Pretty little liars

-A

'Eh, ik ben Meneer Fitz, jullie nieuwe Engels leraar.' Ezra kucht en kijkt om zich heen. Op dat moment gaat Aria's mobiel af en weer kijkt iedereen haar richting in. 'Sorry,' zegt ze kort en rommelt in haar tas. Ze pakt haar mobiel eruit en ziet dat iedereen al weer recht zit en naar de leraar luistert. Ze bekijkt het bericht dat ze zojuist ontvangen heeft: Misschien heeft hij wel iets met al zijn studenten. Veel leraren doen dat. Vraag maar aan je vader. -A. Haar handen beginnen lichtjes te trillen. 'Alison?' fluistert ze zachtjes tegen zichzelf. Ze kijkt met grote ogen weer voor zich uit.

'He Melissa, wat vindt je van wat ik met de schuur gedaan heb?' vraagt Spencer haar oudere zus. 'Geweldig, ik vind het prachtig!' antwoord Melissa en kijkt om zich heen. Ze heeft het hier gemist. Hun eigen vertrouwde huis, die ze een jaar niet gezien had. 'Bedankt,' zegt Spencer glimlachend. 'En ik waardeer het echt heel erg dat je ons er in laat wonen.' 'Wat?' zegt Spencer verontwaardigd en krijgt grote ogen. Melissa antwoord met een beetje arrogantie: 'Wren en ik blijven in de schuur tot dat mijn plek klaar is in de stad.' 'Nee Melissa helemaal niet!' Spencer begint boos te worden. 'Ik had met pap en mam afgesproken dat ik hier in zou gaan trekken!' 'Nou dat is jammer, maar dan zal je moeten wachten.' Op dat moment Wren, de verloofde van Melissa, uit de schuur lopen en zegt: 'Is alles goed?' Spencer kijkt hen beide kwaad aan. Melissa die het gesprek wil afkappen zegt: 'Ik hoopte dat je blij voor me zou zijn.' 'Nou, je weet wat ze over hoop zeggen.' Antwoord Spencer. 'Het zorgt voor eeuwige ellende.' Ze draait zich om en loopt het huis weer binnen. 'Het klinkt of ze er op rekende dat zij de schuur in mocht trekken.' Zegt Wren vragend richting Melissa. 'Oh maak je maar geen zorgen over Spencer, ze komt er wel overeen.' Antwoord ze.

Later die avond komt Wren naar Spencer lopen, die buiten zit te lezen. 'Het spijt me dat we je schuur innemen,' zegt hij met medelijden. 'Als je wil dat ik er iets van zeg..' hij kan zijn zin niet afmaken. 'Doe geen moeite, Melissa zal toch niet luisteren.' Zegt Spencer glimlachend. 'Maar toch bedankt voor het aanbieden. Je bent niet zoals de meeste vriendjes van Melissa.' 'Haha en hoe ben ik anders?' lacht Wren. 'Ik mag jou.' Spencer glimlacht, staat op en loopt weg. Wren kijkt haar na met een brede lach op zijn gezicht.

Op dat zelfde moment lopen twee paar voeten in de gangen van de school. Ze stoppen voor een bepaald lokaal. Er wordt kort twee keer op de deur geklopt en twee paar ogen kijken door het raam heen naar meneer Fitz. Hij kijkt langzaam op, zucht eens en zegt: 'Je hebt me niet verteld dat je een studie gin g volgen in Hollis.' Aria kijkt hem aan en zegt: 'Jawel, ik zei dat ik er over zou denken om te doen.' 'Oké Aria kijk, ik denk dat je geweldig bent echt.' Aria loopt dichter naar het bureau toe waar hij aan werkt en zegt: 'Ik ben nog steeds hetzelfde, niets is veranderd!' 'Ja jawel alles is veranderd. Ik ben je leraar. Het is niet juist, het kan niet.' Hij staat op van zijn stoel en loopt naar de deur.

Op een andere plek die avond loopt Emily over straat. Ze gaat naar het huis van Alison DiLaurentis. Die familie heeft het huis verkocht en er zijn sinds gister nieuwe mensen in komen wonen. Als ze vanuit de verte aan komt lopen ziet ze al iemand op de oprit staan. Ze ziet dat deze persoon allerlei dozen aan het uitpakken is en loopt er naar toe. 'Hey, ik ben Emily! Ik woon in dezelfde straat hier en ik dacht ik verwelkom jullie even,' zegt ze spontaan. Een meisje van haar eigen leeftijd kijkt haar aan en zegt: 'Wat lief! Ik ben Maya!' ze schudt de hand van Emily. Ze raken samen in een gesprek. 'Weet jij toevallig wie er hier voor mij woonde? Ze hebben wel echt een bende achtergelaten!' zegt Maya terwijl ze wijst naar een grote doos waarop geschreven staat 'Alison.' Emily knikt en zegt: 'Een vriendin van mij woonde hier, maar..' ze slikt even en vervolgd: 'Ze is een jaar geleden vermist geraakt en sinds dien niet meer terug gevonden.' Ze kijkt naar de grond. 'Oh wat erg!' Ze vervolgen hun gesprek en na een tijdje zit de sfeer er goed in. Er wordt wat afgelachen en ze hebben het heel erg naar hun zin. Als het wat later wordt zegt Maya: 'Kom ik loop wel even met je mee naar huis.' De meiden staan op en zetten hun gesprek voort tijdens het lopen. Als ze bijna aangekomen zijn bij het huis van Emily, loopt Maya wat dichter naar haar toe. 'Het was erg gezellig, leuk dat je bij ons in de buurt woont!' zegt ze lachend. Zonder dat Emily doorheeft wat er gebeurt geeft Maya haar een zoen. Een beetje geschrokken kijkt Emily haar aan, en haar hart bonkt. Ze heeft nog nooit met een meisje gezoend, op een uitzondering na dan.. Alison. Maar toch gaf het haar ook een beetje een fijn gevoel en ze lacht zenuwachtig. Snel zegt ze: 'Ik zie je nog wel een keer!' en loopt naar de overkant van de straat. Maya zwaait en loopt de andere kant op.

De volgende ochtend staat de zon al weer hoog alsEmily uit het school zwembad komt. Ze loopt naar haar kluisje en pakt haar spullener weer uit. 'He Em, ben jij de laatste tijd nog opgetrokken met Aria?' vraagtSpencer die een paar stappen van Emily haar kluisje opent. 'Ehm, niet echt.' Antwoordze. Ze richt zich weer op haar kluisje. Ze kijkt er verbaasd naar toe en zietdat er een briefje in haar kluisje ligt. Ze vouwt hem open en leest: Hey Em! Ikben vervangen! Je hebt een andere vriend gevonden om mee te zoenen! - A. Ze staart evennaar het briefje in haar handen. 'Emily?' klinkt de vraag naast haar. Snelvouwt ze het papiertje dicht en kijkt Spencer aan. 'Alles goed?' 'Ja tuurlijk,waarom niet?' antwoord Emily zenuwachtig. Spencer vraagt verder niet door enloopt langs haar heen naar de uitgang.