HEPSİNDEN ACI

18.BÖLÜM

Zaman her şeyin ilacıymış derler. Zaman geçtikçe kaybettiklerimin acısı azalmasa da yaşamaya devam edebilmiştim. Yaratana sığınmak kurtarmıştı beni. Amcamın, yengemin ilgisi biran olsun eksik olmuyordu üzerimden. Yaptığımız terapilerden sonra Hilal ablayla dost olmuş, artık eskisi gibi sık olmasa da görüşmeye devam etmiştik. Asıl büyük dostluk bağımsa Safiye hocamla ortaya çıkmıştı. Bana Kuran'a sarılarak teskin olmayı öğretmişti. Bir de beni hiç yalnız bırakmayan can dostum Rana vardı tabi. Hepsi benim için ayrı ayrı kıymetliydi.

Düşündüklerimle pencereye baktığımda haziran ayının bahçeye kattığı güzellik karşıma çıkmıştı. Penceremden yansıyan manzara sevindirmişti beni. Masamın üzerinde titreyen telefonla dikkatim o yöne kaymıştı. Rana'nın aradığını görünce sevinçle cevapladım.

"Alo"

"Selamün aleyküm Zeynep, nasılsın? Dur bakalım. Sen söylemeden ben tahmin edeyim, çok iyisin, mezun oldun sonunda canım arkadaşım. Tebrik ederim."

"Teşekkür ederim, Rana. Ben de seni tebrik ederim. "

"Eeeee, neler yapıyorsun bugün?"

"Evdeyim bugün canım"

"Zeynep bugün birlikte mezuniyetimizi kutlasak?"

"Olur tabi. Gel bize Rana, sana güzel şeyler hazırlarım, birlikte otururuz."

"Zeyneeepppp, bunu her zaman yapıyoruz zaten, kendi evimden çok sizdeyim, benim istediğim şey daha özel şeyler yapmak, beraberce çıkıp dışarıda kutlayalım istiyorum."

"Nasıl yani?"

"Diyorumki bir restauranta gider yemek yeriz, ardından belki sinemaya gideriz, nasıl olur?"

"Rana biliyorsun amcam yalnız çıkmama izin vermiyor, yalnız çıkmamıza izin vereceğini de sanmıyorum."

"Sen Ömer amcayı ikna etmeyi bana bırak ama bugünün programı benden tamam mı?"

"Peki Rana, amcam kabul etmezse bize gel yine."

******************

Bir müddet sonra çalan telefonuma baktığımda arayanın amcam olduğunu gördüm.

"Zeynep, bugün Rana aradı seni dışarıya çıkarmak için izin istedi. Ben de izin verdim, sizi bizim şoför götürecek, dönüştede sizi alacak ama çok dikkatli oluyorsun tamam mı? Telefonun her zaman açık olsun. Tenha yerlere gitmek yok oldu mu?"

"Tamam amca, izin verdiğin için çok teşekkür ederim."

"Ne demek güzel kızım, sen bunu çoktan hakettin, biliyorsun sana güvenim tam ama işte çevreye güvenmek zor."

****************

Çalan kapıyı açtığımda Rana ile karşı karşıyaydım.

"Allahım, Zeynep çok güzel olmuşsun. Gel dur bir kucaklayayım  seni. Ayyy, pembe çok yakışmış sana."

"Sağol canım, sen de çok güzelsin."

"Senin yanında çok sönüğüm. Aman herneyse bu kadar yeter. Ne kadar erken çıkarsak o kadar iyi. Çok güzel bir yerde rezervasyon yaptırdım. Çok şaşıracaksın. "

Nereye gittiğimizi sormama rağmen Rana sel verip sır vermemişti. Araba nihayetinde sahilde bir restauranta yanaştığında oldukça şaşırmıştım. Ben çoğu zaman  olduğu gibi alışveriş merkezlerinden birine gideceğimizi düşünmüştüm. Bu düşüncelerimi anlayan Rana

"Ahhhh, hadi ama Zeynep, bugün özel bir gün seni sıradan bir yere götüreceğimi mi sandın? Hem bugün Nermin teyzede peşimizde değil, yaşasın özgürlük!!!"