Basketball Queen [UNDER EDITING]

PART 4

Claire's POV.

Napatingin ako sa itaas, ang sarap ng hangin dito sa garden. Malayo to sa mga gusali ng mga kwarto. Napatingin ako sa damuhan dahil kamaluskos iyon, pero ibinalik ko ulit ang tingin ko sa itaas. Sa mga ulap. So peaceful.

Ansarap langhapin ng hangin. Pero dahil galaw ng galaw ang damo na mahaba at mataas na may desinyo hindi na ako nakatiis at pinuntahan iyon, nakita ko na may lalaki na nag tatago roon na nakajersey pa ng basketball. Nanlalaking mata siyang napatingin sa akin.

"Hi. A-ah." He paused for a second. "A-Ace wants to challenge you!" Walang imik akong tumango rito at tinalikudan siya. "H-hoy, s-saan ka p-pupunta?! A-Ace w-wants to challenge you, nasa basketball gym siya, waiting for you to take the challenge." Tinignan ko siyang maige at naghihintay na tumayo sa kinauupuan niya. Pero nakatingin lamang siya sakin na para akong isang wirdo.

"Are you coming or not? Lead the way." Tinignan niya muna ako ng ilang segundo atsaka tumayo sa pinagkakaupuan niya.

"Totoo ba to?! Nagsasalita ka pala ng mahaba!" I'm not offended, really.

"Lead the way." Marahan siyang tumango at mabagal kaming naglakad papunta sa gym, and its quite irritating. He's so talkative.

"Ikaw pala yung bago naming kaklase, hindi kita nakita. Na-late kasi ako eh, may ginawa pa kasi ako sa..." Hindi ko na siya pinatapos dahil nilagyan ko ng mansanas na nasa bulsa ko kanina. Inilagay ko iyon sa bibig niya, at tinignan niya ako ng may pagtataka.

"Shut up." Wala na siyang nagawa at kinain na lang niya ang mansanas.

Habang nag lalakad ako naramdaman ko na may nakatingin at sumusunod sa amin. "Tumingin ka sa likod, sabihin mo sa akin kung sino ang nakasunod satin." Utos ko sa lalaking ito.

Sumunod naman ito sa akin, at nag tingin ulit siya sa akin, nakangiti ito na ewan? Nawi-werduhan na ako sa lalaking ito ha.

"Mga babae ang nakasunod sa atin, kilala mo ba sila?" Sa puntong iyon napalingon na ako sa likuran namin, nanlaki ang mata ko dahil andaming babae ang nakasunod sa amin, para ring nakinang ang mga mata nila, ang weird. Kinikilabutan tuloy ako.

"Shit! Bibilang ako ng tatlo, at pag sinabi kong takbo. Tatakbo na tayo!" Napatango na lang ako sa sinabi niya. "Isa...Dalawa...Tatlo! TAKBOOO!" Napatakbo na rin ako sa panghihila niya sa akin!

"KYAAAAAAAAAAAAAH! NAKATAKAS NA NAMAN SIYA! DALIAN NIYONG TUMAKBO, HAHABULIN PA NATIN SIYA!" Nakakabinging sigaw nong babaeng!

Hinihingal kaming nakarating sa gym, tinignan ko ng masama ang lalaking kasama ko ngayon.

"Sorry, medyo sikat lang." Napangiwi naman ako at hindi siya pinansin, nakarinig naman kami ng talbog ng bola at napatingin ako sa loob ng gym.

Narito nga ang Captain ng basketball team ng Lion. Napatingin ako sa bench. Nadito rin ang mga kaklase namin, at mga bagong mukha na nakita ko. Nagtaka pa ako dahil halos yata lahat ng estudyante ay narito, samantalang one on one lang naman ang laban, pati mga kaklase namin ay naroon at nakahanay sa bench.

Napabuga ako ng hangin, tumingin naman ako sa lalaking kasama ko. "You don't even look like an artist." Bigla naman siyang natinag at sinamaan ako ng tingin.

Naglakad naman ako papasok ng gym at nilapitan ang team Captain.

"Sige, stretching muna tayo." Nakangising sambit nito at nag lakad palayo sa amin.

Do I have to do that also? Umupo na lamang ako sa bench at tinignan mag stretching yung Captain ng basketball.

"Sumunod k-ka sa akin." Sabi nong lalaking nanghila sa akin.

Iningusan ko lang siya at nanguna na akong maglakad, ano bang gagawin? Hindi pa ba magsisimula? One on one lang naman to.

Parang lahat ng estudyante na dito na. "What are they looking at?" I ask the guy beside me.

"B-because you're a new student, and you've taken Ace challenge!" Para yun lang?

I changed my facial expression when I saw my dad, and he's looking at me.

"Is it true, na anak ka ni Mr. Mendoza?" I glared at him.

"Shut up." And I left him jaw opened, I'd rather be alone.

"Be ready, Claire. It's show time." I whisper to myself.

Tinignan ko ang Captain ng basketball team, nasa kabilang side kasi ito ng court. And that jerk is smirking.

"Here's your drink." Tinignan ko naman itong lalaking nanghila sakin kanina at pinatakbo pa ko. "Don't worry, walang lason yan." Hindi ko na siya pinansin.

Kinuha ko sa bulsa ko ang cellphone ko at inilapag iyon sa bench. Wala naman sigurong kukuha nito, at kung may kumuha man. Bahala sila, karma na nila yun.

"Mag i-start na, ipapaliwanag naman sayo nong lalaki na may ipit ang buhok kung ano ang rules." Mariin ko naman siyang tinignan.

"Come with me." I said, slowly walking towards them.

Habang naglalakad ako, may biglang sumigaw ng pangalan ko.

"Go, Carl! Go, bestfriend!" Sa sobrang lakas ng boses niya kilala ko na kung sino siya kahit hindi ko tignan.

I look at her, giving her a thumbs-up. She just give me a big smile.

"Are you ready? You don't even do the stretching, don't you know that it can helped you to mainta..." Hindi ko na pinatapos ang lalaking may ipit.

"Just start." I said.

I put my hands in my pocket and stared at him, talk about the rules, he delivered it perfectly.

"Five minutes, when it's rang." Itinuro niya ang horn na nag papatunay na simula at tapos na ang laban.

Bahala na, walang kasiguraduhan na mananalo ako o hindi, just go with the flow Claire Riley.

Play with the ball, play with the game and play with the enemy.

Kidding aside. Sounds not funny actually.