24: De Man met de Twee Gezichten #2

403 39 29
                                    

"Goeiemiddag, Harry." zei Perkamentus. Harry staarde hem aan en opeens kwam alles weer bij hem terug.
"Meneer! De Steen! Krinkel heeft hem! Hij heeft de Steen! Vlug, vlug -"
"Kalm, beste jongen. Je loopt een beetje achter." zei Perkamentus. "Krinkel heeft de Steen niet."
Harry slikte en keek om zich heen. Hij lag in het hospitaal, in een bed met witte lakens en naast hem stond een tafel waar zo te zien een halve snoepwinkel op was uitgestort.
"Blijken van waardering van je vrienden en bewonderaars." zei Perkamentus. "Wat zich in de kerkers tussen jou en professor Krinkel heeft afgespeeld is strikt geheim, vandaar dat de heel school op de hoogte is."

De tieners konden daar wel om lachen. "Wat wil je, met honderden kinderen en tieners in één school?" zei Sirius grinnikend.

"Professor Krinkel slaagde er niet in om die af te pakken. Ik arriveerde net op tijd om dat te verhinderen, hoewel ik moet zeggen dat je het zelf ook niet slecht deed. Ik arriveerde nog net op tijd om Krinkel van je af te trekken -"
"Was u dat?"
"Ik was bang dat ik al te laat was."
"Het scheelde weinig. Ik had hem niet veel langer van de Steen af kunnen houden."
"Ik bedoel niet de Steen, jongen, maar jou - je verzet had zo veel kracht gekost dat je bijna dood was. Eén vreselijk moment was ik ban dat ik inderdaad te laat was. En wat de Steen betreft: die is vernietigd."
"Meneer?" zei Harry. "Ik bedenk net - de Steen is dan misschien vernietigd, maar Vol - ik bedoel Jeweetwel-"
"Noem hem Voldemort, Harry. Noem dingen altijd bij hun naam. De angst voor een naam vergroot je angst voor het ding op zich."

"Nou.. Voldemort zei dat hij mijn moeder alleen heeft gedood omdat ze probeerde te verhinderen dat hij mij zo vermoorden. Waarom kon Krinkel me niet aanraken?"

"Dat zouden wij ook graag willen weten." zei James. Ze keken allemaal geïnteresseerd naar Lily die met tranen in haar ogen aan het lezen was.

"Je moeder heeft haar leven voor je gegeven. Als Voldemort iets niet begrijpt, is het liefde. Hij besefte niet dat een liefde die zo sterk is als die van je moeder een teken achterlaat. Geen litteken of iets dat van buiten zichtbaar is.. als iemand zo van je heeft gehouden, blijft dat altijd een soort bescherming geven, ook als die persoon er niet meer is. Daarom kon Krinkel, hebzucht en ambitie en zijn ziel deelde met Voldemort, je niet aanraken.

Lily was er even stil van. "Wauw."
"Zie?" zei Remus. "Je bent niet voor niets gestorven. Je stierf om je zoon te beschermen. Net zoals jij, James."

"Er is nog iets.."
"Vraag maar op."
"Krinkel zei dat Sneep-"
"Professor Sneep, Harry."
"Ja, die - Krinkel zei dat hij me niet kan uitstaan omdat hij mijn vader niet kon uitstaan. Is dat zo?"

James hield zijn adem in. Hij wist wat er ging komen, maar om het zelf te horen, is iets anders.

"Ze hadden inderdaad een vrij gigantische hekel aan elkaar. Zoiets als jij en meneer Malfidus. En bovendien heeft je vader iets gedaan wat Sneep hem nooit heeft kunnen vergeven."

Lily keek James boos aan. Ze zei niks, en dat vond James nog het ergste. Hij keek om en zag Sirius en Remus net zo schuldig kijken.

"Hij heeft zijn leven gered. Professor Sneep kon het niet uitstaan dat hij bij je vader in het krijt stond.. ik geloof echt dat hij het afgelopen schooljaar zijn uiterste best heeft gedaan om jou te beschermen omdat hij het idee had dat hij en je vader dan quitte zouden zijn. Dan kon hij de herinnering aan je vader tenminste weer rustig haten.."

-------ESVESVESV--------ESVESVESV--------ESVESVESV---------ESVESVESV-------

Harry liep die avond in zijn eentje naar de Grote Zaal voor het eindejaarsfeest. Hij was versierd met groen en zilver, de kleuren van Zwadderich.

