Στραβοκαταπινω ενώ νιώθω τα βλέμματα των δυο αγοριών να είναι καρφωμένα πάνω μου.Ξέρω ότι δεν έχω κάνει κάτι κακο, για να νιώθω έτσι , όμως σίγουρα το γεγονός ότι ο Ανδρέας θα ανεφερει το μήνυμα που μου έστειλε το πρωί , καθώς και την εκρεμμοτητα που υπάρχει για συζήτηση της "υποτιθέμενης σχέσης"μας , θα κάνουν τον Αλέξη αρκετά θυμωμένο.Τι στο καλό μπορώ να κανω τώρα?
"Γνωριζεστε?"ρωτάει ο Αλέξης δείχνοντας με το δάχτυλο του έμας τους δυο.Εγώ γνεφω και εκείνος με κοιτάει παρεξενεμενος δημιουργώντας ένα συνοφρυωμα ανάμεσα στα φρυδια του.Μακάρι να μην θυμώσει.
"Από πότε?"ξαναρωταει κοιτώντας εμενα και έτσι αποτρέπει τον Ανδρέα από το να πάρει μέρος στην συζήτησή ο οποιος κάθεται όρθιος παρακολουθωντας τα λογια που ανταλλαζουμε με τον Αλέξη.Μια χαρά για αυτόν, τώρα πρέπει εγώ να βγάλω το φίδι από την τρύπα.
Αβολη σιωπή επικρατεί ανάμεσα μας ενώ , νιώθω ήδη ένα κόμπο στον λαιμό μου.Σκέφτομαι μια καλή δικαιολογία , γιατί η αλήθεια θα δημιοργησει μια άβολη κατάσταση και θα καταστρέψει ότι μικρο έχουμε φτιαξει με τον Αλέξη, το οποιο φυσικα φαντάζει μεγάλο στα συναισθήματα και τις σκέψεις μου.Ξεροκαταπινω και αρχίζω να αραδιαζω την δικαιολογία μου.Ελπίζω να είναι καλή και να πείσει τον Αλέξη.
"Τοτε που κάναμε στα παιδιά baby-sitting και ετυχε να τα παω εγω στο σπιτι τους, τον γνώρισα.Ξέρεις είναι αδερφός των παιδιών."λέω απόλυτα φυσιολογικά και ήδη αισθάνομαι μικρά μαχαίρια να στοχεύουν στην καρδιά μου από τις τύψεις που νιώθω.
Ο Αλέξης χαμογελάει , καθώς η δικαιολογία μου ήταν πιστευτη.Από την μια πραγματικά έτσι έγινε , απλα παρέλειψα ένα μέρος της γνωριμίας μου με τον Ανδρέα.Ο λόγος για αυτο?Δεν θέλω να χαλάσει τιποτα μεταξύ μας.
Αντίθετα ο Ανδρέας με κοιτάει φανερά παρεξενεμενος και πάει να πει κάτι , όμως εγώ τον σταματάω.Δεν θα τον αφήσω να πει την αλήθεια.
"Έτσι δεν ειναι βρε Αντρέα? "τον ρωταω ενώ τον καρφωνω έντονα με τα μάτια μου , μπας και καταλάβει πως δεν πρέπει να πει την αλήθεια.Με κοιτάει με μια απορια ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του παρόλα αυτά γνέφει.Έτσι μπράβο , Ανδρεακο.
"Ναι έτσι είναι.Τέλος πάντων παιδιά καλά να περάσετε να φανταστώ έχετε να κάνετε πολλά."λέει ενώ κλείνει το μάτι πονηρά και εμείς τον αποχαιρεταμε.Επιτέλους έφυγε.Μάλλον ένιωσε αρκετά άβολα και κατάλαβε ότι δε πρεπει να πει κάτι.Επόμενος το θέμα Ανδρέας μόλις λύθηκε.
YOU ARE READING
10 Things To Do Before 17
Teen Fiction"Και αν χάσεις..."πλησίασε και άλλο κοντά μου , μικραινοντας την απόσταση μεταξυ μας. "Τι θα γίνει τότε?"ρώτησα σηκώνοντας ειρωνικά το φρύδι μου , προς το μέρος του. "Δεν θες να μάθεις."ψιθύρισε αισθησιακα μηδενιζοντας το κενό που μας χώριζε. Cove...
