Pretty little liars

Alison

In het kleine plaatsje Rosewood wordt het al langzamerhand nacht. De takken van de bomen waaien alle kanten op en de lucht wordt om de tijd verlicht door de bliksem. Toch slaapt niet heel Rosewood. Hard gelach van een groep meiden komt vanuit een schuur. 'Jouw beurt!' wordt er door een van de meiden gezegd. Een groot glas drinken wordt doorgegeven en leeg gedronken door Aria. 'Voorzichtig Aria, iets teveel daarvan en misschien vertel je dan wel al je geheimen,' zegt Spencer lachend. De andere meiden lachen zenuwachtig mee. 'Vrienden delen geheimen,' zegt Alison. 'Dat is wat ons dicht bij elkaar houd.' De meiden glimlachen en knikken.

Na een tijdje is het compleet stil in de schuur en ligt iedereen te slapen. Aria, die op grond in slaap was gevallen wordt langzaam wakker. Ze rekt zich uit en kijkt dan bedenkelijk om haar heen. Ze staat iets op en loopt naar de bank waar twee andere meiden liggen. 'Emily, Em!' fluistert ze zachtjes. Niet alleen Emily wordt van Aria wakker maar ook Hanna staat langzaam op. 'Waar zijn Alison en Spencer?' vraagt Hanna. 'Geen idee..' zegt Aria zacht. Alle drie zijn ze klaarwakker en lopen naar de opening van de schuur. Ze horen voetstappen vanuit de verte komen. 'Alison?' vraagt Aria onzeker, maar ziet al dat Spencer aan komt lopen. 'Ze is weg..' zegt Spencer zachtjes met een trillende stem. 'Hoe bedoel je ze is weg?' Aria kijkt haar doordringend aan. 'Ik heb overal naar haar gezocht,' antwoordt Spencer. De meiden kijken elkaar verbaasd aan. 'Ik denk dat ik een gil hoorde..' fluistert Spencer.

~ Een jaar later ~

Aria staat in haar slaapkamer en bekijkt zichzelf in de spiegel. Om haar heen staan allemaal verhuisdozen, waar ze mee bezig was uit te pakken. 'Aria, alles goed?' vraagt haar moeder die in de deur opening van haar kamer staat. Aria glimlacht terug en zegt: 'Het is raar om weer thuis.' 'Ach lieverd, we waren maar een jaar weg.' 'Ik denk nog steeds elke dag aan haar mam,' zucht Aria. Ella, de moeder van Aria, gaat naast haar zitten en geeft haar een knuffel. 'Ik weet het lieverd. Maar kom je zo mee naar beneden? Je broertje wacht, jullie moeten hem naar basketbal brengen.' Samen lopen ze de trap af waar Mike al op haar staat te wachten. 'Laten we gaan!' roept hij terwijl hij samen met zijn moeder naar buiten loopt. Ook de vader van Aria is beneden bezig en loopt naar haar toe. 'Ik weet dat het veel herinneringen opbrengt om hier weer terug te zijn in Rosewood. Gaat alles goed?' vraagt hij. 'Pap, ik vertel je geheim niet door, ja? Antwoord Aria ligt geïrriteerd.' Haar vader aarzelt even en wil wat gaan zeggen, maar besluit toch zijn mond te houden. Aria loopt Mike nu ook achterna en stapt ze achter het stuur. Ze zet Mike bij zijn training af en rijdt dan naar een van haar favoriete plekjes waar ze rustig kan zitten eten.

'Een hamburger graag'. De man achter de bar knikt en loopt naar achteren. Aria kijkt wat om zich heen. Haar ogen blijven stil staan bij een poster die hangt aan de muur. Vermist, Alison DiLaurentis. Zou nu 16 jaar zijn, zegt de tekst op de poster. Ze blijft er even naar staren en kijkt dan weer naar beneden. 'Alles goed daar?' klinkt een stem rechts van haar. Een jongeman rond de 20 jaar kijkt haar aan. 'Oh ik heb wat last van een jetlag, ik ben zojuist terug gekomen van Europa,' antwoordt ze hem. 'Waar in Europa ben je geweest?' 'IJsland.' De jongen glimlacht. 'Gaaf, ik ben ook wel eens gaan reizen,' zegt hij.

Verder is het stil in het café. Het enige geluid komt van de muziek op de achtergrond en twee pratende mensen. 'Ik ben dit jaar geslaagd, en ga dit jaar lesgeven in de school genaamd Hollis' zegt de jongen genaamd Ezra. 'Ah gaaf! Dat lijkt me ook wel wat, dat lesgeven', antwoord Aria. Het is weer even stil. De muziek is het enige wat hoorbaar is. 'Ik houd van dit nummer,' zegt Aria glimlachend. 'B26,' lacht Ezra. 'Ik ken het nummer.' Ze lachen samen en praten nog een tijdje verder. 'Wat ga je dit jaar studeren?' vraagt Ezra. 'Ik denk dat ik iets richting de Engelse taal ga doen.'

