Selammmm! Yeni bölümle karşınızdayız. Biliyoruz çok boşladık hikayeyi ama bizi affedin. Umarız beğenirsiniz!! Bu bölüm daha çok geçiş bölümü oldu. Sonraki bölümde olaylar dahada karışacak! Ayrıca kapak değişimi yaptık!! İki okumalar! Sizi seviyoruzz <3
-Nazlı&Sena
Ve ayrıca ben birşey eklemek istiyorum. Bu hikayeyi bir tek ben yazmıyorum. Sadece benim hesabım daha uygun olduğu için burada yayınlıyoruz. Bu hikayede Nazlı'nın emeği çok fazla. Ufak bir yanlış anlaşılmayı düzelteyim dedim. İyi okumalar :D
-Sena
Hatırlatma~
‘’Saçmalamıyorum dostum. Beni nasıl hatırlamaz?’’ dediğinde resmen sinirden köpürüyordu.
Zayn?
Kapıya biraz daha yaklaştım.
‘’Belki de hatırlamak istememiştir dostum? Olamaz mı?’’
Dikkatle Zayn’i izliyordum. Onu daha önce hiç bu kadar sinirli görmemiştim.
‘’Ne-neden böyle bir şey yapsın ki?’’ dediğinde gözlerimi kapatarak derin bir nefes aldım.
Bir düşün bakalım. Neden böyle bir şey yapayım ki?
Niall gülerek; ‘’Bilmiyorum dostum. Tek bildiğim o gerçekten çok seksi olmuş.’’ diyerek ağzına birkaç cips attığında gözlerimi devirmiştim. Sende mi Niall?
Zayn düşünceli bir şekilde;
‘’Farkındayım dostum, farkındayım.’’ Dediğinde kaşlarımı çatmıştım.
Bu da ne demekti böyle?
*******
Neredeyse koşarak asansörlere yöneldiğimde, asansörü beklemeye dayanamayıp, merdivenlerden inmeye başlamıştım. Zemin kata indiğimde derin bir nefes aldım ve valeden arabamı getirmesini istedim. Birkaç dakika sonra gelen arabama hızla bindim ve çantamı yan koltuğa fırlattım.
Tanrım, az önce neler duymuştum öyle. Zayn.. Bana, onu hatırlamadığım -daha doğrusu hatırlamak istemediğim için- kızmıştı. Hah! Lisede beni kendine yetersiz görüp yüzüme bile bakmaya yeltenmeyen çocuk, şimdi onu hatırlamadığım için kızıyordu. Şok geçirmek üzereydim.
Sinirlenmemiştim, aksine duyduklarıma inanamayarak; fazlasıyla şaşırmıştım.
Ben.. benim onu tanımamı istemeyeceğini düşünmüştüm. Onu tanımamış gibi yapacaktım çünkü hayatımdan çıkmasını istiyordum. Lise yıllarımı berbat geçirmemi sağlayan bu çocuğun bir daha yüzünü görmek, sesini duymak, nasıl biri olduğunu unutmak istiyordum.
Belki.. belki bir model olmasaydım umurunda bile olmayacaktım. Hatta belki de tanımayacaktı beni. Ya da tanımamazlıktan gelecekti. Benim yaptığım gibi.
Peki ya Niall? O neler söylemişti hakkımda?
Belki de hatırlamak istememiştir dostum?
Bu ne demekti ki?
Bunları nereden biliyordu?
Ben anlatmamıştım ve Zayn’in de anlattığını düşünmüyordum. Neden anlatsın ki? Onun için –o zamanlar- bir hiçtim ben. Kafasını bile kaldırıp bakmak istemeyeceği kızdım.
