Hoofdstuk 24

3.7K 138 17
                                    

Juichend staan we op het veld. Alle fans klappen in hun handen, wat ons een trots gevoel geeft. Zoals Zayn al zei, we gaan deze wedstrijd knallen, en dat hebben we zeker ook gedaan. We geven het andere team nog een hand en verlaten het veld om ons om te gaan kleden.

'Wat waren we toch weer goed,' lacht Harry als hij als laatste binnen komt gelopen. 'Dat waren we zeker, toch Niall?' Zayn draait zich richting mij, en ik geef hem snel een knikje. 'Gelukkig zat je niet teveel met Catherine in je hoofd.'

Boos kijk ik richting Harry die een smerige grijns op zijn lippen heeft. 'Ik denk niet aan Catherine,' verdedig ik mezelf en stop mijn spullen in m'n sporttas. 'Daarom moet je nu zeker ook zo snel weg. Als je Rugby op het spel zet vanwege Catherine, zal ik je persoonlijk uit het team gooien.'

Met een harde smak gooi ik de deur achter me dicht en loop ik het schoolgebouw binnen. Ik moet Catherine zoeken, ik moet dit zo snel mogelijk met haar bespreken. Ik wil niet dat Harry ons uit elkaar drijft.

Ongeduldig zoek ik haar rooster op mijn telefoon. Ze is bijna klaar met haar les in lokaal 214. Met een snel kloppend hart ren ik de trap op, en wacht ik geduldig tot haar les is afgelopen.

*Catherine's Point of View*

'Dat was de les weer voor vandaag, vergeet niet de opgegeven bladzijden door te lezen,' informeert de docent ons. 'Denk je dat hij ons echt gaat overhoren?' Vraagt Crissy nieuwsgierig en ik knik. 

'Je lover staat te wachten,' grijnst Crissy en ik kijk haar vragend aan. 'Niall duh, dat is toch je lover?' Ik begin te lachen en kijk door het raampje zodat ik Niall kan zien. Nonchalant staat hij tegen de muur geleund.

Ik voel dat mijn wangen warm worden en draai mijn hoofd weg. Crissy's grijns word alsmaar breder waardoor ik naar de grond kijk. 

Als de bel gaat stormt iedereen naar buiten om naar huis te kunnen gaan. Crissy geeft me nog een schouderklopje en verdwijnt in de menigte. Niall komt naar me toegelopen waardoor mijn glimlach alsmaar breder word.

Ongemakkelijk staan we tegenover elkaar, en voel ik dat m'n handen beginnen te zweten. 'Zullen we ook naar buiten gaan?' Vraag ik, en hij knikt. Zonder iets te zeggen lopen we naar buiten. 

'Waarom stond je daar?' Vraag ik nieuwsgierig. 'We moeten iets bespreken,' fluistert hij, waarna hij zachtjes zucht. Door zijn woorden gaat mijn hart steeds sneller kloppen van de zenuwen.

'Wat wil je bespreken?' Ik probeer zo rustig mogelijk te blijven en loop langs hem richting het park. Hij stopt bij het dichtstbijzijnde bankje en gaat zitten. Ik zie aan zijn ogen dat er iets is.

'We moeten het over Harry hebben,' vertelt hij me waardoor ik m'n hoofd op zijn schouder laat vallen. 'Je liet me echt schrikken! Ik dacht dat er iets heel ergs was!' Roep ik opgelucht en hij begint te lachen. 

'Niet zo snel schrikken,' glimlacht hij. Ongezien legt hij zijn hand op mijn been, waardoor de plek meteen warm wordt. 'Harry wil tussen ons in komen, als ik me niet focus op Rugby dan gooit hij me uit het team,' fluistert hij.

'Dus heb ik een oplossing bedacht, misschien niet de leukste oplossing, maar wel het beste voor nu.' Zijn hand wrijft over mijn been om me te kalmeren. 'En wat is dan jou oplossing, Horan?' Glimlach ik en kijk omhoog, zodat ik zijn prachtige gezicht kan zien.

'Net doen of we elkaar niet kennen, alleen op school. Zo lang hij denkt dat wij niks hebben, zal hij ons ook niet lastig gaan vallen,' gromt hij, waardoor z'n vingers in mijn bovenbeen drukken. 

Ik open mijn mond om iets te zeggen, maar de woorden lijken zoek. Ik haal mijn hoofd van zijn schouder en kijk hem met grote ogen aan. Is dit wat ik wil? Is dit wat hij wilt? Ook al is het alleen maar op school?

'Geen goed idee?' Vraagt hij bezorgd. 'Uh, jawel. Het is prima.' Probeer ik te glimlachen. Ik pak mijn tas en sta op. 'Was dat wat je wou bespreken?' 

'Vind je het echt een goed idee? Ik wil niet dat Harry tussen ons in komt,' grijnst hij. 'Ik weet niet of het om Harry te doen is, Niall. Als jij je sport echt belangrijker vind, en dat niet kunt combineren vind ik dat ook goed.'

Hij bijt op zijn lip waardoor ik weet dat ik gelijk heb. 'Het is echt oké, maar kan ik dan nu gaan?' Zonder zijn antwoord af te wachten loop ik weg uit het park. Ik voel zijn ogen in mijn rug branden. 

Hij kwam me niet eens achterna, waardoor ik weet dat hij zijn Rugby toch belangrijker vind. Ik had het kunnen weten, dat hij zo egoïstisch is. Ik vind het niet erg om te doen alsof, maar Niall kennende doet toch liever waar hij zelf zin in heeft.

Ik bijt op mijn lip om m'n emoties in te houden en probeer aan iets anders te denken, wat eigenlijk niet lukt. Ik wil hier geen drama over maken, maar ik weet zeker dat Niall zijn Rugby niet gaat opgeven, en dat hoeft hij ook niet te doen...

Hij zou juist zichzelf niet zo geïntimideerd moeten voelen door Harry, en hem juist moeten laten zien dat hij het wel kan, Rugby en een relatie. Hij is gewoon bang voor Harry, en bang voor het feit dat hij uit het team gegooid wordt.

Gefrustreerd loop ik richting het huis van Crissy, misschien heeft zij advies voor me. Dit is dus juist de reden dat ik gereserveerd blijf.

Met trillende handen druk ik op de deurbel en wacht tot Crissy open doet.

'Niall, hé?'

A/N

Hey allemaal! Sorry dat ik zo lang niet geschreven heb, maar nu is de nieuwe update er eindelijk! Ik hoop dat jullie het hoofdstuk leuk vonden!

Jullie hadden in de comments achter gelaten wat jullie vakantiebestemmingen waren, en wat waren ze leuk! Er zitten prachtige, en lekker warme landen tussen!

Geniet van jullie laatste weken vakantie!

Vergeet niet te stemmen, en als je het leuk vind om een reactie achter te laten!


The Rugby Guy Ft. Niall Horan Finished!Donde viven las historias. Descúbrelo ahora