Lieve mama,
Ik weet niet of het goed of slecht gaat.
Ik weet eigenlijk gewoon niks meer.
Soms voel ik me goed. Nou, niet goed. Beter. Soms voel ik me beter dan normaal, maar de volgende dag of soms dezelfde dag voel ik me dan schuldig. En dan moet ik huilen. Of dan wordt ik boos.
Mijn woede- en huiluitbarstingen willen maar niet stoppen. Ik snap het niet. Ik snap niet waarom ik de enige ben. Ik snap niet waarom niemand huilt. Ik snap niet waarom iedereen doet alsof je niet eens bestaan hebt. Het is zó gemeen. Godverdomme.
We vierden Thanksgiving. Papa had gevraagd of ik alsjeblieft mee wilde komen eten en toen kwam Katie die avond en ze zei dat papa ook huilde maar dat wil ik niet geloven want ik zie het nooit en dat is zo stom. Zó stom. Ik ben stom.
Ik kwam eten en het ging eerst goed maar iedereen was aan het lachen en lol aan het hebben en dat maakte me boos. Ik heb alle glazen op de grond gegooid. Papa heeft me naar boven moeten brengen. Het spijt me.
Ik ben ook nog niet naar Chloe geweest. Ik durf niet.
Ik mis je.
Liefs, Levi.
Vote & Comment & Follow
JE LEEST
*#**¥ (DUTCH)
Teen FictionFuck iedereen. Ik haat iedereen. Waarom zou ik hier blijven? Ik haat mijn moeder. Ik haat mijn vader. Ik haat mijn zusje en ik haat mijn broertje nog het meest. Ik haat Chloe. Ik haat deze fucking grond. Ik haat deze fucking plek. Het is hier veel t...
