Emma (Shqip)

1

Emma eshte nje vajze 16 vjecare. Jeton me prinderit e saj ne qytetin e mrekullueshem te Londres.Por dicka e paparashikueshme ndryshon gjithcka ne jeten e saj. Cfare ka ndodhur?

"Mirmengjes Emma"-degjohet zeri i larte i mamase nga kuzhina. "Je perseri vone. Jepi vogelushe ,cohu tani."
"Ne rregull mami. U ngrita."
Ne fakt nuk doja te ngrihesha. Me dukej se jeta ime tani ishte e padobishme.Prinderit e kishin vene re kete ndryshim brenda meje por une nuk u tregoja asgje.Fundja,ata nuk duhet te merziteshin per ndodhite e mia famekeqe.
Zbrita poshte dhe u nisa per ne shkolle.Ne oborr mund te dalloja fare lehte qindra sy qe me nguleshin si shtiza mbi mua.Tashme ishte aq e zakonshme,saqe nuk me bente shume pershtypje.Hyj ne klase dhe Znj.Lindson me shikon gjate gjithe kohes me dyshim. Pasi bie zilja,ajo me drejtohet:
"Znjsh.Johnson, dua te bisedoj dicka me ju."
"Patjeter,Znj.Lindson."
"Emma,dua te bisedoj me mamane tende. Notat e tua jane si mos me keq.E per me teper,vemendja jote gjate shpjegimit eshte 0.Dua te flas me prinderit e tu per kete problem."
"Ne rregull. Do te vijne neser."
Kthehem dhe i tregoj mamit dhe babit cdo gje. U habiten kaq shume. Nuk e prisnin.Nuk doja kurrsesi te shikoja ate zhgenjim ne syte e tyre.

Te nesermen u ngrita ne kohe.Mami do te me shoqeronte per te takuar Znj.Lindson.Pasi arrijme brenda ne shkolle,ajo merr mamin dhe shkojne per te biseduar ne nje klase.Papritmas vjen Debby. Ajo eshte mikja ime me e mire.Futemi ne klase dhe qendroj e heshtur gjate te gjitha oreve.Dhe ja ku me ne fund zilja bie.Kthehem ne shtepi dhe gjej mamin duke qare.
"Mami,cfare ka ndodhur?"
"Kete nuk e prisja nga ti,Emma.Me zhgenjeve pa mase."
"Ma,te premtoj se cdo gje do te rregullohet."
Une isha ajo qe do te doja me shume se cdokush qe gjithcka te rregullohej,por nuk mundesha.Isha e lenduar shume.Perpiqem shume qe te koncentrohem ne shkolle,por eshte e pamundur.E kam mendjen vetem atje....

Ngjitem ne dhome kur,c'te shoh!!?? Debby kishte hyre nga dritarja e dhomes sime.Ti,je e cmendur.Definitivisht.
"Te lutem,kam nevoje te me shpjegosh dicka ne matematike."
"Ne rregull.Do perpiqem."
Debby e vuri re e para kete trishtimin tim.Ajo nuk me pyet kurre sepse thote se kjo gje do te kaloje teper shpejt.Ajo thote se une jam vajza me e forte ne bote dhe se do e kaloja lehte kete.

Pasi Debby iku ne shtepine e saj,u ula ne krevat dhe po mendoja rreth cdo gjeje.Papritmas,degjoj nje zhurme nga jashte.Dal ne dritare dhe shoh nje kamion te stermadh te ndalur ne rruge dhe nje familje te perbere nga kater persona duke hapur shtepine e sapombaruar perballe shtepise sime.Mund te dalloja nje djale afersisht ne moshen time.Po i veshtroja,kur shikoj Debby-n prane tyre.Po ajo c'donte aty?Kush ishin ata?Vendosa te shkoja tek shtepia e Debbyt per ta pyetur per ta.Keto pyetje po me gerryenin brenda ne koke si nje erozion.Shtepia e Debbyt eshte vetem pese minuta larg shtepise time.Vendosa kufjet dhe po ecja drejt shtepise se saj,kur u perplasa me dike.Ishte djali i ri qe kishte ardhur ne lagjen tone.

Hi!Eshte historia ime e pare pas nje deshtimi ne perpjekje per ta shkruar ne anglisht.Shpresoj ta pelqeni.