Chapter 4

14 0 0
                                    

Aviona's POV

After that day, sinundo na lang kami ng aming guardians. Sa akin ang mga aking ate. Mabuti hindi ang tita ko, dahil nalaman  ko nasa ibang bansa na naman ito para sa kanyang business shopping. Kay Johnathan naman ay ang kuya niyang mukhang stikto at handa nang pumatay sa kanya.

Sino ba ang hindi magagalit na ang iyong kapatid ay inaresto dahil sa pagpunta ng isang party. Pero, mas namumura pa ako sa mga ate ko na halos buong gabi ako pinagalitan dahil nahuli ako ng mga police.

Sila nga eh.. pumunta sa party eh.. at halos mahabolsila ng police . but they managed to escape that quick.

Pero hindi lang ako makapaniwala na halos isang week na nangyari na yung insidenteng iyon, madami rindaw nahuli pero mas nakilala kami ni Johnathan. Syempre, mga fans niya na habol na habol sa kanya.

Speaking of John, he asked me if I can be his... guess what..

His bestfriend?!

Argh! That fucking hurts ha!

Dahil kasi sa sinabi ko na gusto ko siya. Hindi ko kasi matiim ang bibig ko. Bwisit ka bibig! Sinabi ko iyon sa kanya noong nasa presinto pa kami. He froze for a second.

At ang sabi niya pa sa akin na isa akong mabuting tao at hindi ako karapat dapat sa isang tulad niya. Plus, he has a girlfriend daw.

Ang alam ko nakipagbreak ito. Noong time sa introduction of students.

Kung ganoon lang ang sasabihin niya eh sana na lang diretsuhan na lang. Sabihin niya sa akin na panget ako! Alam ko kasi na panget ako at gwapo siya. At hindi ako nababagay sa kanya. Di bali, he is a fucking playboy who doesn't deserve someone like me.

Pero may kaunting feelings pa, ganito ako.. mabilis ako magmove-on. Sahil rinsa mga previous crushes ko na palagi akong binabasted dahil panget ako..

Ako na siguro ang pinakamalas na tao sa mundo. Plus, PINAKAPANGET PA!

I may be a nerd but without fucking eyeglasses!

But, I'll still manage to be his bestfriend. I think it would be easy.

"Ms. Venedicto!"

At doon ko palang napansin na kanina pa pala ako wala sa earth.

Tumingin ako kay Sir Collins. He is ranging mad. Mga ilang minutes na ba ako hindi nakikinig?

"Yes sir!"

He is giving me his death glare.

"Kanina pa kita tinatanong. At wala man lang response dahil kanina ka pa sa outer space na naghahanap ng aliens!" Sigaw niya pabalik sa akin.

Yumuko ako dahil sa kahihiyan nakukuha ko ngayon. Narinig ko ang mga kaklase kong mahinang tumatawa.

"Sorry po--"

"Anong mapapala ko sa sorry mo?!" He yelled again ang that made my knees shaking. He then threw his chalk.

Bumuntong hininga siya.

"It would be better if you get out, if you don't wanna stay with us with the whole class."

Itinuro niya ang pintuan. Pero ayaw ko. Nagsisis na nga ang tao sa ginawa.

"Sir, promise hindi na po mauulit. I will be bette--"

"GET OUT OF MY FUCKING CLASS!"

Wala na lang ako ginawa ku di kunin ang bag ko agad at tumakbo palabas sa room habang nakayuko. Nararamdaman ko na pumatak ang luho ko dahil sa sobrang kahihiyan.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jan 25, 2017 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Orion - The Destiny Place (Revision)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon