Until we can (Real-life lesbian story)

Part 5 - Confession

November 2, 8:15 am

May katext akong isa pang kaibigan.

I told him about what happened.

Kung baket ako malungkot.

Kung bakit ako umiiyak tuwing madaling araw.

Sabi niya, try ko daw ilabas yung nararamdaman ko sa kanya.

Okay. I need to confess.

Pero sabi nya, dapat daw handa ako sa kalalabasan.

Oo. Handa naman ako e. Ewan. Di ako sure. Shet.

*Thankyou brad. Salamat kasi anjan ka lagi para saken. At naiintindihan mo ako. Itetext ko na siya.*

Puno ng kaba yung nararamdaman ko nung araw na yon.

Hindi ko pa nasasabi sa kanya, pero nasasaktan na ako.

****************************

9:08 am.

*Angel?* Text ko sa kanya.

*Oh bakit be?* reply niya. Paano ko ba uumpisahan to :(((

*Inlove ako ate. Haaay.*

Shit.

*Talaga? Kanino naman? Nako wa, pakilala mo muna saken yan. Mamaya gago yan e, papabugbog ko yan* Ate ;(( Ikaw yun e :(((

*E ate. Baka magbago tingin mo saken kapag nalaman mo e* Sabi ko.

*Bakit? Ano ba yun? sabihin mo na so I can understand you baby girl.*

Haay. She's so sweet.

*Bi ako. Sa babae ako inlove* Ayan. Kelangan kong lakasan yung loob ko.

*Ahh. Sus. Bakit naman magbabago tingin ko sayo? Ikaw talaga. Sabihin mo sa kanya. Nagconfess ka na ba?*

Bait niya talaga. Paano kapag nalaman niyang siya yun ;(((

*Hindi pa ate e. Mahirap. Kung alam mo lang :(((

Mahal na mahal ko na siya e. Sobrang mahal ko na. Hindi ako makatulog sa gabi kakaisip sa kanya, tapos umiiyak pa ako. Umiiyak ako kasi alam kong hindi niya ako tatanggapin. Kasi alam kong hindi pedeng maging kami.*

Text ko sa kanya. Na-open ko na yung nararamdaman ko sa kanya. Pero hindi ko pa masabi na siya yun ;((

*Ahh. Tskk. Baket ka ba kasi tumitingin ka sa iba, e andito naman ako :(*

Text niya. Nagulat ako. Yung text niya, parang sinasabi niya na mahal niya din ako pero hindi lang niya masabi.

Yung reply niya na yun, yun ang nag-udyok saken na sabihin ang totoo kong nararamdaman.

*Hahaha. Hindi mo kasi alam e :)*

Reply ko. Masasabi ko na.

*Ang alin?* Reply nya.

*Ikaw talaga yun angel e.* Nasbi ko na! T.T Hindi ko alam gagawin ko ;((((

*Hahaha be alam kong ayaw mo lang ako magselos kaya mo nasabi yan :)*

Aw. <///////3

Dun sa reply niya, umiyak na ako :( Sobrang iyak. Tumutulo pati uhog ko.

Napakasakit pala.

*Angel, seryoso. Ikaw nga.

Sge, mandiri ka. Okay lang kahit layuan mo ako. Okay lang kahit wag mo na ako itext kahit kelan. I just want you to know that I love you. More than friends. Nakakahiya mang sabihin, but that's the truth.*

Nasabi ko na nang tuluyan. Wala na akong ligtas dito. I can't say that it's a joke. Hindi na ako makakaatras :(

*Mandiri? Grabe ka naman. Pero, sorry kasi hindi pa ako handang makipagrelasyon ulit. I'm really sorry, mali yang nararamdaman mo.*

Aw. I knew it from the start na marereject ako. Pero tama si brad, ilabas ko dapat yung nararamdaman ko.

*Okay ate. Kung saan ka masaya dun ako. Tanggap ko naman e. Haha. Sorry dahil minahal kita. At lumampas pa. Sorry kasi na-fall ako ;((( Siguro nga naguguluhan lang ako. Baka hindi naman talaga kita ganun kamahal.*

reply ko. Kahit hindi ko naman talaga tanggap. Minsan kelangan ko din magsinungaling ;(

*Yan. Oo tama ka. Siguro hindi mo talaga ako mahal. Basta kalimutan mo na lang lahat okay? Iisipin ko na lang na wala kang sinabi saken ^_^*

Iisipin ko na lang na wala kang sinabi saken.

Iisipin ko na lang na wala kang sinabi saken.

Iisipin ko na lang na wala kang sinabi saken.

Iisipin ko na lang na wala kang sinabi saken.

Iisipin ko na lang na wala kang sinabi saken.

Paulit ulit na binabasa ng utak ko yung reply niya. Sobrang saket. Sobrang saket ng nararamdaman ko ngayon.

Tulo nang tulo yung luha ko nung mabasa yun.

*okay ate. Salamat dahil tanggap mo pa rin ako. Ayoko lang sa bahay. Kasi magang maga na mata ko kakaiyak. Ayoko maglihim sayo, oo, umiiyak ako. Masakit e. Pero don't worry. Ganito lang talaga ako kapag malungkot haha :)*

I replied to her with a smile.

Fake smile.

*Alam ko nahihirapan ka saken be. I think you need space. Distance.*

No way!! I don't want fucking distance :(((

*Wag ate. I need you right now. Wag mo akong iiwan. Ikaw lang kelangan ko. Kaya please :((( don't leave me :(((*

Reply ko habang umiiyak.

Sabi ko okay lang na lumayo sya, pero hindi ko kaya :(

*If that's what you want baby girl. I'll stay by your side. Wag ka nang umiyak. Nasasaktan din ako e ;(( please. Kumain ka na.*

Sbi niya saken.

*Thankyou ate. Thankyou so much. Kaya ko to don't worry. Kelangan ko lang ilabas. haha. Sge ate. Kumain ka na rin :) text kita mamaya* Smile ako nang smile. Napakaplastic ko ;((

*Sge baby girl.*

That was her last text to me.

I can't stand up.

Hindi ako makalabas ng kwarto.

Kakain na kame, kelangan kong magpunas ng luha. Kelangan kong ipunin to.

--

Author's note.

Okay. Hanggang ngayon fresh na fresh pa rin yung mga sinabi niya saken. Bakas na bakas pa rin yung iniwan niyang marka sa puso ko. Totoo po iyan ;)) Haha. Yan ang hirap sa mga nagcoconfess e <//3

thankyou for reading :* ♥