de buurtpolitie- secret holiday

27

Met Eric aan mijn zijde sluipen we dichter naar het gebouw. Koen en Tineke zijn langs achter het gebouw aan het omsingelen, ondertussen komen Eric en ik aan de deur aan. Eric kijkt me aan om te vragen of ik er klaar voor ben, ik knik en samen lopen we binnen. Ik richt men wapen op de man met een masker op en roep kordaat "wapen laten vallen!" ondertussen hoor ik hoe Koen en Tineke via de achteringang zijn binnengekomen en de man onder schot houden. Van zodra ik de woorden wapen laten vallen uitspreek hoor ik een persoon "cut" roepen. De persoon die ik onder schot hou laat meteen zijn wapen vallen en steekt zijn handen in de lucht. "wat doen jullie nu? Dat was een fantastische take?!" roept de man, die ookal cut riep, kwaad terwijl hij vanuit de hoek naar me toekomt. Ik snap er niets meer van, hier was een gijzeling en overval bezig en nu is iemand kwaad op ons omdat we een take verpesten. "Wat wij hier doen? Ons werk en zorgen dat een gewapende overvaller gepakt word voor er slachtoffers vallen" antwoord Eric kort en duwt de man tegen de muur om hem te boeien, ondertussen loop ik naar de gijzelnemer om hem te boeien maar zowel deze als het slachtoffer barsten in lachen uit. "Wat is hier zo grappig?" vraag ik redelijk kordaat. "Ik denk dat er een misverstand is" zegt het slachtoffer. Vragend kijk ik haar aan, "hier is helemaal geen gijzeling of overval aan de gang, dit zijn opnames voor een film" zegt ze en wijst naar de camera's die me tot nu toe nog niet waren opgevallen. "en die man is de regisseur" zegt de zogezegde gijzelnemer terwijl hij naar de geboeide man wijst. Nu moet ook ik ermee lachen. "Jullie weten dat jullie dit aan ons moeten laten weten als jullie zulke scenes opnemen zodat dingen als nu niet gebeuren?" zeg ik streng. De regisseur die we net bevrijd hebben uit de boeien zegt "sorry dat is mijn fout maar de opnames zijn al zo vaak verschoven dat ik dat vergeten ben" ik knik begrijpend "iedereen kan wel eens iets vergeten maar zorg dat het niet nog eens gebeurd" zeg ik en kijk de regisseur streng aan. "Dit zal nooit meer gebeuren mevrouw" zegt hij met schaamte in zijn ogen. Ik draai me nog eens naar de 'gijzelnemer' en zie nu hij zijn masker afzet wie hij is. Meteen komt alles weer naar boven. "Dag brigitte" zegt hij wanneer hij doorheeft dat ik hem heb herkend "dag... David" antwoord ik licht in shock. "ik kan niet volgen" zegt Eric. "Ik leg het je straks wel uit" zeg ik en hou mijn blik op David gericht. Eric loopt samen met Koen en Tineke mee naar buiten. "Ik had nooit gedacht jou nog te zien laat staan in deze omstandigheden" lacht David. "Geloof me ik had dit ook niet verwacht" zeg ik met een lichte giechel. "Je hebt je droom dan toch gevolgd" zegt hij wijzend naar mijn wapen "na alles wat er gebeurd was is het niet meer dan logisch eh" zeg ik. Meteen veranderd David zijn blik. "over alles wat er gebeurd is, denk je dat we daarover eens kunnen praten?" vraagt David me hoopvol. "Brigitte kom je?" hoor ik door mijn walkie. "Ja ik kom over" antwoord ik Eric. "Ik moet ervandoor" zeg ik en draai me om net wanneer ik aan de deur ben roept David "wacht!" en komt op me afgelopen. "hier dit is mijn nummer, misschien kunnen we eens afspreken en eens praten" zegt hij en drukt een kaartje met zijn nummer in mijn handen. Ik weet niet goed hou reageren en wandel dus gewoon naar buiten."Schat alles oké?" vraagt Eric van zodra ik de auto instap. Ik knik "ja hoor alles oke" zeg ik en druk mijn lippen vervolgens op de zijne. Eric zet de rit naar het commissariaat in en ondertussen staar ik uit het raam nadenkend over wat er juist gebeurd is, nadenkend over David.

"schat?" vraagt Eric terwijl hij zijn hand op men been legt en me uit mijn gedachten haalt. "sorry schat ik was even in gedachten verzonken" lach ik en druk men lippen op de zijne. "aan wat was je aan het denken?" vraagt Eric nieuwsgierig. Ik kon toch moeilijk zeggen dat ik aan David dacht; dan zou hij zeker willen weten wie hij is en vanwaar ik hem ken. "aan jou" lieg ik dan maar snel en druk mijn lippen op de zijne zodat hij niet zo doorhebben dat ik lieg.