Yaklaşık 10 dakikadır gözlerim kapalı şezlongda yatıyordum. Tabi bir yandan da plan düşünüyordum. Üstüme su gelene kadar.
Sıcağın altında beyin fırtınası yaparken üzerime birden buz gibi su gelmesiyle irkilerek ayağa kalkmam bir oldu. Aniden kalkınca gözümün önünde beyaz bir şeyler uçuştu. Kalktığım gibi şezlonga geri oturdum. Gözlerim hala kapalıydı. Yanıma bir beden oturduğunu hissettim. "Melisa ne yaptın ya. Kıza bir şey oldu. Arya iyi misin?" Sesiyle bedenin abime ait olduğunu anlamış oldum. Ah yine çok zekiyim. Bir şeyim yok diyecekken birden bir aydınlanma geldi. Araladığım dudaklarımı tekrar birbirine bastırdım. Eğer bana bir şey olursa minnoş abim hemen beni hastaneye götürür. Böylelikle İdil'e zaman kazandırmış olurum. Abimin en hassas olduğu konu sağlık. Bu doktor anne babanın çocukları olmamızdan da kaynaklanıyor olabilir tabi.
Abim omuzumu dürtünce elimi başıma götürdüm. Gözlerimi hafif araladım. 'İyi misin' sorusunu yineledi. Sesimi bitkinleştirerek "Abi" deyip sustum. Gözlerindeki endişeyi yakalamıştım. "Ne oldu birden anlayamadım. İyi misin güzelim?" "Kendimi çok kötü hissediyorum. Birden gözüm karardı. Elim ayağım boşaldı. Sonra beyaz bir ışık belirdi. Çok korktum abi." deyip sarıldım. Sarılmama anında karşılık verip saçımı okşadı. Sarılmaya devam ederken "En iyisi bir hastaneye gidelim. Ben uyuyamam şimdi." dedi. "Aşkım ne hastenesi ya! Alt tarafı bir su attım üstüne. Sanki su değil kezzap attık." Melisa yine kıskanmıştı. Yüzsüz kız yapıştı abime 2 senedir bırakmadı peşini. Çakma sarı çıyan.
Abim benden ayrılınca başımı önüme eğdim. Laf sokmamam lazım. Yoksa bir şeyim olmadığı ortaya çıkar. Bu yüzden en iyisi göz teması kurmamak. "Su atmanla ilgisi yok sevgilim. Kız gözüm karardı falan diyor duymuyor musun?" Abi onun jeton sekizgen boşuna uğraşma diyemedim ya ona yanarım. Ah Ece abla ah! "Özür dilerim hayatım duymamışım. Hadi o zaman gidelim." 'Ozor dolorom hoyotom' bu kızın her cümlesi batıyor bana. Kızlar nerde acaba? Burda ölsem görmeyecekler yani. Best friend yasalarına aykırı bu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hemşire tüpleri doldurunca "geçmiş olsun" diyerek turnikeyi kolumdan çıkardı. Teşekkür edip abimlere döndüm. Çok şükür hastaneden falan korkan biri değildim. Hemşire odadan çıkınca abim ve Melisa yanımdaki koltuğa oturdular. Bende koltukta biraz doğruldum. "Abi telefonum sende mi?" sorduğum soruyla başını sallayıp cebinden telefonumu çıkardı. Telefonu açtığımda İdil'den bir sürü mesaj vardı.
"İyisin değil mi?" "Gerçekten bir şeyin yok mu?" "İnşallah planımız işe yarar." "Kızlara da tembihledim." "Ablam geldigalibazil çalıyor." . . .
