Hayalet Yıldızlar (FİNAL)

294 11 4

by zuleyhasonmez

by zuleyhasonmez

(Doruk'un Dayısının Dilinden)

Kenara çekilip olanları düşündüm. Kız kardeşim haklıydı dedim içimden. O bütün geleceği görmüştü. Oğlunun ileride nasıl biri olacağını biliyordu.
O yüzden onu bana emanet etmişti.
Sessizce oturuyorduk. Doruk ortalarda yoktu. Meditasyon yapacağını söylemişti. Onun için endişeleniyordum. Zarar görücek diye ödüm kopuyordu. O bana kardeşimden kalan bi emanetti.
Bütün dünyayı birbirine katmıştı. Doruk bilmiyordu. Ama yeni bir çağa onun sayesinde geçildi. Bi kaç gün önce olduğunuz çağ kapatıldı.

Artık "ALTIN ÇAĞ "daydık.

Yüzümde bi gülümseme vardı ama kalbimde acıyordu.
Doruk en sonki uykusunda bir şeyler yaşamıştı.
Sesinin çıktığık adar bağıyor soğuk soğuk ter atıyordu. Bütün vücudu titriyordu. Onu uyandırmaya çalıştığımda "Buldum !! Gördüm Her şeyi!! " diye bağırdı. Onun icin gercekten endiseleniyordum.
Ama son zamanlarda mutluydu. Yinede benim uzerimdeki şu ağırlık geçmiyordu. Umarım kötü bir şey olmaz dedim.

Tam o sırada Doruk beni yanına çağırdı. Küçük bi odada yerde yatak gibi yerde yatıyordu.
"Yine mi uyuyacamsın aloo " dedim. Güldü. Hayır dedi "Bu farklı olacak"
Garibime geldi.

Yanına oturdum. Elimi sımsıkı tuttu. Meditasyon yapıyorum yardıma ihtiyacım var dedi. Bende kabul ettim.
Benim içinde iyi olur diye düşündüm.

Aradan yarım saat falan geçtiğinde ayaklarımdan baslayip kafama kadar dehset bir aci hissettim.
O kadar agir bir aciydi ki gozlerimden yaslar suzuluyordu. Ne yapiyorsun falan diyordum ama Doruk beni duymuyordu.

Aciya dayanamayacak hale geldigimde Dorukun kalp atislarinin disaridan duyulabildigini fark ettim. Asiri hizli atiyordu. Hemen Furkanı çağırdım. Doruk hala elimi tutyordu.

Anlamıştım.
Her şeyi anlamıştım.
Acı arttıkça gözüme görüntüler geliyordu
İnanılmaz bir enerji hissediyordum.
Doruk tüm yeteneklerini bana aktarmıştı.

Neden ?
Neden boyle bir sey yapti .
Elimi çekmeye calistim ama cok sıkı tutmustu. Kurtulamiyordum.

Doruk acayip terlemisti. Elimden hicbir şey gelmiyordu.
Arada gülümsüyordu.
Sonra yavaş yavaş elimi bıraktı.
Furkanla ikimiz bakakalmıştık.
Furkan Doruk'un koluna dokundu .

Gözleri doldu.

Doruk'un rengi yavaş yavaş beyazlasmaya basladi. Morumsu bi beyazlık. Ona dokunduğumda teninin sertleşmeye başladığını fark etmiştim.

Bitmişti.

Ölmüştü.

Kız kardeşimden kalan tek hediye de bitti.

Göğsümdeki acı sekillenseydi buyuk ihtimalle dünya yağmurlara boğulurdu.
Dayanamıyorum.

O olmadan ne yapacağız bilemiyorum.

Furkan , Doruk'un yanına yatmıştı. Ağlıyordu.

Dünya durmus gibiydi.
Canım yanıyordu.

°°°°°°°°°°°•••••••••°°°°°°°°•••••••••°°°°°°°°°°°°•••••••

Doruk annesi gibiydi.
Hep öyleydi ve ôyle öldü.
Furkan'a annesini sorduğu zaman aslında annesini değil kendisini merak etmişti.
Dorukta annesi gibi bir hayalet yıldızdı.
Varken bilinmezlerdi.
Öldükten sonra ,
Işığı senelerce dünyayı aydınlatırdı..

Doruk gökyüzünde bir yerlerde bizi seyrediyordu.
Onu şimdiden özlemistim.

Onun ışığını artık ben taşıyacaktım.
Şimdi dünayı kurtarma sırası bendeydi...