Hoofdstuk 3 - Michelle & Debbie

38 3 2
                                    

Jayron bleef staan kijken naar de jongen op de grond. Waar is hij mee bezig? Hij kan de gevangenis in voor dit toch? "Ey, Jay. Moeten we niet weg?" vroeg ik nog steeds halfdronken. "Kanker Jayron, wat een kanker sukkel" zei een jongen met wie we in de VIP zaten boos toen hij op ons afliep. "Ren weg kill? Wat sta je hier nog" zei hij tegen Jayron en keek hem onbegrijpelijk aan. Jayron keek hem aan en deed z'n arm over z'n schouder. "Ennn ga jij mee?"  zei Jayron half dronken. "Ohja tuurlijk, amang is kanker dronken" zei de jongen en duwde Jayrons arm geïrriteerd van zich af. "Ey boys, wakka snel!" schreeuwde de jongen naar de andere jongens met wie hij was toen hij zag dat er 2 bewakers zich door de menigte probeerde te wringen. "Kill, wattefuck man, loop kanker door!?" zei de jongen nu boos tegen Jayron en trok hem aan z'n arm mee naar buiten. Ik liep snel erachteraan. "Boys, ren!" schreeuwde de jongen tegen het groepje jongens met wie hij was en rende richting de uitgang. 

Toen we eenmaal buiten waren renden we met z'n allen richting Blaak. Jayron, nog steeds dronken, gaf onderweg een keer over. In totaal waren we met z'n achten en: Jayron, Quincy, Ricardo, Jeremy, Denzel, Jordan, Damiën en ik.  "We moeten splitsen man, sowieso hebben ze al politie gebeld" zei de jongen die heel de weg Jayron ondersteunde, genaamd Quincy. "Was jij met hem?" vroeg Quincy met een knik naar mij. "Uhh ja" zei ik. "Ey Jay, callie je broer, misschien kan hij jullie ophalen toch" zei Kevin tegen Jay die een beetje mee stond te kijken. "Oh jatoch" zei Jayron nog steeds dronken. Hij pakte z'n telefoon en belde z'n broer. "Offa Sandrooooo, waar jij? Kom me halen bij Blaak dan, en tempo anders vind blauw me. Hahaha nee nee ik had gewoon kleine beef kom nou maar sneeel! " zei Jayron en hing op. "Hij komt hij komt" zei hij. "Ai cool, ik ga loesoe met hun ja, we gaan andere fissa pakken, hier komen we sowieso niet meer in" zei Quincy lachend. "Hou jullie rustig" zei hij, gaf ons een boks en liep weg met de rest. 

Jayrons telefoon ging na 5 minuten weer af. "Ben je er al? Aiiiii, we komen" zei Jayron toen hij opnam. "Wakka Div" zei Jayron toen hij wegliep.

Aangekomen bij de auto van Jayrons broer draaide Jayrons broer het raampje open. "Ga zitten snel, ik zag scotoe net. Mattie waarom raak jij alijd in de problemen als je naar fissa's gaat kill, offa?" zei Jayrons broer toen we gingen zitten. Jayron reageerde niet en trok de autodeur open van de passagiersplek. "Kill, heb je weer zo kanker veel zitten drinken? Je weet je kan niet tegen die shit man." zei hij deze keer iets meer geïrriteerd en startte de auto terwijl hij hem aankeek. Jayron reageerde niet.  "Hoe heet je trouwens?" vroeg Jayrons broer aan me onderweg naar z'n huis. "Divine, jij?" antwoorde ik. "Sandro, man. Let op m'n broertje man, hij is onverantwoordelijk." zei hij. "Hou je bek man" zei Jayron geïrriteerd. 

Aangekomen bij Jayrons huis stapten we uit. "Ik ga terug naar me mattie, ik kom later thuis ai. En blijf thuis want jullie zijn raar dronken" zei Sandro net voordat hij wegreed. "Opkankeren man, rare" hoorde ik Jayron zacht zeggen. " 

We gaan zo weer naar buiten, effe opfrissen" zei Jayron toen we binnen waren. Jayrons ouders waren niet thuis; z'n vader was nachtdienst aan het draaien en z'n moeder overnachte bij haar moeder in Den Haag. Ondertussen was het al 12 uur geweest.  "Ey maar, je wilt naar buiten maar we zijn nog steeds dronken?" zei ik tegen Jayron. "We gaan gewoon met paar meids chillen, doe tranquil bro. We gaan zo effe water drinken en wat eten, is geen probleem toch?" zei Jayron terwijl hij druk bezig was op z'n telefoon. 

Na 2 minuten druk bezig te zijn geweest op z'n telefoon stond hij op en schonk wat water in en maakte 2 tosti's. "Hier man broer" zei hij en gaf me één glas en een tosti. "Die meids komen over een kwartier" zei Jayron. Het was ondertussen net half 1 geweest. Rond deze tijd zat ik thuis op de bank met Amor tv te kijken of te playstationen. 

