Pas op jezelf (FM)

40

VANUIT WOLFS

Hoe kan ik het ooit weer goed maken met eva? Ze zal me nooit meer vertrouwen. Ik voel me zo enorm schuldig en ben zo boos op mezelf. Waarom ben ik dan ook naar dat café gegaan? Ik ben zo'n ongelofelijke lul! Hoe gaat ze mij ooit nog vertrouwen?

VANUIT EVA

Vandaag ga ik weer werken. Het is nu de ochtend nadat ik in bad was geweest omdat ik na moest denken. Ik ben nog steeds woest. Hoe kon hij mij dit aandoen. Ik loop naar beneden en zie wolfs aan de keuken tafel zitten. Ik zeg niets en maak mijn eten. Er hangt een ongemakkelijke sfeer tussen ons. "Ik ga alvast, Mechels vroeg of ik iets eerder wilde komen." zeg ik uiteindelijk en loop naar mijn auto. Onderweg naar het bureau denk ik aan gisteravond. Ik krijg meteen weer tranen in mijn ogen, hoe kon hij mij dit aandoen? Voordat ik naar mechels' kantoor loop kijk ik in de spiegel. Mijn blauwe oog is nog steeds zichtbaar. Wat als mechels er naar vraagt? Ik ga toch niet zeggen dat wolfs me heeft geslagen en aangerand. Ik moet er over nadenken. Ik laat mijn oog voor wat het is en klop op de deur van mechels' kantoor. "binnen!" ik loop naar binnen en ga zitten. "Eva! wat fijn dat je er bent. Hoe gaat het met je?" Ik knik. "steeds beter." "dat is fijn." Ik glimlach. "kan je weer aan het werk?" "ja mevrouw, dat lukt." "dat is fijn." Opeens kijkt mechels me verbaasd aan. "wat heb je met je oog gedaan?" Ik schrik, deze vraag kon ik verwachten. "oh niets." zeg ik snel. "Niets?" vraagt ze, ze geloofd me niet. ik knik. Dan gaat de deur van mechels kantoor open en wolfs komt naar binnen. Ik schrik en kijk bang naar mijn schoenen.

VANUIT MECHELS.

Ik zit tegen over eva. Ze verteld maar niet waardoor ze een blauw oog heeft? Zo'n rare vraag is dat niet, toch?  Dan komt Wolfs mijn kantoor binnen lopen. Eva schrikt en kijkt naar beneden, dan kijkt ze bang naar mij. Is er iets gebeurd tussen die twee? Ze kijkt al 2 minuten naar de grond. Ze kijkt bang. Is ze nou bang voor wolfs? Nee joh, dat zal we niet. Of toch wel? "gaat het eva?" vraag ik dan ook voorzichtig. Ze kijkt me aan en ik zie meteen de tranen in haar ogen staan. Ze knikt.

Tien minuten later sta ik met marion in het kamertje naast de verhoorkamer. Vanaf hier kan je de verhoor kamer in kijken, maar de mensen die daar staan kunnen niet in deze kamer kijken. Net als we deze kamer uit willen lopen, loopt eva huilend de verhoorkamer in. Ik kijk marion verbaasd aan. Ze wil naar eva lopen maar ik houd haar tegen. "ik zag net ook al dat er wat was. Laten we even blijven staan hier." zeg ik tegen Marion, ze knikt. Eva gaat op een stoel zitten en legt haar hoofd in haar handen en begint te snikken. Na 2 minuten komt wolfs de verhoorkamer in. Hij gaat voor eva staan. "het spijt me ongelofelijk eva!" Zegt hij. Ik kijk marion verbaasd aan. Eva gaat staan en schopt haar stoel weg. Ik schrik. "het spijt je? Dat had je wel even mogen bedenken voor dat je je zelf helemaal dronken ging zuipen!" schreeuwt eva. Ik heb haar nog nooit zo gezien. de tranen stromen over haar wangen. Wolfs legt een hand op eva's schouder. "blijf met je poten van me af Klootzak!" Ik schrik, ze is dus echt boos op wolfs. "Eva...." begint wolfs. "wat nou met je, eva? je was dronken ja! behoorlijk! Je hebt me verdomme een blauw oog geslagen!" schreeuwt ze. Wat?! heeft wolfs haar geslagen? Ik kijk marion aan. Die verbaasd naar me kijkt. Dit kan toch niet waar zijn. wolfs krijgt tranen in zijn ogen. "eef sorry. Ik.... ehh.." eva word alleen maar bozer. "Ik hoef je voorlopig niet te zien wolfs! Als je nog een keer zo dronken thuis komt. Dan vlieg je er uit. Dan ga ik naar mechels." zegt ze. "alsjeblieft niet eef." smeekt hij. "Nog een keer wolfs! Ik kan nog steeds aangifte doen van aanranding wolfs!" roept ze. Ik kijk marion aan. "heeft wolfs haar aangerand?" vraagt marion. "Ik denk het, eva verzint zoiets niet." Marion knikt. we kijken weer naar eva en wolfs. "alsjeblieft niet eef!" Eva word bozer. "Je had gewoon met je poten van me af moeten blijven lul!" Roept ze en wolfs loopt de verhoorkamer uit. "Wow." Zegt marion. Ik blijf naar eva kijken die weer op haar stoel is gaan zitten aan tafel. Ze snikt. Marion loopt naar haar toe.

Extra lang deel. Ik hoop dat jullie het leuk vinden. En laat please een reactie achter😊 ik ben ongelofelijk benieuwd wat jullie van het verhaal vinden