Alexa is the most sweetest girl that everyone can see. The most charming, the most hyper, the most nice and everything.. She will smile at you like an angel, talk to you like a friend, and will comfort you like a sister.. But that was.. ..before. S...
crush ko kasi si Mccoy ng hashtag kaya gusto ko siya ang gaganap na Joshua. But I'm not a fanatic of hashtag group, si Mccoy lang talaga ang kilala ko dun. Pagbigyan niyo na. ---------------
Alexa's POV
Habang mabagal kong pinapasok ang kotse ko sa loob ng garahe ay pinapakiramdaman ko rin ang loob ng bahay.
Parang dati lang naman, Tahimik. Hindi kaya tini-trip lang ako ng Zac na yun? Siguro nga. May nalalaman pa siyang go home Now. Mabibigwasan ko talaga yun.
I was in the middle of the stairs ng may tumawag saken.
"Genevieve.."
I turn my back just to see my father standing at the end of the stairs with a longing look.
Bumaba ako ng hagdan para humalik at magmano. Kahit may galit ako sakanya I still respect him for he is my Dad.
"Welcome home, Dad" I said plainly.
I was about to go up stairs again when he call me again.
"Princess, I bought something for you. Wanna see it?"
"Ipaakyat niyo nalang po kay Yaya Loreng sa kwarto ko. Salamat."
"Hija, can we talk?"
"Some other time Dad, I'm tired. I wanna take a nap."
"Ok, take a rest. I love you princess."
I just smiled at him pero hindi man lang ata umabot sa mata ko. Tinalikuran ko na siya at tuluyang binaybay ang hagdan. Umiiwas ako, alam ko. Hanggat maaari iniiwasan kong makausap si Dad especially when it's serious matters. The last time we talked about our issues ay hindi kami nagkaron ng magandang paguusap. Nang makapasok ako sa kwarto ko ay wala pang ilang minutoy bumukas ulit ang pinto at niluwa nito si Zac na may hawak na paper bag.
"What's that?" bungad niya.
"What?" I ask kahit may ideya na ako kung ano ang tinutukoy niya.
"Why are you being rude to Daddy? Ganun kaba sumalubong sa amang bagong dating?"
"Look Zachary, I'm not being rude Im just trying to act normal. What's wrong with that?"
Tumabi ito ng upo sa kama ko at inakbayan ako.
"Princess, alam mo ba kung anong ginawa mo? You just ignored Daddy. He's trying to make a long conversation with you but you put him down. Hindi mo ba nakikita? Dad misses you so much. He seems like he wants to hug you and kiss you but you are staying away." he said in an affectionate and sweet tone. That's Zac, even though I'm not used to call him kuya, he's still a sweet and lovable one to me.
"Narinig mo pala ang pag-uusap namin siguro naman narinig mo rin na sinabi kong gusto ko nang magpahinga?" I answered sarcastically to lighten up the mood dahil nasasapul ako sa mga pinagsasabi niya.
He nod.
"So ano pang ginagawa mo dito? Layas!" I shouted while pushing him to the door.
"Here we go again. My lil' monster sister." he chuckled habang nagpapatangay sa pagtutulak ko sakanya. Bigla kong kinurot yung likod niya at inikot ng 360°. Napatalon siya palabas ng pinto sa sobrang hapdi.
"Ouchhh...How nice of you. Humanda ka saken mamaya." banta nito. Sinara ko na lang ang pinto ng lumayas na ng tuluyan. Pasampa na ako ng kama ng bumukas ulit ito.
"I forgot. Heto pala yung pasalubong ni dad sayo. Ako na nagprisintang maghatid dito." anito sabay hagis saken. Hindi ko siya sinalo. Hinayaan ko lang na lumagapak sa sahig.
"Hala, bat di mo sinalo? laptop yan!" exag niyang sigaw.
"E bat mo kasi hinagis?"
"Kala ko kasi sasaluhin mo. Slow ka pala."
"Bakit ko naman sasaluhin. Pwede mo namang iabot ng maayos?"
"You're unbelievable. Tsk, tsk." di makapaniwalang napailing na lang siya at umalis na rin.
Pinulot ko naman ang paper bag na may kalakihan din. Seriously? Laptop ba talaga laman nito? Parang Remote Control naman ata. Nah! aanhin ko naman ang remote control? Baka refrigerator to? o baka naman plasma TV? ay alam ko na! washing machine ito. Yung totoo Alex? Psycho ka ba? o tanga lang?
Nilabas ko ang isang may kalakihang kahon sa paper bag and to my surprise...🙀
Tatak palang nakita ko sa ibabaw ng kahon wag OA.
YvesSaintLaurent..
In fairnes, may taste si Daddy. Dahan dahan kong binuksan ang kahon.
dahan dahan..
dahan dahan..
dahan dahan..
dahan dahan...
Oo, dahan dahan. Bakit ba? Excited? May lakad? O mauna ka na, di makapag hintay. Tse!
Eto na buksan na nga lang. Muntanga ka Alexa.
Eto na talaga.. Seryoso na to. To my surprise, isang pump stiletto na nababalutan ng silver diamonds sa paligid nito.
Oh Em Gee! Eto yung latest design ni Stuart Weitzman na nag first place sa fashion accessories.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Mahahalikan ko ata ang lahat ng daliri sa paa ni Daddy neto.
"Uyyyy... nagustuhan niya. Ngumingiti siya."
Ang magaling na ulupong meron pa pala. Hinablot ko ang pump sa kahon at akmang ihahagis sa mukha niya.
"Oy, oy, masakit yan. Di mo pa nasusuot masisira na yan, ikaw din."
Napatingin ako sa sapatos. Oo nga naman, masisira lang ito pag hinagis ko sa mukha ng unggoy na yan. Tigas pa man din ng pagmumukha niyan. Ang ganda pa naman neto. Parang ako.
Narinig ko nalang na sumisigaw na ang hampaslupa sa loob ng bahay.
"Daaad, Alexa likes your gift very much. She said thank yooou!"
Hinabol ko siya bitbit ang kahon ng sapatos. Take note, kahon. Means walang laman.
Nakita ko siya pababa ng hagda. Bad shot to saken. Hindi niya alam na nasa likod niya lang ako. Inikot ikot ko ang kamay kong hawak ang kahon na parang bumubwelo sabay bato sa hampaslupang lalaki at yun, sapul sa ulo.
Napahawak siya sa likod ng ulo niya at nagtatakang napalingon sa pinanggalingan ng kahon.
I smiled at him devilishly and turn my ass to him as I'm heading to my room. This time nilock ko na ang pinto just to make sure na wala nang autistic na makakapasok dito at nang mapayapa na ako ng lubusan.
---------------------- a/n: lahat po ng information dito ay pawang walang katotohanan. Some are existing but not having the actual information. The designer Stuart Weitzman are not the real designer of the pumps. Just clarifying.
