Hoofdstuk 25

461 37 1
                                    

Phillip was gisteren nog de hele middag gebleven en is zelfs wezen mee-eten. Dat was af en toe een beetje ongemakkelijk omdat Theodorus rare en persoonlijke vragen aan Phillip stelde en Madelina was overenthousiast. Badelog vroeg alleen maar naar Lodewijk en zelfs mevrouw Geertje deed gek toen Phillip haar bedankte. De hele tijd was ik mezelf aan het kapot ergeren of in mezelf aan het lachen. Maar echt actief met een gesprek heb ik niet meegedaan, kreeg ik niet voor elkaar. Daarna nam ik afscheid van Phillip en hij gaf me, als een echte heer, een kusje op mijn hand. En daarna een duw tegen mijn schouder, maar laten we dat even vergeten. Net zoals we beter kunnen vergeten dat ik hem een klap in het gezicht had gegeven en daarna hem compleet uitlachte. En dat hij mij toen in mijn buik stompte en ik daardoor geen adem kon halen, stomme korsetten. Tja, laten we het erop houden dat wij rare humor hebben en onze liefde fysiek naar elkaar uiten. En met liefde bedoel ik dat puur platonisch. Dat probeer ik ten minste. Ach, laat ook maar zitten.

Maar goed, vandaag gaan we dus dineren bij de hertog, hertogin en hun zoon de hertog van sukkelstijn, inwonersaantal 1, hersenen-aantal 0. Oké, heel slecht. Maar wel grappig, die ga ik sowieso gebruiken om Phillip te pesten. Ik zwaai met mijn benen over de bedrand en strek mezelf flink uit. Ik heb lekker geslapen vannacht. Ik doe mijn peignoir aan en wandel weer naar beneden. Volgens mij heeft mevrouw Geertje het opgegeven om mij in normale kleren aan de ontbijttafel te zien zitten. Dat doe ik pas na het ontbijt. Ik ga zo even wandelen, het is ten slotte zaterdag, en kleed me dan om in een nette jurk. Omdat ik niet meer op Duna hoef te passen, ga ik vandaag extra ver lopen en in het bos te gaan picknicken. Als het goed is, maakt mevrouw Geertje zometeen de picknicktas klaar. Maar eerst even ontbijten.

Na het ontbijt loop ik naar boven, naar mijn slaapkamer en kies een jurk uit. Omdat ik ga picknicken is er een grote kans dat de jurk vies wordt, dus ik moet niet een van mijn lievelingsjurken aantrekken. Mijn oog blijft hangen op een oudroze jurk met rare plooien en een misplaatst soort jas erover heen (zie foto), deze trek ik duidelijk nooit gewoon aan en is dus perfect voor mijn wandeling. Volgens mij heb ik deze jurk ooit een keer van Madelina gekregen, maar wij hebben nu eenmaal een compleet tegenovergestelde smaak in jurken. In alles eigenlijk. Ik draai mijn haar in een strakke knot in mijn nek, zo heb ik geen last van de wind tijdens het eten. Ik pak mijn tekenboekje, waar ik alle bijzondere planten en bloemen in teken en ik pak mijn plantenboek, om onbekende planten op te zoeken. Ook pak ik een geschiedenisboek met avonturenverhalen van vroeger. En als laatste een roman, over een naïef meisje dat verlieft wordt op een of andere koning ofzo. Leuk om te lezen, maar ik ben stiekem dan wel heel blij dat ik niet zo'n dom gansje ben als dat die meisjes altijd zijn. Hulpeloos, mishandeld, compleet ondergewaardeerd en hun leven wordt op miraculeuze wijze perfect als ze met een rijke, oudere gast trouwen. Denk maar niet dat zoiets in de werkelijkheid gebeurt. Maar goed, zoals ik al zei, wel leuk om te lezen en te bekritiseren. Ik grinnik in mezelf. Ik pak alle 4 de boeken in mijn armen en loop er mee naar beneden, naar de keuken. Daar gooi ik de boeken op het tafeltje dat in hoek staat. "Hallo mevrouw Geertje, heeft u al tijd gehad om mijn picknickmand klaar te maken?" Roep ik opgewekt. Mevrouw Geertje is duidelijk nog niet over haar ochtendhumeur heen en kijkt me chagrijnig aan. "Hallo juffrouw Rosafiere, wat een hard stemgeluid komt er ook altijd uit dat keeltje van u." Ze zet een jutten tas voor mijn neus neer. "Middageten, drinken, kleed, potloden, mesje voor de potloden te slijpen en veel plezier ermee." Ik geef mevrouw Geertje een stralende glimlach en zij glimlacht moeizaam terug. "Op naar het bos!" Roep ik terwijl ik het huis uitloop, de tas over mijn schouder gooien.

Bij een mooi meertje aangekomen, leg ik mijn tas neer en vouw het kleed uit. Ik schop mijn schoenen uit en ga achterover liggen. Het kleed kietelt een beetje aan mijn blote voeten. Ik heb expres geen korset aangedaan en het voelt heel lekker. Als het kon, dan zou ik korset-loos door het leven gaan. Ik trek mijn haren uit de knot, dat ligt niet zo lekker en is dan toch niet zo handig. Ik rommel wat in de tas en haal er, zonder te kijken, een broodje uit, een beker en een kannetje water. Langzaam eet en drink ik het op. Ik sluit mijn ogen en geniet van de geluiden om me heen, de geuren die ik ruik, de zonlicht die ik op mijn huid voel. Ik zucht diep in en uit en laat alles van me af glijden. Zo val ik langzaam in een vredige slaap.

Ik word wakker doordat iets mijn zonlicht blokkeert en mijn lichaam koud wordt. Ik open 1 oog en kijk recht in het kwade gezicht van Theodorus. "Goedenavond Rosafiere, fijn dat je op tijd thuis bent zodat we op tijd naar de hertog en hertogin kunnen gaan." Ik frons mijn wenkbrauwen, waar heeft hij het over? Ik wrijf de slaap uit mijn ogen en ga rechtop zitten. "Sorry?" Vraag ik verbaast. "We zijn al 2 uur naar jou op zoek, je moet je klaar maken voor het diner. Nu heb je nog maar een uurtje om mee naar huis te komen en je klaar te maken." Ik ben net wakker en niet op mijn best. "Wie is er naar mij op zoek?" Vraag ik dwaas. "Wie? Mevrouw Geertje, Leentje, Janna, Sara met Duna op haar arm en ik! Madelina en Badelog moesten nu alles zelf doen, zelf de jurk aantrekken, zelf de haren doen, zelf de make-up doen..." Ik onderbreek hem. "Sorry, excuses alsjeblieft. Ik was in slaap gevallen, het spijt me. Wanneer we snel lopen zijn we ongeveer 20 minuten onderweg. Ik maak mezelf klaar in 30 minuten en we houden zelfs nog tijd over." Theodorus moppert nog wat na, maar pakt wel de tas vast, propt het kleed erin en zwaait het over zijn schouder.

----------------------------------------------------------------------

Lezers bedankt, stemmers extra bedankt en bedankt voor de reacties!
Ik hoop dat jullie het een leuk hoofdstuk vinden.
In de reacties is gevraagd of ik al een shipnaam voor Phillip en Rosafiere heb bedacht.
Heb ik niet en daar heb ik jullie hulp echt bij nodig!
Dus als je een goede shipnaam weet...
Zet het in de reacties!
<3

Rosafiere - Bloedband - Boek 1Where stories live. Discover now