Hallowtjess weer vandaag! Dit dagboek stuk is geschreven door wiaamly en is super unitastisch! Met haar gewonnen intro zin is hier haar stukje!
Beste unicorns die dit in de toekomst gaan lezen,
Vandaag heb ik die man die man die mijn unicorns wil wegjagen kunne ontwijken. Totdat hij me had gevonden. Ik was er gelukkig wel op voorbereid want ik heb mijn unicorn sweater aangedaan met een zwarte broek met gaten op de knieën en ik heb mijn haar opnieuw geverfd:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Roxi! Nu hier komen!" Roept hij naar me. "En anders." Zeg ik bitchie terug. Hij houdt een mega grote unicorn knuffel omhoog. "Anders verbrand ik deze!" Alle unicorns nog aan toe! Wat is hij een uniduivel! Maar ik heb een plan. Ik ga niet naar hem en ik red ook de knuffel. "Laat hem! Het is nog maar een kleintje! Jij uniduivel!" Zeg ik boos tegen hem. "Dan moet je mee komen." Kaatst hij terug.
"Oke oke ik ga al mee, vierkante donut." Zeg ik terwijl ik achter hem aanloop. Hij let niet op en heeft de knuffel slap in zijn hand hangen. Ik grijp mijn kans en pak de knuffel. Ik ren weg en hij roept: "ROXI! NU TERUGKOMEN."
Ik stop en hij loopt naar mij toe. "En wat zeg je dan?" Vraagt hij aan mij. Ik pak zonder dat hij het ziet een potje met glitterslijm uit mijn achterzak. "Je zal nooit van mij en mijn unicorns winnen eenhoornhater!" Zeg ik tegen hem terwijl ik het potje over zijn hoofd heen giet. Ik ren weg naar de fietsenstalling en grijp mijn fiets.
Ik fiets zo snel mogelijk naar de dichtbijzijnste speelgoedwinkel. Na enkele minuten fietsen ben ik er. Ik pleur mijn fiets neer en loop met mijn unicorn de winkel in. Ik loop naar de knutsel afdeling en haal daar 2 pakken met 10 potjes glitter erin. Ook haal ik wat unitastische unicorn stickers.
Ik loop naar de kassa waar een chagrijnige vrouw staat. Ik reken het af en loop weer naar mijn fiets toe. Ik zet alles in mijn voorbak en fiets naar huis. Het is best wel glad op de weg. "AAUUWW" gil ik uit wanneer ik ben gevallen. Ik ben keihard uitgegleden met mijn fiets. Ik hoor dat iemand naar mij toe komt rennen. "Hey meisje gaat het wel?" Vraagt een jongen aan mij.
Ik herken hem ergens van maar ik kan niet plaatsen van waar. "J-ja het gaat wel." Zeg ik terug. Ik wil opstaan maar een pijnsteek gaat door mijn arm heen. Ik kijk ernaar en zie er een grote wond op zitten. "Ik breng je wel even naar de dokter." Ik knik dankbaar en herinner me dan iets:
"Alle glitters! Mijn unicorn! Pak hem!" Roep ik naar de jongen. Hij kijkt me verbaasd aan en loopt naar mijn fiets hij pakt mijn unicorn en ook het tasje waar alle spulletjes in zitten die ik net had gekocht.
"Unicorns zij dank. Hij is ongedeerd." Zeg ik opgelucht. De jongen begint te lachen. Ik geef hem een unidodende blik en hij is meteen stil. In één klap weet ik wie hij is. "D-dat kan t-toch n-niet, M-max?" Ik kijk hem met grote ogen aan. "Roxi?" Zegt hij. Ik sta op en knuffel hem. Ik begin te huilen. "Ik h-heb je z-zo e-erg g-gemist." Snik ik in zijn nek.
"Ik jouw ook klein zusje, maar ik werk nu niet meer in het leger, ik kom weer thuis wonen en ga hier bij een advocatenbureau werken." Zegt hij tegen me. Ik kijk hem blij aan.
Btw Max is mijn grote broer. Hij is 4 jaar geleden naar een land gestuurd door het leger om daar te gaan vechten. Ik heb hem zo glitter-erg gemist. Maar nu is hij er eindelijk weer. Nu kunnen we weer samen leuke dingen doen. Maar dat is denk ik wel genoeg voor deze keer unilezers!
