Kalem Düş'tü

~~Zamanlar Aştım~~

Zamanlar aştım, bana ulaşmak için.
Kaç kere nefret ettim kendimden,
Kaç kez zorladım beni sevmeyi.
Bazen düşüncelerimden,
Bazen düşünmekten...
Kaç mutsuzluk devirdim, yüreğimle.
Ruhum, bedenime yenik düştü defalarca,
bir intihar korkusuyla...
Beni ben'ler yargıladı,
Bilmem kaç kez, vicdanımın hücresine kapattı.
Adına yalnızlık denilen, ölümcül işkencelere hapsetti...
Kimse ama kimse şahit değildi,
Ben'i öldürürken mükemmel cinayetime.
Kimse suçlu değildi, yön verirken delirmiş hayallerime...

Çok zamanlar aştım,bana ulaşmak için.
Ne zaman ilaçtı bana,
Ne de tuz yaralarıma...
Zamanın zehirlediği yaşanmışlıkları teneffüs ettim.
Kirlenmiş dünya'nın, parçalanmış ruhuydum..
Uçurumdaki delirmiş hayallerimin sonuydum,
Başlangıçlarda ki sondum...

Bazen sevdim merhametimi,
Bazen attığım başıboş kahkahalarımı,
Bazen bir şarkıda ki _kalbimin varlığını hissettiren_notayı,
Bazen birine sadece ama sadece sarılmayı,
Bazen herşeye inat, sevdim beni!..

Zamanlar aştım...
Salt bana ulaşmak için,
Kötürüm olmuş duygularıma, yeniden yürümeyi öğretmek adına.
Terkedilmiş kahkalarıma,
Çığlık çığlığa ağlayabilmek, yine nefes alabilmek adına...

Zamanlar aştım,
Kaybolmuşluklarıma...

( bir seyahat yalnızlığı)