုိ့ hunnieက ဘယ္လုိေခၚရမွာလဲ"
"ကုိကုိလုိ့"
hunnie သူမျမင္ေအာင္ခုိးရယ္လုိက္သည္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ကုိကုိေပါ့ အျပင္မွာေတာ့
"အာ မေခၚခ်င္ပါဘူး အဲတာက သိပ္ခ်စ္တဲ့လူေတြမွ ေခၚတာ hunnieတုိ့ ကလူႀကီး"
"ေတာ္ပါေတာ့ hunnieရယ္ "
luhan hunnieႏူတ္ခမ္းေလးကုိ လွမ္းပိတ္လုိက္သည္ သူမႀကားခ်င္ပါ လူႀကီးခ်င္းသေဘာတူထားတဲ့စကားႀကီးကုိ
"arjushi"
"ေျပာေလ"
"လႊတ္ေတာ့ hunne လုပ္စရာေတြရွိေသးတယ္"
"အဲ့တာ arjimaလုပ္လိမ့္မယ္"
ေျပာရင္း luhan hunnieကုိေပြ့ဖက္ထားလုိက္သည္
ကုိကုိရယ္ hunnie ကုိကုိ့ကုိ ခ်စ္တယ္လုိ့ပါးစပ္ ကေနမေျပာေတာ့ဘူးေနာ္ လက္ေတြ့ျပႏုိင္တဲ့ေန့ေရာက္မွ hunnie ေျပာပါ့မယ္