Five Out Of Five

Chapter IV. As a Friend

Five Out Of Five

By:

Rizzzzzzzzzzza

Jeron's POV

Malapit na'ko. Malapit na.

Sinusubukan kong lumapit sa kanya ng dahan-dahan para di niya 'ko mapansin. I even signaled the other students inside the Cafe na huwag silang maingay. Only a few tables away. I'll catch you, pokemon! Lol.

"Jeron! Uy andito ka pala!"

Ooops! Huli!

Wala na akong nagawa kundi napakamot na lang sa ulo. Tinignan kung sino yung tumawag sakin. Inilaglag ako eh. Nasira tuloy yung plano ko. Pagtingin ko si Ate Aby pala. Mukhang kagagaling niya lang sa kitchen. Naka-aepron eh. "Halika tikman mo 'tong new baked cupcakes ko." Pagyayaya niya habang hawak-hawak yung isang tray ng cupcakes.

I smiled at her widely bago ako sumagot. "Wait lang Tiyang may kakausapin lang ako." Medyo malakas yung pagkakasabi ko nun para marinig ni Honey.

"Sige. Basta ipakilala mo 'ko mamaya." Sagot niya ng ngiting-ngiti. I know what she's thinking. Haha!

Nag-thumbs up ako bilang sagot. Then I looked at Honey and walked closer and closer to her until I already reached her table.

***

Honey's POV

Kasalukuyan pa din akong naghahanap ng bago kong malilipatan. Ilang oras na'kong palakad-lakad dito sa may Taft pagod na pagod na'ko ang bibigat pa nitong mga dala ko.

Haaay ayoko na. Gusto ko ng kumain.

Nagpatuloy pa ako sa paglalakad. Matapos ang ilang minuto, nakarating ako sa harap ng Tiyang Aby's Cafe.

It's time to eat Honey. Sabi ko sa sarili ko at nagtuloy-tuloy nang pumasok sa loob. Konti lang yung mga customers and mostly mga students din. Humanap agad ako ng table at napili ko yung nandun sa may gilid. Inilapag ko na dun yung mga bags ko at dumeretso na sa counter para umorder ng kung anu-ano mang pwedeng kainin. Pagtingin ko sa may menu, na-amazed ako sa mga prices nila. Hindi pala siya ganun kamahal, actually affordable lahat. Talagang pang-students yung prices. Pagkatapos kong umorder, bumalik na agad ako sa may table.

Habang kumakain, naisip ko yung tinanong ni Jeron kanina.

But what if ikaw na lang kaya?

But what if ikaw na lang kaya?

But what if ikaw na lang kaya?

Paulit-ulit na nag-play sa isipan ko yung sinabi niyang yon at kasabay nun ang unti-unting pagbilis ng tibok ng aking puso. Napahawak ako sa dibdib ko tsaka napabuntong-hininga.

Not now.

Ang dami ko pang nakapilang problema. Ayoko munang pansinin kung ano man ang nararamdaman ko ngayon. Ikakain ko na lang ito.

Habang sarap na sarap ako sa kinakain ko, hindi ko maiwasan na maisip ulit si Jeron. Haaay! Anubayan! Basta-basta na lang siyang napapadaan sa isip ko. Kaya ako lumalala eh. Kakagat na sana ulit ako ng may magsalita sa may counter.

"Jeron! Uy andito ka pala!"

Huh? Hala! Jeron? Kakaisip ko lang sa kanya tapos may Jeron agad dito sa Cafe? Hmm. Imposible.  Haay siguro epekto lang ito ng sobrang pag-iisip ko sa kanya. Itinuloy ko yung pagkain ko.