Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι από εσάς μόλις ακούτε αυτή τη λέξη πέφτετε σε κατάθλιψη ή το βάζετε στα πόδια, όπως και γω άλλωστε έκανα μέχρι εχθές τουλάχιστον! Πρέπει να σας πω ότι άλλαξα γνώμη , άκουσα κάποιους ανθρώπους να μιλάνε για το σχολείο και καθησα και σκέφτηκα τα λόγια τους. Και πιστεύω ότι έχουν δίκιο! Το γεγονός ότι πολλοί μαθητές το απεχθάνονται συμβαίνει γιατί πολύ πιθανόν σκέφτονται με λάθος τρόπο την έννοια της λέξης!
Ένας μεγάλος αριθμός νέων σήμερα μαζί με εμένα πριν λίγο καιρό όπως είπα και πιο πάνω συνδέει το σχολείο με ατελείωτες εργασίες για το σπίτι , πανδυσκολα διαγωνίσματα, αυστηρούς καθηγητές , αναρίθμητες απουσίες και αποβολές , τον εφιάλτη των εξετάσεων και φυσικά την ατελείωτη βαρεμάρα!
Από τη μία πλευρά δεν έχουν και άδικο αλλά από την άλλη δεν κάθονται να αναλύσουμε και την θετική πλευρά του θέματος! Ας πάρουμε λοιπόν το κάθε ένα με τη σειρά και ας προσπαθήσουμε να δούμε και την άλλη όψη των πραγμάτων.
Αρχικά ας μιλήσουμε για τις απουσίες και τις αποβολές. Εντάξει εδώ πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι εμείς οι μαθητές είμαστε οι μόνοι υπεύθυνοι για αυτό. Αν οι συμπεριφορά μας ήταν καλύτερη τότε δεν θα υπήρχε λόγος να είμαστε πάντα γραμμένοι στο απουσιολογιο. Εξάλλου κανένας καθηγητής δεν ξυπνάει το πρωί για να μας χαντακωσει!
Στη συνέχεια έρχονται οι αυστηροί καθηγητές οι οποίοι σχετίζονται πάντα με ότι είπα πιο πριν. Στην διάθεση του συμβάλει η συμπεριφορά των μαθητών. Για να πούμε ομως και όλη την αλήθεια, υπάρχουν και οι ανυπόφοροι καθηγητές που χωρίς λόγο φωνάζουν σε όλους και για όλα. Εδώ το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υπομονή μέχρι να τελειώσει η ώρα τους και το μαρτύριο μας!
Όσον αφορά τα διαγωνίσματα και τις εξετάσεις, γίνονται με σκοπό να καταλαβαινουν οι καθηγητές το επίπεδο των μαθητών τους. Δεν συμφωνώ σε καμία περίπτωση με αυτό καθώς θεωρώ ότι είναι αδικία να βασίζεται η ζωή του καθενός από εμάς σε ένα χαρτί. Αλλά αφού έτσι είναι το σύστημα δεν έχουμε άλλη επιλογή. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε κι εδώ είναι να διαβάσουμε αν θέλουμε να περάσουμε κάπου και όχι να περιμένουμε από τους άλλους βοήθεια γιατί έτσι δεν θα καταφέρουμε τίποτα.
Τέλος ας μιλήσουμε για την βαρεμάρα στην ώρα του μαθήματος. Ειμαι σίγουρη ότι καταλαβαίνετε ΌΛΟΙ τι ακριβώς θέλω να πω όπως επίσης είμαι σίγουρη ότι αν προσπαθήσετε να συμμετάσχετε και λίγο στο μάθημα θα βλέπατε ότι η ώρα θα περάσει πιο γρήγορα!
Και αφού είδαμε τι θετική πλευρά των όσων θεωρούμε αρνητικά ας δούμε και τις χαρές του να πηγαίνεις σχολείο. Ακούω πολλούς να λένε ότι τα σχολικά χρόνια είναι τα καλύτερα της ζωής σου και πρέπει να αρχίσεις να τα εκτιμάς. Και όταν τα σκέφτομαι πιστεύω ότι έχουν δίκιο. Μπορεί και γω να γκρινιάζω μερικές φορές και να λέω ότι το μισώ όμως αν κάτσω και σκεφτώ ότι σε λίγα χρόνια από τώρα θα το σταματήσω με πιάνει μια νοσταλγία ( τρία χρόνια στην δικιά μου περίπτωση ). Βρίσκεσαι καθημερινά με τους φίλους σου , γελάτε , κάνετε πλάκες και διασκεδάζετε τέλος πάντων. Αναλογιστειτε ότι σε λίγα χρόνια όμως θα είστε φοιτητές, μακριά από όλους και από από όλα, άγνωστοι σε άγνωστους , δεν θα ξανά ζήσετε την πρώτη μέρα στο σχολείο, το άγχος για τους καινούργιους καθηγητές σας , την αγωνία και την χαρά να ξανά δείτε τους φίλους και τους συμμαθητές σας. Σε λίγα χρόνια όλα θα τελειώσουν και πιστέψτε με θα σας λείψουν όλα αυτά. Τότε όμως θα είναι αργά γιατί όσο πηγαίνατε σχολείο το μόνο που κάνατε ήταν να λέτε πόσο το μισείτε.
Μην αφήσετε αυτά τα χρόνια να πάμε χαμένα. Αγαπηστε το σχολείο γιατί κάποια στιγμή όλα θα γίνουν παρελθόν και δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα!!!
Αυτή λοιπόν είναι η γνώμη μου για το σχολείο...πριν λίγες μέρες ήταν εντελώς διαφορετική...όμως αν κάτσετε και εσείς και Αναλογιστειτε όλα όσα είπα πιο πάνω θα καταλάβετε την αξία του.
Δεν λέω να αγαπήσετε όλα τα μαθήματα ή τις εξετάσεις απλά να βρείτε ένα λόγο για τον οποίο πηγαίνετε σχολείο και να τον εκμεταλευτειτε.
Δεν χρειάζεται να προτείνετε κάποιο άλλο θέμα! Ήδη έχω άλλες δύο προτάσεις. Θα γράψω για αυτά στα επόμενα κεφάλαιο οπότε μην ανησυχείτε όσοι δεν έθιξα τα θέματα που μου προτείνατε! Τα ετοιμάζω! 😉
Φιλάκια πολλά Ελισάβετ! ❤
