Angel or Dragon? // On Hold

hoofdstuk 66

'Ik kan niet beloven dat het werkt, maar ik kan het proberen.' Warlock duwt zijn staf in Arias' handen en legt zijn handen op Jassmin's hoofd. Nieuwsgierig probeer ik over de rest heen te kijken. Wat doet hij nu weer..? Warlock sluit zijn ogen en beweegt met zijn lippen. Het lijkt alsof hij playbackt. Zijn vingers worden langzaam geel. De gele gloed wordt overgegeven aan Jassmin. Haar lichaam licht op. Het ziet er erg spectaculair uit. Al snel verdwijnt de gloed. Warlock haalt zijn vingers van Jassmin's hoofd. 'Oke, eventjes wat stappen achteruit.' Zegt Warlock. Hij blijft naast Jassmin zitten. Iedereen kijkt gespannen toe. Zou het gewerkt hebben? 'Jassmin?' Vraagt Warlock rustig. Hij schud een beetje aan haar arm. Het lijkt niet te werken. Dakota zucht teleurgesteld en slaat haar ogen neer. Aderyn trekt haar tegen zich aan en wrijft langzaam over haar rug. Ik kijk naar Roan, die nogsteeds in mijn armen ligt, en zucht diep. Als er voor Jassmin geen hoop is, dan is er ook geen hoop voor Roan. Ik leg hem neer op de koude grond en geef hem nog een kusje op zijn voorhoofd. Ik blijf even stil zitten en zucht. Het is gewoon niet eerlijk. Roan heeft nooit iemand pijn gedaan, tenminste niet expres. Waarom moet dit dan bij hem gebeuren? Hij wilde me alleen beschermen..

'Alle goden! Jassmin!' Hoor ik plotseling. Ik schrik op uit mijn gedachten. Ik krabbel overeind en loop naar de rest toe. Nieuwsgierig kijk ik over de schouders van de rest heen. Jassmin ligt nogsteeds op de grond, maar ze heeft haar ogen open gedaan. Het werkt! Warlock's spreuk werkt! Een brede lach verschijn op mijn gezicht. 'W-wat is... is er gebeurd?' Vraagt Jassmin verward. Met een pijnlijk gezicht wrijft ze over haar slapen. Warlock steekt een hand uit en helpt haar overeind. 'Nives sloeg je op je slapen. Het was een fatale klap..' 'was ik dood?' Vraagt ze met grote ogen. Warlock knikt. 'Alle goden... heb jij me geholpen?' Nogmaals knikt Warlock. 'Bedankt, Warlock!' Zegt Jassmin opgewekt. Ze geeft hem een knuffel en loopt daarna door naar Dakota. 'Jeetje, Jassmin... ik dacht dat je er nooit meer zou zijn.' Dakota geeft Jassmin een stevige knuffel. Een glimlach verschijnt op Jassmin's gezicht. 'Geen zorgen. Ik ben er nogsteeds.' 'We maakte ons allemaal veel zorgen.' Zegt SammyCat. Ze springt in Jassmin's armen en nestelt zich daar. Dakota rolt met haar ogen. 'Jij vast niet. Jij weet niet hoe het is om iemand te verliezen..' SammyCat zucht diep. Ze gaat niet meer in op Dakota's beledigingen. Erg goed van haar.. die twee vechten alleen maar. 'Jassmin, je hebt ons erg laten schrikken.' Arias loopt naar Jassmin toe en geeft haar een knuffel. Ik zie Jassmin langzaam rood worden. Iets zegt me dat ze Arias wel heel erg leuk vind. 'Dat was niet mijn bedoeling..' Zegt ze zachtjes. Arias grinnikt. 'Dat weten we. Ik ben blij dat je er nog bent.' De rode kleur verdwijnt van Jassmin's gezicht en maakt plaats voor iets anders. Ze bloost. Verlegen kijkt ze weg. Haar ogen vallen op Roan. Meteen veranderd haar gezichtsuitdrukking. 'Felice, gaat het wel?' Vraagt ze. Ik knik langzaam. Eigenlijk gaat het niet, maar op dit moment moet ik blij zijn dat Jassmin weer terug is. Ik ben daar ook heel erg blij mee! Maar Roan zat nog net wat dieper in mijn hart.. hij hield echt van me. 'Is hij-' 'Ja, hij is dood.. hij heeft twee grote wonden op zijn hoofd en daardoor heeft hij te veel bloed verloren.' Opnieuw voel ik tranen branden in mijn ogen, maar ik lach ze nerveus weg. 'Warlock, kan jij hem niet helpen?' Vraagt Jassmin. Daar had ik nog niet over na gedacht.. hoopvol kijk ik Warlock aan. Hij twijfelt zichtbaar. 'Het spijt me, Felice, maar ik help Roan liever niet.' Mijn mond valt open van verbazing. Ik had gelijk.. ze geven niks om hem. Wat is dit nou weer voor onzin! Ik werp hem een neidige blik toe en loop daarna naar Roan toe. 'Warlock, dit kan je niet maken!' Roept Arias uit. 'Ja, dat kan ik wel.' Jassmin en Arias lopen naar me toe en knielen naast Roan neer. Arias bedenkt zich al snel. Hij komt weer overeind en zet een paar stappen naar achteren. Alsof hij zich ineens realiseert dat hij hem haat. 'Warlock... alsjeblieft..' zeg ik. Warlock schud zijn hoofd. 'Het spijt me, Felice. Wat dood is, moet dood blijven.'

Heey een nieuw hoofdstuk! Er zullen misschien wat minder updates volgen door bepaalde redenen. Alvast sorry daar voor x

Like, comment and follow plss :)
Lya :3 ❤ ❤