Hoofdstuk 3 : Het Maginternaat deel 1

5 0 0
                                    


Ze vroegen vaak welke kracht Emma had maar ze bleef koppig zwijgen. "Eruit en door de poort". zeiden ze bars en de vrienden gehoorzaamden. Een vrouwelijke stem klonk door de lege hal."Naam en kracht"."Robbin Ignis en Emma, haar kracht is nog niet bekend". "Toekomst zien,ik kan de toekomst zien".Robbin keek haar aan met een trieste blik."Emma Ecce Futurum ". Het meisje trok een lelijk gezicht en zei. "Wat een misbaksel van een naam, kan ik hem niet zelf kiezen?" Als antwoord werden ze door de deur geduwd."Ah nieuwelingen.".Een stilte. "Zeggen jullie je naam nog of niet?". Beide schudden hun hoofd. "Ook goed.". Al hun herinneringen vlogen voorbij. Robbin viel op zijn knieën neer maar Emma blokte de jongen zodat hij niet verder kon bladeren."Verdwijn uit mijn hoofd. Je kan het ook vriendelijk vragen.". "Aah jou naam moet vast Emma Mentis zijn.". "Ze zeiden Emma Ecce Futurum maar dat wat jij zei klinkt beter". De jongen knikte. "En Robbin Ignis." .De jongen kreunde "Wat is jouw naam?". " Joachim Speculo, ik kan krachten absorberen en terugsturen, zei het minder sterk.Snap je?".Ze knikten braaf."Dus je stuurde Emma's krachten terug op ons?". "Ja en nu, volg me."

Gangen en deuren floepten voorbij. Onderweg legde Joachim de werking van het Maginternaat uit. Verschillende afdelingen op basis van hoe je bent. Die test zouden ze vandaag nog ondergaan. De kleren kregen ze de dag erna en ze mochten een kamer delen samen met een ander meisje dat ze nu zouden ontmoeten."Hier is jullie kamer.Over 30 minuten is het etenstijd. We verwachten jullie dan."Aarzelend deed Emma de deur open en zag ze een meisje met bruin, kort haar zitten."Nee,nee dit kan niet. Ze zeiden dat je dood was.".Haar mond was een O.Robbin keek verward."Wie is dat? Ken je haar?".Het mysterieuze meisje lachte."Zeg dat wel ,ja.Loubna is de naam. Hier heet ik Loubna Obsessio, Hiervoor Loubna Verstraeten.

"Ze hebben gezegd dat ik zelfmoord had gepleegd omdat het verdacht zou zijn dat ik ineens weg was. ik heb deze kamer pas net omdat ik het ze verdraaid moeilijk heb gemaakt. Voor ze men krachten konden blokkeren ben ik vooruit gereisd in de tijd en zag ik het moment dat jullie werden meegenomen. Door een krant ben ik achter de datum gekomen en toen wist ik tot wanneer ik koppig kon doen en nu zitten we samen op een kamer. Wat vind je trouwens van het uniform?". Emma en Robbin staarden haar lang aan. "Zwart" zei Robbin waarheidsgetrouw."En wit"voegde Loubna er gespeeld gekwetst aan toe. "Morgen krijg jullie het ook. Dan kan je het bestuderen. Nu gaan we eten, komop." Loubna liep voorop en haar vrienden volgden. 



sorry ik heb niet veel tijd gehad. ik maak het goed met het volgende deel

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Nov 11, 2016 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

Het maginternaatWhere stories live. Discover now