"Ah, nee!" kreunde Sirius. "Zwadderich heeft de afdelingsbeker gewonnen?"

"Alweer een jaar voorbij!" zei Perkamentus opgewekt. "De stand is als volgt: op de vierde plaats Griffoendor met 312 punten; op de derde plaats Huffelpuf met 352; Ravenklauw heeft 426 punten en Zwadderich 472." Er ging een orkaan van gejuich op aan de tafel van Zwadderich. "Ja, ja, goed gedaan Zwadderich. Maar we moeten de recente gebeurtenissen nog in de stand verwerken. Ten eerste - de heer Ronald Wemel."

"Goed zo, Ron!" riep James. "Ik weet niet wat je gedaan hebt, maar goed zo!"

"Voor de beste pot schaak die Zweinstein in jaren heeft gezien, geef ik Griffoendor vijftig punten. Ten tweede - juffrouw Hermelien Griffel. Wegens gebruik van kille logica onder vuur, ken ik Griffoendor vijftig punten toe. Ten derde - de heer Harry Potter." Het werd doodstil in de zaal. "Wegens pure lef en uitzonderlijke moed, ken ik Griffoendor zestig punten toe."

De jongens begonnen te juichen en te klappen. "Eigenlijk is dat helemaal niet eerlijk.." begon Lily.
"Tuurlijk wel!" schreeuwden James en Sirius blij. Lily ging weer zitten maar moest toch glimlachen om James en Sirius' vreugdedansjes.

De stand was gelijk - als Perkamentus Harry nou één puntje meer had gegeven..
"Er bestaan vele vormen van dapperheid. Er is veel moed voor nodig om het op te nemen tegen je vijanden, maar evenveel moed om het op te nemen tegen je vrienden. Daarom ken ik tien punten toe aan de heer Marcel Lubbermans."

Nu klapte Lily ook. "Wat? Marcel verdient het. Hij probeerde alleen maar te helpen en daarvoor krijgt hij altijd de klappen. Marcel is gewoon een schat."

"En dat betekent.." riep Perkamentus boven het stormachtige applaus uit. "Dat de versieringen moeten worden aangepast." Hij klapte in zijn handen. In een oogwenk werden de groene guirlandes rood en veranderde het zilver in goud; de enorme slang van Zwadderich verdween en zijn plaats werd ingenomen door een al even gigantisch leeuw van Griffoendor.

-------------------------------------------------------ESV-----------------------------------------------------------

"Jullie moeten van de zomer komen logeren." zei Ron. "Allebei - ik stuur wel een uil."
"Bedankt." zei Harry. "Ik heb iets nodig om me op te verheugen."

"Arme Harry, moet nu weer terug naar de Duffelingen." zei Lily. "Ik wou dat hij niet hoefde te gaan."

"Ben je zover?" Het was oom Herman, nog steeds met snor, nog steeds met een paars gezicht en nog steeds even woest omdat Harry het lef had om in een station vol doodnormale mensen met een uil in een kooi rond te lopen.
"Dan zie ik jullie van de zomer wel."
"Een - eh - fijne vakantie." zei Hermelien.
"O, dat denk ik wel." zei Harry. "Zij weten niet dat we in de vakantie niet mogen toveren. Ik denk dat ik van de zomer een hoop lol ga beleven met Dirk.."

"Harry!" lachte Lily. "Dat mag niet." ze probeerde streng naar het boek te kijken, maar dat lukte niet helemaal, vooral omdat James en Sirius nog steeds dansten van vreugde dat Griffoendor gewonnen had.
"Dus, was dat het?" vroeg Remus. "Harry's eerste jaar is voorbij."
Iedereen ging weer zitten. James zuchtte. "Ja. Wat nu?"

ESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESVESV

Dat is het dan! Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Dus wie weet het antwoord op de vraag van James? 'Wat nu?'

Willen jullie dat ik hiermee doorga, of is het wel mooi geweest? Zeg maar dingen zoals willen jullie deel 2 ook of gelijk naar een ander boek? Laat het me weten en ik zal proberen het beste er van te maken.

Bedankt voor al jullie stemmen en leuke berichten. Als er een ander verhaal komt, kom vooral kijken, ik zal het hier laten weten als er uiteindelijk een nieuwe komt.

Laat dit verhaal vooral aan jullie vrienden zien en vertel het door!!

xxx HPLOVER1010 xxx

Een saaie vakantie (COMPLEET)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu