Karanlıktı yüreğinin en köhne yerleri..
Köşe bucak kaçmıştı her dokunuştan, ışığın teninde raks ettiği her zerrenden.
Siyaha soyunmuştu bana dairlerin...
Varolmanın yokluğunda arafın ortasında,
Cennetinde cehennemin de, bir duble rakıya kirletilmiş varoş sohbetlerinde, nefes aldığın kalpsiz bedenlerin teninde..
Gözlerinin uçsuz bucaksız coğrafyasında,
Küfürle diline biat etmiş sek yalanların yeminlerine,
Sığdıramadığın hangi sen' in bedeninde düşürdün kalıntılarımı?!..
Hangi sen'in dilinde bir yalanın dahi cümlesi olamadım..
Hangi coğrafyanda bir toprak olamadım, kuruttun denizlerimi..
Kaçıncı dublene buz diye yüreğimi katıp gözyaşımı içtin!..
Karanlıktı yüreğinin en köhne köşeleri, siyahtı senli olan her anın cenneti...
Kabulümdü senden gelen siyahın her tonu biz olsaydık.
Biz onlar onlar sen olmasaydı, varda yok olmasaydık kabülümdü _ Arafın ortasında seni cennet saymak..!
Kabülümdü, mutsuzluğu aşk diye sen diye zehir zemberek içmek..
Sığdıramadığın hangi hangi sende beni bir yalana meze ettin!...Nur__ (vote ve yorumlarınız benim için çok değerli.. Sevgiyle. )
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalem Düş'tü
PoetryŞizofren yüreğimin, vuruşlarıydın harflere.. Sen düş'tün.. Kalem düş'tü.