Hello! Kamustaaaaa? Tingin ko last 5 chapters nalang mag-go-goodbye na ang mga commoners sa inyoooo. Hanggang huli ha? Wag kayong mawawala sa ending dahil may gift ako para sa inyoooo. Ang... I dedicated this chappy to @taengoo_caramel. Salamat sa pagababasa at pagko-comment be. I love youuuuuu.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Chapter 46
Jenard's POV.
"Kasalanan ko ang lahat..."
Tinignan ko ng maigi si Jin dahil sa sinabi niya. Ganun din si Seph. Hinintay kong tumawa sya at bawiin yung sinabi niya pero nagsimula lang syang umiyak dun sa sofa.
Anong meron? ._.
Napangiwi si Seph at nagpunas ng luha sa pisngi. "W-what are you saying...?"
Sumabat na ako, "Oy kambal! Ano pinagsasab-"
She cut me off, "SEPH! AKO ANG MAY KASALANAN!" She cried out. Nagtakip sya ng mukha gamit ang mga palad niya. "Kasalanan ko... sorry..."
Lumapit ako sakanya at hinawakan siya sa magkabilang balikat, si Seph naman nakatingin lang sakanya. "Oy babae, nakahithit ka nanaman ba?" Tanong ko. Nako delikado yan kapag nagkataon.
"Seph..." she called Seph as she cries. Not minding what I've said. "Sorry, really. H-hindi kita masisisi kung magagalit ka sakin. Kasalanan ko naman. I deserve it. But swear, bitch, I really am sorry for what I've done..."
Napatingin ako kay Seph nang tumayo siya at lumapit kay utol, habang si Jin ay patuloy lang sa pagsasalita. Her voice is even broken dahil sa pag-iyak niya.
"I didn't mean it, Seph. It's just happened n---Ouch!" Aray ni jin matapos syang pitikin ni Sephy sa noo niya. The heck? "What was that for?"
Umirap si Seph.
Bakit kaya? O,o
Maybe she thinks nakakabog siya ng kambal ko sa pagdadrama?
What? Hindi ba't drama moment niya ngayon? Natural lang na magalit sya? Tsk. Tsk.
"Hindi ka pa nagpapaliwanag. Paki-explain." Blanko niyang sabi dito.
Ay?
Nagpalit-palit ako ng tingin sa kanilang dalawa. Seryoso? Anong nangyayare? -,-
