10.

35 2 1
                                    

Als ik thuis ben zet ik mijn computer aan.
'Hoe heten je ouders?'
'Bettina en Gustave Käller.'
Nadat ik heb nagevraagd of ik hun namen correct heb geschreven druk in op enter en al snel verschijnen er meerdere zoekresultaten in Google, waaronder één link die leidt naar Facebook.
'Misschien hebben je ouders Facebook.' zeg ik terwijl ik op de link klik.
Wanneer de pagina is geladen zegt Nils alleen maar 'nee', waardoor ik maar aanneem dat dit een andere Gustave Käller is.
Vlak onder de link van Facebook staat een link die leidt naar nu.nl.  Als ik de link open zie ik een artikel uit 2013; 'hoe ik mijn zoon moest opgeven' staat er in grote letters boven geschreven.
Ik begin met het lezen van de eerste paragraaf en al snel kom ik erachter dat het niet geheel onverwachts was dat Nils 'dood ging'.
'De dag voordat het gebeurde was ik nog naar een kermis geweest. Daar leek het mijn man leuk om naar de waarzegster te gaan. Helaas kregen we daar een wat minder plezierige boodschap, de vrouw zei dat mijn zoon spoedig dood zou gaan.
Ik geloofde haar niet en ik heb haar toen ook niet betaald, ik dacht dat ze een nare grap met me uithaalde. Achteraf had ze gewoon gelijk, ik kan het nog niet geloven dat een speelkaart haar dat heeft verteld.' Lees ik hardop voor.
'We moeten die vrouw vinden, misschien weet zij meer!' zeg ik terwijl ik mijn hoofd richting Nils wend. Ondanks dat ik dit als een lichtpuntje zie kijkt Nils helemaal niet blij.
'Wat is er? Waarom ben je niet blij?'
'We gaan haar nooit vinden, we weten niet eens hoe ze heet.'
'Dat misschien niet, maar als we gewoon kijken naar een kermis die de dag voordat jij een geest werd in de buurt stond van je oude woonplaats, dan vinden we haar misschien zo!'
'Hoe groot is de kans dat ze daar nog werkt?'
'Na drie jaar? Die kans is nog best groot volgens mij. Nils, waarom ben je zo negatief? Je wilt toch dat je weer normaal wordt?'
'Natuurlijk.'
'Wat is er dan?'
'Het is gewoon... Nee, het is niets. Laat maar.'
'Meen je dit nou? Hier heb ik dus zo een hekel aan! Ik doe mijn best om je te helpen en het enige wat je doet is negatief zijn en me tegenzitten door niet alles te vertellen wat je weet.'
'Goed, dan blijf ik wel voor altijd een geest als jij me niet wilt helpen!'
'Wat? Wie heeft gezegd dat-' Nog voordat ik mijn zin af kan maken verdwijnt Nils.
'Nils? Doe niet zo kinderachtig! Wegrennen voor je problemen lost dus echt niets op weet je dat!' Boos draai ik me om naar mijn computerscherm. Ik weet dat Nils boos is, maar ik wil hem bewijzen dat het me wel gaat lukken om die waarzegster te vinden.
In het zoekbalkje in Google typ ik 'kermis 3 juni 2016'. Al gauw krijg ik een artikel van NOS.nl waarin staat dat er in Eindhoven op een kermis op deze dag iemand is neergestoken. En niet zomaar iemand, de vrouw die daar werkte als waarzegster is toen neergestoken. In het artikel staat dat de dader nog niet was gevonden, maar als ik andere artikelen over deze misdaad bekijk merk ik dat de dader tot op de dag van vandaag nog niet is gevonden. Het kan niet anders, dit moet een connectie zijn met Nils.
Ik kijk nog een keer naar het eerste artikel, de waarzegster is om 10 uur 's ochtends al neergestoken. Nils zijn  familie moest wel erg vroeg aanwezig zijn op de kermis om haar nog gesproken te hebben.
'Dat kan niet, mijn ouders gingen altijd om vier uur naar de kermis, ze dachten dat het dan het rustigste was.' Nils staat achter me en hij staart naar het beeldscherm.
'Kan je hier alsjeblieft mee stoppen? Ik krijg nog een hartaanval door jou.'
'Die vrouw was niet ze waarzegster.'
'Wacht even, hoe weet je nou dat dit de kermis is waar je ouders toen zijn geweest?' vraag ik alhoewel ik weet dat Nils gelijk heeft.
Ik voeg een extra tabblad toe waarop ik kijk of er nog andere kermissen waren in de buurt van Eindhoven op 3 juni 2016. Zoals verwacht vind ik geen andere zoekresultaten dan die kermis waar de waarzegster was neergestoken.
'Goed, die vrouw met wie je moeder heeft gepraat was geen echte waarzegster.' zeg ik.
'Je had gelijk, we moeten die vrouw vinden.'
'Maar als zij niet de echte waarzegster was gaan we haar niet meer vinden op de kermis. Die is allang al gevlucht.'
'Waarschijnlijk wel. We moeten je moeder vinden, vragen hoe die vrouw eruit zag. Waarschijnlijk heeft zij ook die echte waarzegster vermoord.'
'Maar als dat zo is kunnen we misschien het best naar de politie gaan.'
'Met welk bewijs? Dit gaat ons heel veel tijd kosten en uiteindelijk helpen ze ons helemaal niet.'
'Klinkt alsof je dit al eens hebt meegemaakt.' Nils kijkt me vragend aan.
'Ik houd gewoon van CSI's.'

Voor mij nietWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu