Sır

168 11 0
                                    

        Yatakta yatıyordum. Halim kalmamıştı .
Şükürler olsun her halime iyiydim.
Yanıma dayımı çağırdım. Meditasyon gibi bir şey yapacağımı yanımdan ayrılmaması gerektiğini söyledim. Elini tuttum.
       Kalbimdeki sızı hala vardı. Biraz gözlerim yandığı için gözlerimi kapadım.

        Güzel bir vizyon başlıyordu.
Evet... Canlı renkler vardı. Terlemeye başladım. Çok gerçekçiydi. Sahip olduğum psişik gücleri şekillendirmeye başladım.

      Telekinezi, telepati , diğer bir sürü kinezi çeşidi , Sayfalar dolusu duru görü , paket paket aşk , satırlara sığmayan şifa yeteneği , incecik bir ruh , cdler dolusu vizyonlar ... Hepsi şekilleniyordu.
Ve dayımın zihnine geldim. Zihnindeki kardeşini yani annemi seyrettim. Onu yanıma çağırdım. Sarıldım .
Sonra şekillendirdiğim tüm yetenekleri ona hediye vermeye başladım. Dayıma... Sadece ona. Artık tüm yeteneklerim ona geçiyordu. O ise açılan çakralarının acısından kıvranmaya başlamıştı.
-Diren dayi. Her şey güzel olacak" dedim kisik bi sesle...

      Bende hiçbir şey kalmadığını hissediyordum. Zaten bu yetenekler bana kısa süreliğine verilmişti.
  Gözlerim kapalıda olsa yanıma babamın geldiğini hissettim.

         Dayım neler yaptığımı anlamıştı sanırım. Kendini çekmeyr çalıştı . ama artık çok geçti. Bütün sahip olduklarım dayıma akarken , bende annemle konuşuyordum. Karşıma çıktı. O güzelliğini bir görseniz...
        Annem yanında bi kaç kişiyi getirmişti.
Tüm o bi zamanlar sinirli olduğum insanlar... Cemreyi öldüren çocuk , annemi öldüren adam.. Bana zarar veren herkes yanındaydı. "Hadi" dedi annem. Çıkar butun ofkeni.

     Yaninda getirdigi kisilere dogru koşmaya başladım. Annem beni seyrediyordu. Onların yanına gelince bana niye böyle bir sey  yaptiklarini dusundum . nedeni neydi ? Niye yakmislardi canimi. Ve kollarimi açtım. Tüm o insanlara sarıldım büyük bir sevgi ile. Şaşırmışlardı. Ve o hissettiğim sevgi oarı sarmıştı ve onlar bi anda kayboldular. Sadece annem kaldı.
-"Seninle gurur duyuyorum oğlum" dedi.
Gel ve sarıl bana.
Sarıldım . Gerçek gibiydi. Sımsıkı sarıldım.
Kokusunu duydum. Sesini kokladım.

  Hiç gitmemesini istiyordum.
Tam o sırada annem
"Benimle kal" dedi. Yanıma gel "
Gülümsedim. Seni hiç bırakmayacağım dedim. Asla ! !!

Ve dayım bütün yeteneklerimi almıştı. Art8k hiç birseyim yoktu sadece annem ve ben vardık. Annemin elini tuttum. Keşke bunları dayım ve babamda görse diye gecirdim icimden. Çok güzeldi. Dayan dedi annem. Korkma olur mu?

Ve ellerini omzuma koydu. Sıktı. Sıktı. Canım yanıyordu. Kalbimdeki sızı geçmeye başladı ya da ben vücudumdaki diger aci yuzunden kalbimi hissetmiyordum.
Aşırı terlemis olsamda serinlemeye baslamistim. Güzel bir rüzgar esiyordu.
  Gözlerim kapalı bi sekilde vizyon görsemde dünyayla bağlantımı kesmemiştim. Dayımın elini bıraktım.  Alnımdaki terleri hissedebiliyordum. Gülümsedim.
 

   Çünkü artık tamamen annemin olacaktım.

PARAPSİKOLOJİ  [TAMAMLANDI]Where stories live. Discover now