Chapter 9

8.9K 188 5
                                    

Suspended eh Kaya eto HAHAHAHAHA.

****

Gwen's POV

"Mom? Dad?" I wanna congratulate myself for not stuttering.

"Hi, Darling... Are you okay? You look constipated." My mom said.

"Pagod lang po sa school, mommy." I smiled.

Pinapasok ko sila.

My dad was scanning my place.

"Ayos ka naman ba dito, iha?" My dad asked.

Ay wow. May pake pala sila sakin.

"Of course."

"My, anong gusto nyong kainin? Do you want juice or coffee?" I asked.

"Coffee for me." My dad said.

"Juice nalang." Mom.

Papunta na ako sa kusina nang biglang nagsalita si Mommy.

"Gwen, saan ang CR mo dito?"

Sinamahan ko sya sa cr at tumuloy na ako sa kusina.

Siguro, 10 minutes kong ginawa yun pareho.

Pagbalik ko sa sala, tahimik lang silang dalawa.

"So, what brought you here?" I politely asked them.

"We just wanna check if you're okay." My dad explained.

"And seems like you are not." My mom looked into my eyes.

Napalunok ako.

"What are you talking about, Mommy? I'm fine." I tried to stay till.

"You are our daughter. We know if you are saying the truth or not." I can sense something in her voice.

"I said... I'm fine---" My mom cut me off.

"Then why are you pregnant?" Tumaas ang kilay nya.

Nakita kong napakuyom ang kamao ng tatay ko.

"W-what?" Eto yung wrong timing yung pag punta nila dito.

"Explain, Gwen." My dad said with a firm voice.

"I'm pregnant." I said.

"Bakit, Gwen? Saan kami nagkulang sayo?" My mom asked. Pumiyok pa ang kanyang boses.

I looked down.

"Sinong ama?" Tanong ng tatay ko at bakas sa boses nya ang panghihina.

"Di ko alam." I lied.

Mas mabuti na yung ganto, kaysa malaman nila na teacher ko ang nakabuntis sakin.

"Paanong di mo alam?!" My dad shouted.

"One night stand." I simply answered. God knows how hard I'm trying to look strong in front of them.

Make me or break me.

My dad was about to slap me but my mom stopped him.

"Alam ko... Alam kong wala kaming oras sayo... Pero, anak bat ganto?"

Sasagot pa sana ako nang makita kong lumuha ang ina ko.

"I'm sorry."

Napapikit ako.

Ang hirap palang makita ang nanay ko na umiiyak dahil sakin. Dahil sa kagagawan ko.

*Flashback*

One Fateful Night Where stories live. Discover now