13 minuten later ging de bel. Jayron deed de deur open en ging opzij om de meisjes binnen te laten. "Goedenavond dames" zei hij en keek ze van top tot teen aan toen ze naar binnen voorbij hem liepen. De ene droeg neon-groen met zwarte Nike Huaraches, een zwarte legging en een groene top met daarboven een zwarte leren jas. De andere droeg zwarte Adidas Stan Smiths, een grijze skinny, een zwarte top en daarboven een groene bomberjack. Beide hadden ze krullend haar en een lichtgetinte huidskleur. "Dit is m'n mattie Div" zei Jayron knikkend naar mij. Ik gaf ze een hand; "Michelle" zei de ene. "Debbie" zei de andere. Debbie ging naast mij op de bank zitten en Michelle naast Jayron op de andere bank. "Hoe was Vie?" vroeg Jayron aan de meisjes. "Ging wel, er was veel politie, dus 't werd gestaakt" zei Debbie. "Ja, toen moesten we allemaal weg" zei Michelle. "Maar faka met ..... " Ik dwaalde af. Ik pakte m'n telefoon en scrolde maar wat door m'n Instagram. Voor ik 't echt doorhad zag ik Jayron en Michelle opstaan en naar boven lopen. 

Het was stil beneden. Ik zag vanuit m'n ooghoeken dat Debbie me lang aan bleef kijken. Ik draaide m'n hoofd om en keek haar ook aan. "Hoe oud ben je trouwens?" vroeg ze. " 16, jij? ". "Ik ben 15" reageerde ze. M'n telefoon trilde; Jayron had me geappt:
Jay (01:04): "Nakkie haar, ze s thot.
Kowsu's liggen in 2e la witte kast naast tv"
"Ken haar net 5 min man, laat dat" appte ik hem terug.

"Hoe ken je Jayron eigelijk?" vroeg Debbie na een tijdje. "School, jij?" antwoorde ik. "Michelle, ze vind 'm leuk. Hij is wel goeie jongen toch?" vroeg ze en keek me vragend aan. "Uh ja vast wel" zei ik en liep naar de tv en drukte 'm aan. Ik liep terug naar de bank en ging zitten. Debbie was in de tijd dat ik opgestaan was meer mijn kant opgeschoven. 

Na een paar minuten lag haar hoofd op m'n schouder en haar hand op m'n borstkast. Waar is zij mee bezig? En opeens draaide ze zich om, ging op m'n schoot zitten en begon me vollop te zoenen. Haar hand ging naar m'n riem en ze knoopte vervolgens m'n broek los. Opeens hoorde ik iemand de trap afkomen en Debbie sprong snel van me af. "What the .. " was het enige wat uit me kwam en knoopte snel m'n broek weer dicht. Zó doen hoeren dat dus.. 

Het was Michelle die de trap af kwam lopen, gevolgd door Jayron. "Me broer vraagt waar we zijn. We kunnen beter gaan" zei ze terwijl ze Debbie aankeek. "Kunnen jullie ons een stukje brengen?" vroeg Michelle en keek Jayron vragend aan. "Cool" reageerde hij en wenkte mij om mee te gaan. 

Op straat aangekomen liep Jayron met z'n arm over Michelle heen. Debbie liep tussen haar en mij in. We liepen richting Afrikaanderplein.  Op een gegeven moment zag ik een donkere jongen in de verte op ons aflopen. Jayron en Michelle waren druk in gesprek dus hadden ze de man niet door. Debbie keek heel de tijd in haar telefoon, ookal wisten we beiden dat ze geen verbinding had..  "Volgende keer moet je niet zo boos worden als iemand op je schoenen gaat staan" zei Michelle grinnikend tegen Jayron. "Het zijn wel witte Balenciaga's hè, geen grappen maken met die" zei Jayron met een glimlach. "Ja, maar je hoefde niet..." Michelle maakte haar zin niet eens af. Ze merkte de jongen in de verte op. Ze begon onrustig te doen en duwde Jayrons arm van haar schouder. "Mattie, wat doe jij? Wie is dat?! Wat doe jij met hun zo laat op straat? Ben je kanker gek?" Zei de jongen. "Rustig Ciano, we kwamen ze gewoon tegen onderweg" zei Michelle snel. "Houd je kanker bek man, ik weet dat je liegt. Wie zijn jullie kill?" zei de jongen en keek ons boos aan. Jayron en ik keken elkaar aan. "Ik vroeg wie zijn jullie, jullie zijn niet kanker doof toch?!" zei de jongen nu nog bozer. "Wat doen jullie met mijn zusje?" zei hij, trok iets uit z'n jaszak en liep er dreigend mee op ons af..

Bad InfluencesWhere stories live. Discover now