Bir Çocuk=İki Aşk

çok ilginç şeyler oldu...

~BÖLÜM 2 ~

Medya Nur'un ve Burak'ın temsili Balo kostümleri♥♡

Karşımda gördüğüm kişiyle donup kalmıştım.

Karşımda çocukluk arkadaşım Nur vardı.
"Bak bakalım kim gelmiş?"diye bir soru yöneltti annem.
"Nurrrrr!"dedim "r "leri uzatarak. Çünkü bu hayatta beni en iyi anlayacak olan kişi Nur'du. Ona sarılmamla dengesini kaybetti. Biraz sarsıldı.
"Canım arkadaşım beni ziyaretemi geldin?" Dedim.
"Seni ziyarete gelmedim artık her başının etini yicem" dedi ağzını bükerek.
"Nasıl yani artık her burda mısın?" Dedim sevinçle.
"Sana herşeyi anlatıcam. Ama ilk önce hadi odana çıkalım." Dedi.
Elinden tuttuğum gibi hızlıca odama çıkardım. Odaya girdik ve ikimizde aynı anda kendimizi yatağa attık.

"Nur hanım ne yaptınız bakalım bir sene boyunca Amerika'larda?"dedim.
Nur geçen sene babasının işlerinden dolayı Amerika'ya gitmek zorunda kaldı.

"Okul ve yurt arası gidip geldim işte. Asıl sen ne yaptin bakalım?
Hem sende daha önemli konular var yekta mesela." Dedi süratini
Astım. Çünkü iyi giden hiç bir şey yoktu. Aksine herşey daha kötü gidiyordu.
"Lara kötü bir şey mi oldu?" Diye devam etti. "Çok şey oldu Nur Babam yekta'yı öğrendi. Ve onunla bir kere bile konuşmak istemedi. Yüzünü hatta adını bile bilmeden onunla ayırlmamıza sebep oldu. Senin gittiğin zamanlar işte, şimdi de..." boğazımda bir yumruk gibi kaldi kelimeler.
"Şimdi de ne Lara? " dedi meraklı ses tonuyla.
"Şimdi de sabah bilmeden kulak misafiri oldum. Sabah annemle babam tartışıyordu. Babam benim gibi asıl ve soylu bir ailenin oğluyla beni evlendirecekmiş." (Asil ve soylu ) ne kadar itici bir kelime değil mi? "Ama Nur babamın bunu bildiğimden haberi yok sakın ağzından bir şey kaçırayım deme! " suratımdan aşağıya inen sıvı hissettiğimde ağladığımin farkına varmıştım. Ve ne kadar aciz ve acınacak duruma geldiğimi anlamıştım. Nur bana sarildi. "Korkma Lara biz neleri aştık bunlarımi aşamicaz." Dedi. Galiba o da ağlıyor du. Bana söylediği kelimelerin zerresine kadar güven vardı.

"Hadi kalk gidiyoruz."dedi ve devam ettti. "Ama önce üstüne ceki düzen verelim."dedi. Kolumdan tuttu ve beni dolabimın önüne götürdü. Dar
kesim siyah bir kot ve üstünede gök mavisi bir gömlegi elime tutusturdu ve gözleriyle banyoyu işaret etti. Hemen girdim ve üstümü değiştirdim. Saçımı at kuyruğu yaptık. Makyaj masama geçtik. Ince bir eyeliner ve rimel sürdü. Ruj sürmeyi özel günler dışında sürmeyi pek sevmem.

Hızlı adımlarla odadan dışarı çıktık ve aşağıya indik. Annem ve babam bahçe de oturuyorlardı. Nur onlara Cevdet Bey, Selin Hanım kızınız Lara bugünlük Nur Varlı'nin ellerinde bir sorun var mi?" Dedi mutlu bir şekilde. Babam ve annem gülerek sorun yok gibisinden başını sallayıp onay verdikten sonra bir hışımla dışarıya çıktık.

Nur arabasıyla gelmişti. Arabasına doğru ilerledik. Ben on kapıya doğru ilerlerken kolumdan tuttu ve ve beni geri çekti.
"Hayırdır Lara Hanım? Siz ayağınızın yerden kesilmesine çok alıştıniz herhalde?" Demesiyle kendimi bagajın önünde buldum."3,2,1!"dedi ve bagajın kapısının açıldığında çok şaşırmıştım. Çünkü bunu beklemiyordum. Cidden ayaklarımın yerden kesilmesine alışmışmıydım yoksa. Şaşkın bir ifade ve ses tonuyla;

"Nurrrr!" Dedim ve boynuna sarıldım.devam ettim."Bu...Bu benim geçen sene siz de kırılan bisikletim değil mi? Burada ne isi var?"dedim gülümseyerek.
Bana bakarak
"Biliyor musun? Düştüğünde yüzünden üzüldüğünü görmüştüm ve benim canım da yanmıştı. Amerika'dan döndüğümüzde Eski evimize gittim ve bodrumda bu bisikletle karşılaştım. Sabah hemen tamire götürdüm. Yanına gelirken de aldım. Senin hep mutlu olmanı
Istiyorum. Nasıl bakalım?" Ona o kadar sıkı sarıldım ki. Çünkü at hayatta onun gibi biri hayatimda asla olmayacak. Çünkü böyle arkadaşlığı, dostluğu, kardeşliği, bulamayacagiz.