'He wat grappig, dat is het vak dat ik les ga geven.' Ezra lacht en kijkt haar aan. 'Ik schrijf zelf ook,' gaat Aria verder. 'Maar het is vooral persoonlijk, niet iets om uit te geven ofzo hoor.'

Ezra neemt de stoel die dichter bij Aria staat en gaat er opzitten. 'Ik ben onder de indruk,' zegt hij. Een verlegen lach komt op Aria's gezicht. 'Je bent slim, je schrijft, je reist en hebt een goede muziek smaak.' Weer lachen ze beide. 'Ik zou het leuk vinden meer over je te weten te komen.' Aria kijkt hem aan en zegt: 'Ja, ik zou jou ook wel beter willen leren kennen.' Het is even stil en ze kijken elkaar beide in de ogen aan. Ezra komt dichterbij zitten en brengt zijn hand naar haar wang. Aria kijkt hem recht in de ogen aan. Zijn lippen raken de hare en zo zitten ze een tijdje.

De volgende dag staat Aria vroeg op, want het schoolleven gaat weer beginnen. Ze pakt haar spullen bijeen en gaat aan de keukentafel zitten. Zodra ze klaar is met haar ontbijt staat ze op en loopt ze samen met haar vader en haar broertje naar de auto toe. Hun vader brengt ze naar school en zet ze af. Voordat Aria de auto uitstapt zegt hij tegen haar: 'Ik houd van je Aria, dat weet je toch?' 'Ja pap, weet ik.' 'En je weet ook dat ik van je moeder houd toch?' vraagt hij nadrukkelijk. Aria raakt geïrriteerd en zegt: 'Is dat waar ja?' 'Ik heb een fout gemaakt, dat weet ik. En ik zal daar de rest van mijn leven spijt van hebben, Aria.' Aria stapt uit en de deur achter zich dicht. Haar vader zucht en kijkt strak voor zich uit en rijdt weg. Aria kijkt hem na en denkt een paar jaar terug.

Ze was samen een wandeling aan het maken met haar vriendin Alison. Ze hadden de grootste lol en liepen een bocht om. 'He, is dat niet de auto van je vader?' had Alison gevraagd. Samen waren ze een stuk dichterbij gaan lopen. Aria had iets beter gekeken en schrok. Ze zag daar haar vader achterin zijn auto zitten, met een van zijn studenten, zoenend op de achterbank. Alison had haar aan gekeken en haar weer mee genomen. 'Kom laten we gaan,' had ze gezegd en ze waren weg gelopen. Terug in realiteit loopt Aria door en probeert er niet meer aan te denken.

Ze loopt de trap op naar school en iemand komt op haar afgelopen. 'Aria! Ben je weer terug?' klinkt het vrolijk. Ze kijkt opzij en ziet Emily haar kant op lopen. 'Em!' roept ze en geeft haar vriendin een knuffel. 'Ik heb je lang niet meer gezien zeg! Hoe was IJsland?' De vriendinnen raken in gesprek en lopen hun lokaal in. Ze gaan naast elkaar zitten en wachten op de leraar. Op dat zelfde moment komt Hanna de deur uitlopen. Aria kijkt opzij naar Emily. 'Is dat Hanna?' vraagt ze ongeloofwaardig. Emily kijkt Hanna's kant op en knikt. 'Ja, verandert he?' 'Nogal ja.' Achter Hanna komt Spencer aanlopen. De meiden groeten elkaar niet. Emily ziet Aria vreemd kijken. 'We hebben niet alleen geen contact met jou gehad, Aria. We hebben allemaal niet meer met elkaar gesproken sinds het moment dat..' ze maakt haar zin niet af. 'Totdat Alison vermist is.' maakt Aria de zin van Emily af. 'En dood is..' vult Emily haar weer aan. Aria kijkt schuw opzij. 'Sorry Aria, maar denken we het niet allemaal?' zegt Emily zachtjes. Aria knikt en weet dat Emily eigenlijk wel gelijk heeft. De bel gaat en ze pakken beiden hun spullen ut hun tas. De docent komt het lokaal binnen en loopt naar het bord toe. Hij schrijft met grote letters op het bord: Mr. Fitz. Hij legt het krijtje neer en kijkt vrolijk het lokaal rond, Opeens staat hij stil verstijft en kijkt naar Aria in, die niet door heeft dat er naar haar gekeken wordt, omdat ze nog bezig is met het uitpakken van haar tas. 'Holy shit,' klinkt de stem van de docent zacht door het lokaal. Alle leerlingen draaien achterstevoren en kijken naar Aria. Emily geeft haar een klein duwtje en nu kijkt ook Aria op. Met grote ogen kijkt ze haar nieuwe Engels docent aan.