How can I teach my broken heart to forget you?

The truth

POV Froilan James Sauler

Hindi ko namalayan na 10 am na pala . We've been sleeping for 10 hours. Siguro sa pagod na din. Tulog pa din ang Baby ko. . Hindi ko na muna siya gigisingin. Alam ko kasing masyado ko siyang pinagod kagabi.

Hindi pa din ako maka-get over sa nangyari sa amin. Nawala ang lahat ng pag-aalangan ko sa kanya. Now that I already proved that Im the first man who did that to her. Masarap pala ang feeling ng ikaw ang una. Sa dinami-dami ng mga lalaking naririnig kong dumaan sa kanya. Pero sa akin niya lang pala igi-give up ang lahat. Im so guilty dahil na judged ko siya dati. Ngayon kilalang-kilala ko na siya. I know na hindi siya ganung klase ng babae na gaya ng nakikita ko sa mga kilos at mga naririnig ko tungkol sa kanya. Medyo nakaramdam din ko ng konting awa sa kanya lalo na ng ng may nakita akong bloodstained sa bed sheet. Nag bleed pala siya kagabi dahil sa unang nangyari sa kanya. I feel guilty now.Siguro masyado ko siyang nasaktan. Nag-aaral ako ng pagiging doctor kaya alam ko ang mga ganyang pangyayari sa katawan ng isang babae . Natural din mag bi bleed siya sa una.

Magpapaakyat na muna ako ng breakfast namin siguro. I think its nice idea to have breakfast in bed. Bumaba ako at nagpunta sa kusina. Nandun na din yun iba kong mga kabatch-mate na nag aalmusal. Binati ko sila ng good morning !! Nag utos na lang ako sa Maid na akyatan kami ng breakfast sa room.

" Mukhang napuyat kayo kagabi Froi ahh" biro sa akin ni Robert.

Ngumiti lang ako sa kanya. Gusto kong sabihin that I had a very good sleep last night and a wonderful experience too. I dont want to detail what happened to us yesterday. Bilang respeto na din sa babaeng mahal ko. But I know they knew what happened to us last night because we have slept in same room .

Hanggang pag-akyat ko. Natutulog pa din siya. Agad ko siyang nilapitan . She's so cute even when she's sleeping. I don't want to disturb her . Hintayin ko na muna ang breakfast namin dumating saka ko siya gigisingin. Inutuaan ko din ang maid na tanggalan ng tinik ang rose na pinitas ko kanina. I want to give her a fresh white rose to my fresh lovely lady. White rose is sign of her pure heart and soul. She's one of a kind. I really didn't expect that she's still a virgin. But anyway,If ever she wasn't, I can still accept her and love her conpletely.But the revelation is , she was still a virgin. Im so happy, lalo ko pa siyang minahal. I really adores her so much.....

Narinig ko nang kumatok ang maid. Pinagbuksan ko ito. Pinapasok siya dala niya sa tray ang breakfast namin. Marahan ko itong pinatong sa bed. Then I wake her up with a kiss.

" Hmmm" sabi niya.

" Baby! Wake up na.. Breakfast is ready" sabi ko sa kanya.

Dahan-dahan niyang dinilat ang kanyang mga mata. Bumangon na siya .

" Mag-11 na pala.." Sabi niya

" Yup.. You have slept so well my baby. Lets eat our late breakfast" sabi ko sa kanya habang inilalapit sa kanya ang tray ng pagkain. Natuwa naman ako at una niyang napansin ang white rose na nakalagay sa tray. Kinuha niya yun at inamoy.

" Pinitas ko yan .. Galing sa Garden" sabi ko sa kanya.

" Talaga.. Thank you" sabi niya.. I can see that precious smile on her face again. I can see and feel the happiness that comes from her heart.She really loves me... Yun yung di ko nakita kay Kate noon.

Pagkatapos ay sabay na kami nag breakfast sa kama. After namin kumain sumama kami sa mga kaibigan ko na mamsyal sa Baguio. Nagpunta kami sa mga tourist spot dun. After 4 years din bago kami ako nakabalin dito. Pati na din ang mga ka batch ko. The last was yun 2nd year BS bio pa kami. First time ni Bernice dito ,she's so amazed in the the beauty of Baguio. I wish the time will stop moving . Ilang araw lang kasi kami dito so we have to enjoy every single moment we have right now. Ngayon ko lubog siyang mas nakikilala pa. She's so simple. It's so easy to please her. Very sweet and considerate . Palagi siyang nakakapit sa akin. Ayaw niyang bumitaw ng kahit ilang minuto sa akin. I can feel how much she loves me more and more........