LEZB || GirlxGirl

-21-

21. Bölüm

"Senem sonra konuşalım mı? Seni arayacağım."

Kapının kilidini açıp evin içine girdim. Sesi anlayışla karşıladığını belli edercesine sakin çıkmıştı. "Tamam, ama arayacaksın." Onun görmeyeceğini umursamadan kafamı salladım. "Arayacağım."

Telefonu kapatıp cebime koyarken arkamda duran babamı fark etmemiştim bile. Kalın sesi kulağımı doldururken kalbim bir anda hızla atmaya başladı. Her şeyden korkuyordum.

"Yemek için gelmedin." dedi sinirli ses tonuyla. Işığı açmak için elimi arkasındaki lambaya götürdüm ama beni durdurması zor olmamıştı. Yüz hatlarını zar zor seçebiliyordum, kaşları çatıktı ve dudakları tek bir çizgi halindeydi.

"Benim bir işim vardı." sesimin yalan söylemediğime inandırmasını sağlayarak. Kaşları yukarı kalktı, "Yemek için gelseydin anneni görebilirdin." dedi hızla.

Omuz silktim, "Gelmediğim iyi olmuş." ayakkabılarımı çıkarıp kenara koyarken bakışlarını üzerimde hissedebiliyordum.

"Birkaç gün burada kalacak." sesini hafif kısmıştı, anlamayan gözlerle ona baktım. "Şuan burada mı?" kafasını evet anlamında salladı. Annemle aynı evin içinde durmak bile istemiyordum, onu görmek beni daha kötü bir duruma sokardı sadece.

Kafamı kaldırıp hala karşımda duran babama baktım. "O... O neden buraya gelmiş?" dedim hızla ama merak ettiğimi düşünmesini istemiyordum. Sadece o kadın artık annem değildi ve onu umursuyor gibi gözükmek yapacağım en son şeydi.

"Ablana yalvarmış, bırakmak zorunda kaldılar." sinirle soludum, babamın yüzünün gözükmemesi iyice sinirimi bozuyordu. Sanki benden bir şey saklıyormuş gibi.

Ama sadece omuz silktim. "Ablam beni bekleyebilirdi." babamın yanından geçip odama doğru yürümeye başlayacağım sırada babam kolumdan tuttu. Yüzümü ekşittim, karanlıkta belli olmadığı için bir anlığına mutlu oldum. Neden herkes kolumdan tutmaya başlamıştı?

"Ömür aradı." dedi hızla. Ömür'le ilgili hiçbir şey duymak istemiyordum, zor olmamalıydı. Ömür'ü bir aydır yeterince hayatımdan silmeye çalışmıştım ve şimdi bir anda tekrar girmesi iğrenç bir şeydi.

O biseksüeldi ve ben tam anlamıyla bir lezbiyendim. Onun gibi bazı şeyleri denememe gerek olmadan, saf bir sevgiyle bunu biliyordum.

"Beni bırak." dedim hafif bağırarak. Kolumdaki eli biraz gevşedi, "Anneni uyandıracaksın." sesi biraz tedirgin çıkmıştı. Karanlıkta parlayan gözlerine baktım.

"Ömür sadece senin için endişeleniyor ve bugün beni arayıp bunu söyledi." kolumdan elini tam anlamıyla çekti. "Derin eğer bir şey olduysa benimle bunu konuşabilirsin." diye eklediğinde kafamı hayır anlamında salladım. "Konuşacak bir şey yok." dedim sesimin net çıkmasını sağlayarak.

"Şimdi gidebilir miyim?" yavaşça yanından geçerken babam gözlerini benden ayırmadı.

Ve o anda fark ettim.

Babamın yüzündeki yaranın parlayışını o amda fark ettim. Elim kendiliğinden ışığı açmak için uzanırken bu sefer babamdan önce davranmıştım. Parlak ışık ikimizin de gözlerini kamaştırırken kendimi babama bakmaya zorladım.

O anda suratında yeni olduğu belli olan yarayla karşılaştım.

"Baba sen... Bu nasıl-"

"Derin anneni uyandıracaksın." dedi gözleri sinirlendiğini belli edercesine açılırken. "Baba bu nasıl oldu?" dedim elimi yaranın üstüne götürürken. Elimi tutup nazikçe aşağıya çekti, "Bunu sonra konuşalım." kalın sesi kulağımı doldururken kaşlarımı çattım. Kafamı hayır anlamında sallamam kısa bir süremi almıştı.

"Sen bana hiçbir şey anlatmazken ben seninle neyimi konuşacağım?" dedim fısıltıyla. Ama aslında bağırmak, sinirlendiğimi deli gibi belli etmek istiyordum. İçimden bir ses annemden şüphelenirken nasıl sakin kalabilirdim ki?

"Derin, bunu sonra konuşacağız." dedi, bu sefer sesi itiraz beklemediğini belirten bir tonda çıkmıştı. "Şimdi odana git." diye eklediğinde ellerimi suratımda gezdirip saçımı arkaya attım.

Yeterince yorgundum.

Bir ay sonra ilk defa bu kadar yorulmuş, bu kadar duyguyu bir anda hissetmiş ve insanlarla bu kadar konuşmuştum. Babam benim gitmemi beklemeden yatak odasına geçerken arkasından seslendim.

"Annemle birlikte mi yatacaksın?"

Yavaşça arkasını döndü. Elmacık kemiğinin üstünden başlayıp dudaklarına kadar gelen yarayı bir kez daha göz önüne serdi.

Kafasını evet anlamında sallarken suratı hiçbir duyguyu barındırmıyordu.